ΓΡΑΦΕΙ  Η

ΕΛΕΝΑ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ

Η ελαστικότητα των ορίων και η διαφορετικότητα κάθε περίπτωσης σε συνδυασμό με την αξιολόγηση στη βάση της χρήσης πολλαπλών κριτηρίων αποτελούν στην εποχή μας την πυξίδα των επιλογών, των τοποθετήσεων, των κρίσεων και των κατακρίσεων μας. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν πως ενώ δεν είναι στραβός ο γιαλός, στραβά αρμενίζουμε σε όλα τα επίπεδα.

Η θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν αναφερόταν στον χωροχρόνο και  σχετιζόταν πρωτίστως με την ταχύτητα κίνησης των 2 παρατηρητών, η διαστολή του χρόνου και η συστολή του μήκους για τον παρατηρητή που κινείται με την μεγαλύτερη ταχύτητα, καθώς και η σχετικότητα της ταυτοχρονικότητας  μπορεί ίσως να εξηγήσει το πώς τελικά εν έτη 2022 , στην Κύπρο μας, στο δικό μας χωροχρόνο,  όλα είναι σχετικά. Κάποια που δε θα γίνονταν ποτέ, όπως το πραξικόπημα, η εισβολή, το κούρεμα, η έκρηξη στο Μαρί, η πανδημία, προέκυψαν εν μια νυχτί, ενώ κάποια άλλα  που τα υπόσχονται με υπογραφές και βούλες, προεκλογικά κυρίως, δεν προκύπτουν ποτέ. Όλα με την ταυτοχρονικότητα σχετίζονται, άρα είναι «σχετικά». Το να μην γίνει κάτι δε σημαίνει πως δεν έγινε, μπορεί να έγινε σε άλλο χωροχρόνο. Αλλά και το άλλο που προέκυψες ξαφνικά, μπορεί και να δραπέτευσε από το διπλανό παράλληλο σύμπαν, εξάλλου όπως λένε οι ειδικοί μόλις ένα χιλιοστό μας χωρίζει!

Τα πάντα καταγράφονται στο «περίπου» και αξιολογούνται αναλόγως είτε ως «καλά/θετικά», είτε ως «κακά/ αρνητικά», ανάλογα με το ποιος τοποθετείται (ποια είναι τα συμφέροντά του ή ποιες οι πιθανές απώλειές του) και ποια είναι η τωρινή του θέση (κυβέρνηση ή αντιπολίτευση). Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που ενώ βλέπουμε τα όσα γίνονται, δεν μπορούμε, με επάρκεια, να προβλέψουμε την στάση των διαφόρων που μέχρι πρότινος ήταν αναμενόμενη. Έχει ένα ενδιαφέρον, ένα σασπένς, μια αγωνία, δεν μπορείς να πεις, και κρατά και την αδρεναλίνη όλων μας στα ύψη. 

Τώρα από πού να ξεκινήσω την αναφορά μου στα διάφορα «σχετικά» είναι εντελώς άσχετο και σε καμία περίπτωση σχετικό με το επιστημονικό θέμα στο οποίο επιχειρούμε να ενδιατρίψουμε με πάσα σχετικότητα.

Ήρθε το χαλούμι και η πιστοποίησή του είναι και αυτή σαφέστατα σχετική. Τι 5, τι 10, τι 15, τι 20, τι 25 τοις εκατό. Όλα ρευστά. Μέχρι πότε θα δοθεί χαλάρωση και αυτό σχετικό Τα πάντα είναι σχετικά και έχουν να κάνουν με συμφέροντα μεγάλα ή και μικρότερα.

Απόλυτα «σχετικός» είναι και ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τον Ακάμα. Κάποιοι μιλούν για κτίσιμο και άλλοι για προστασία. Άλλοι δηλώνουν απολύτως ικανοποιημένοι και άλλοι σκίζουν τα ιμάτιά τους.
Εννοείται πως εξαρτάται, είναι η πρώτη μας ατάκα, κάθε φορά που μιλούμε για θέματα ΓΕΣΥ. Είσαι ασθενής; Γιατρός εντός ΓΕΣΥ; Γιατρός εκτός; Έχεις ασφάλεια; Ετών; 

«Σχετικό» φυσικά είναι και το πώς να αντιμετωπίσουμε τους πρόσφυγες και τους μετανάστες (αναλόγως και με το από που προέρχονται), την ίδια ώρα που η ζωή ή και η πατρίδα τους είναι σε κίνδυνο, για να τους σώσουμε από όλα εκείνα που μαζί με την υπόλοιπη Δύση, κτίσαμε χρόνια τώρα, τούβλο το τούβλο, δολάριο το δολάριο, όπλο το όπλο. 

«Σχετικό» είναι βεβαίως- βεβαίως και  το πώς και πού θα τοποθετήσουμε το λίπασμα του φυσικού αερίου, Πρέπει να είμαστε ιδιαιτέρως προσεκτικοί με τη σχετικότητά του εν λόγω ζητήματος, γιατί το κλαδί της ειρήνης με το λίπασμα του φυσικού αερίου, που φανερά πλέον συσχετίζονται, μπορεί και να ανθίσει, λιγότερο ή περισσότερο.

Σαφέστατα «σχετικό» είναι το πως τοποθετούμαστε στις προεδρικές εκλογές. Σχετική είναι η κομματική μας προέλευση, το αν είμαστε απολίτικοι, αν μέχρι πρότινος θεωρούσαμε αδιανόητο να στηρίξουμε κάποιον ή να συνεργαστούμε με κάποιο άλλο. Άσχετο, σίγουρα, το τι λέγαμε μέχρι χτες.

Σχετικό είναι και το πως αντιλαμβάνεσαι τον κατώτατο εθνικό μισθό. Αν είσαι μισθωτός στα όρια της φτώχιας και διεκδικείς το ελάχιστο της ποιότητας ζωής τα 140 ευρώ μπορούν να σου αλλάξουν τη ζωή, αν είσαι επιχειρηματίας και μετράς τα κέρδη, τα 140 ευρώ μπορεί να σου στερήσουν ψίχουλα από τα υπερκέρδη. Αλλά, προσωπικά, είμαι σχετικά άσχετη αφού δεν ανήκω ούτε στην μια ούτε στην άλλη κατηγορία.

Αν υπάρχουν τα «παράλληλα σύμπαντα», αγαπητέ Everett, ευχαρίστως θα επέλεγα έναν παράλληλο κόσμο, με μια άλλη εναλλακτική επιλογή ως προς το τελικό αποτέλεσμα. Το ζήτημα είναι πώς να μεταπηδήσω σε αυτό το παράλληλο σύμπαν επιλέγοντας ταυτόχρονα και μια καλύτερη προοπτική για το τι θα συμβεί; Αναπτύσσοντας  άραγε τη μάζα ηρεμίας μου, να κάτσω με άλλα λόγια ακίνητη στα αυγά μου και να αφήσω να με προσπεράσουν όλα, και γερόντισσα πια να δω τι έμελλε γενέσθαι; Ή μήπως αξιοποιώντας τη μάζα αδράνειάς μου, καταφέρω να κινηθώ γρηγορότερα από τις ομολογουμένως περίεργες εξελίξεις και με τη βοήθεια του χρόνου που διαστέλλεται, να τις προλάβω στη γωνιά, να τις πάρω από τα μαλλιά, και να γλιτώσω και από… το θράσος του Ερντογάν και του Πούτιν, τις ίσες αποστάσεις του ΟΗΕ, τις κυρώσεις κατά το δοκούν της Ε.Ε.,  και κυρίως από τον πάλαι ποτέ κακό εαυτό μου. 

Θα δούμε, στο κάτω-κάτω όλα σχετικά είναι. Άσχετο αλλά ας μην ξεχνούμε, πως ο καθένας από εμάς, είναι το σύνολο όλων εκείνων που έχει κάνει αλλά και όλων εκείνων που δεν έχει κάνει. Εν κατακλείδι αγαπητοί αστροφυσικοί, μπορεί μεν ο χρόνος να διαρκεί για πάντα, αλλά ο δικός μου χρόνος εξαντλείται και είμαι απολύτως βέβαιη για αυτό, στη βάση της αρχή της αβεβαιότητας, η οποία είναι και η μόνη βέβαιη συνθήκη.

Υπογραφή
Ρομπέν των Χαμένων Θαυμάτων

Υ.Γ.: Κανένα ορισμένο σημείο δεν έχει νόημα χωρίς ένα αόριστο σημείο αναφοράς.
Ζαν-Πωλ Σαρτρ, 1905-1980, Γάλλος φιλόσοφος.

*Η Έλενα Περικλέους είναι Εκπαιδευτικός-Συγγραφέας