Η (κατά)δίκη της Amber

Το «αρτος και θεάματα» της ρωμαϊκής εποχής επέστρεψε στα σπίτια μας

ΓΡΑΦΕΙ Η
ΗΒΗ ΛΑΜΠΡΟΥ*

Αυτή τη βδομάδα, όπως έπιαναν οι ζέστες, «κόλλησα» σε ένα έργο πολλών εκατομμυρίων. Tυχαία έπεσα στο YouTube στην live κατάθεση του Johnny Depp στη δίκη κατά της Amber Hearst και έμεινα. Επέστρεψα την επόμενη μέρα να ακούσω άλλους μάρτυρες και την ίδια την Hearst.  Από τη μια πλευρά ο Depp, o ήρωας των κινηματογραφικών παραμυθιών του Tim Burton, ο Πειρατής των Πειρατών, ήταν εκεί ζωντανός και «εξέθετε» τη ζωή του. Από την άλλη η Hearst μια γυναίκα, νέα, ωραία,ηθοποιός, πρώην σύζυγος του Depp, ένα πρόσωπο που χαρακτήρισε τον εαυτό της σε άρθρο που έγραψε για την  Washington Post ως «δημόσιο πρόσωπο που εκφράζει την ενδοοικογενειακή βία». 

Όλα τα συστατικά για μια εξαιρετική σαπουνόπερα ήταν εκεί: ωραίοι και διάσημοι, χρήμα, ναρκωτικά , σεξ, καυγάδες, βία , τοξικότητα, έξυπνοι δικηγόροι, καλές αγορεύσεις, εμπειρογνώμονες, πραγματογνώμονες,  νοσοκόμοι, καλλιτέχνες, σωματοφύλακες, μπάτλερ,  φίλοι πρώην και σημερινοί παρελαύναν μπροστά στις κάμερες για όλο τον κόσμο να τους δει.

Και ο κόσμος τους είδε, στις τηλεοράσεις και τους συζήτησε στα social media. Στο διαδίκτυο ανάλογα  με την οπτική του καθ’ ενός, η δίκη παρουσιάζεται  να είναι ενα δημοψήφισμα για το κίνημα Me Too,  ένα σχόλιο εκφοβιστικό στο TikTok, ή ένα απλό νομικό ζήτημα παρόλο που  εξαφανίζεται πίσω από τους εντυπωσιακούς πρωταγωνιστές. Είδαμε memes για τους δικηγόρους και τη δίκη, αλλά κατά κύριο λόγο είδαμε τη διαπόμπευση και την καταδίκη της Amber Hearst και την αθώωση του Depp.

 Είδαμε πως μια  ομάδα χρηστών μέσων κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να δικαιολογήσει οποιαδήποτε κακοποίηση που στρέφεται σε έναν στόχο, εάν πιστεύουν ότι η αιτία τους είναι ηθικά σωστά. Κατ’ αναλογία αυτό στην πραγματικότητα,είναι ότι εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο βρίσκονται στην ουρά για να υποβάλουν μια γυναίκα (σε αυτή την περίπτωση) σε ανείπωτες ποσότητες κακοποίησης, δημόσιας ταπείνωσης και βίαιης ρητορικής. Το «αρτος και θεάματα» της ρωμαϊκής εποχής επέστρεψε στα σπίτια μας, εξαφανίζοντας εξίσου βίαια τη λογική, το ήθος και το σεβασμό στον αντίπαλο. Είναι λες και η ανθρώπινη ικανότητα της ενσυναίσθησης έχει εξαφανιστεί.

‘Όποιο και να είναι το αποτέλεσμα της δίκης για τους διάδικους, για μας τους θεατές ήταν ένα ακόμα μάθημα στο πως μετατρέπεις το πλήθος σε όχλο, πόσο εύκολα χάνονται αξίες, πόσο εύπιστοι και εύπλαστοι είμαστε στην αφήγηση και την πειθώ των Social Media.

*Η Ήβη Λάμπρου είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου Frederick