ΓΡΑΦΕΙ Η
ΗΒΗ ΛΑΜΠΡΟΥ*

Eξαιρούνται, λέει, του δικαιώματος ψήφου οι εκ μητρογονίας εκτοπισμένοι  στις δημαρχιακές εκλογές Αμμοχώστου. Έχοντας λοιπόν προσωπικό ενδιαφέρον γιατί το παιδί μου εμπίπτει στην κατηγορία το έψαξα λίγο . Βρήκα πως το 2013  με νομοθετικές ρυθμίσεις «έχουν εξισωθεί πλήρως οι εκ μητρογονίας εκτοπισμένοι με τους εξ αρρενογονίας».

>>> ΟΛΗ Η ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ BRIEF ΜΕ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ <<< 

Τα ερωτηματικά που προέκυψαν πολλά, ομοίως και ο αυξανόμενος εκνευρισμός μου.

Ερώτημα 1ο: το δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας αυτής δεν εγγυάται την ισότητα και την ισονομία των πολιτών; Πιο πλήρη  δικαιώματα οι εξ αρρενογονίας;
Ερώτημα 2:Η ισότητα των φύλων είναι τελικά συνταγματικά κατοχυρωμένη; Το άρθρο 28 του συντάγματος αναφέρεται μόνο στην εργασία;
Ερώτημα 3:Υπήρξε άραγε ανάλογη μεταχείριση στους πολίτες άλλων δήμων στις  εκλογές; Έπρεπε να δουν την καταγωγή του πατέρα για να επιτρέψουν την εγγραφή σε εκλογικούς καταλόγους;
Ερώτημα 4: Μέχρι το 2013 κάποιοι ήταν πιο πολύ εκτοπισμένοι από άλλους; Και αφού το λύσαμε το θέμα τότε και τους εξίσωσαν , γιατί 6 χρόνια μετά δεν μπορούν να ψηφίσουν οι εκ μητρογονίας; Μήπως κάπου, στη κρατική μηχανή, κάποιος πάλι κάτι ξέχασε να προσθέσει; Μήπως δεν υπεγράφη κάτι; Μήπως πρέπει να γίνει νέα απογραφή πληθυσμού και είναι τα έξοδα πολλά;
Ερώτημα 5: Η πολιτική του δεν ξεχνώ δεν θα έπρεπε να επιδιώκει να παραμείνει σταθερός ή  ακόμα και να αυξάνεται  ο αριθμός των πολιτών των κατεχομένων δήμων;  Τόσο για εσωτερική κατανάλωση όσο και για ενίσχυση της ρητορικής μας στα διεθνή φόρα;
Ερώτημα 6: Έστω πως ένα παιδί είναι ‘αγνώστου αρρενογονίας’ τότε αυτό το παιδί όταν ενηλικιωθεί θα έχει πολιτικά δικαιώματα και  σε ποιο δήμο; Της μητέρας; 
Ερώτημα 7: Γιατί σε ότι αφορά το θηλυκό χρησιμοποιείται ο όρος μητρογονία, αρά της μητέρας, ενώ ο πατέρας υποβιβάζεται  (; ) απλώς σε  άρρεν;  Είναι οι γυναίκες εξ ορισμού ικανές για μητέρες; είναι ιδιότητα τους; Ο άρρεν έχει μεν  συμμετοχή στην τεκνοποίηση αλλά ο πατέρας είναι ένας εθελοντικός ρόλος;

Η δημοκρατία ως πολίτευμα στηρίζεται σε απλά πράγματα: σε βασικές ελευθερίες και υποχρεώσεις  που όλοι οι πολίτες ανεξάρτητα καταγωγής ή θρησκεύματος μοιράζονται. Δεν χαρίστηκαν αυτές οι ελευθερίες. Κερδήθηκαν σε μια διάρκεια, μέσα από πολέμους,  αγώνες εργατικούς και πολιτικούς, , μέσα από διαβουλεύσεις και συμβιβασμούς. Ο σεβασμός σε αυτές χωρίζει τα ευνομούμενα κράτη από τα αυταρχικά καθεστώτα.  

>>> ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ & ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΤΗΣ BRIEF <<<

Η δημοκρατία δεν επιτυγχάνεται ούτε με νομοθετικές ρυθμίσεις , ούτε με ωραία λόγια, ούτε καν με τη διενέργεια εκλογών.  Η δημοκρατία είναι μόνο δυνατή όταν λειτουργεί σε κράτος δικαίου που στοχεύει στην προαγωγή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Όταν η κοινωνία αυτού του κράτους χαρακτηρίζεται από τον πλουραλισμό, την απαγόρευση των διακρίσεων, την ανοχή στον άλλο, τη δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη και την ισότητα. Στα πλαίσια αυτής εδώ της δημοκρατίας  όμως, το παιδί μου δεν δικαιούται  να ψηφίσει Δήμαρχο Αμμοχώστου  γιατί ατυχήσαμε στην αρρενογονία! 

Άντε γειά ! ή επι το κυπριακότερο -εν έχουμεν υπόθεσιν.

*Η Ήβη Λάμπρου είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου Frederick