* Στήλη «Εφάπαξ»: Παραοικονομία, παραπολιτική, οικονομικά κους-κους και άλλα

€ Το ότι προχώρησε ένα σημαντικό θέμα για την εγχώρια αγορά εργασίας με τη σχετική ρύθμιση μέσω διατάγματος του Υπουργείου Εργασίας, για τον εθνικό κατώτατο μισθό αποτελεί ένα βήμα προς τα εμπρός κυρίως για νεοεισερχόμενους στον εργασιακό στίβο και ίσως για άτομα χωρίς ειδίκευση που εργάζονται σε αντίστοιχα πόστα που δεν απαιτούν ιδιαίτερα προσόντα. Από την ημέρα ανακοίνωσης του ποσού των €940 (μεικτά/gross) άρχισε η κριτική, οι διαφωνίες και η γκρίνια για το ότι δεν είναι αρκετά τα χρήματα για να τα βγάζει πέρα ένας νέος ή ένα ζευγάρι με δύο μισθούς αυτής της κλίμακας. Βεβαίως, και είναι σωστό το εν λόγω επιχείρημα ιδίως στην εποχή που ζούμε με τον αυξανόμενο πληθωρισμό που καταγράφεται. Παρόλα αυτά, θεσπίστηκε κάτι που δεν υπήρχε προηγουμένως και ο κατώτατος που δινόταν για ορισμένες θέσεις εργασίες κατάντησε να είναι ο κανόνας στην αγορά εργασίας. Το ΕΦΑΠΑΞ πιστεύει ακράδαντα ότι η αγορά είναι που καθορίζει τους μισθούς αλλά την ίδια ώρα ο Κατώτατος προστατεύει τους εργαζόμενους από κάποιους δήθεν ‘επιχειρηματίες’ που πόρρω απέχουν από το επίθετο ‘επιχειρηματίας’.