Και πολιτικά χρεοκοπημένοι
ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΩΣΤΟΥΡΗΣ
Βιώσαμε από πρώτο χέρι τι πάει να πει χρεοκοπία και μάλιστα με τον πλέον επώδυνο τρόπο. Παράλληλα, τα παιδιά μας -και μακάρι να τα καταφέρουν- είναι ήδη φορτωμένα με χρέος ίσο με την ετήσια παραγωγή της χώρας μας και αυτό διότι εμείς αποτύχαμε κατά τα χρόνια που προηγήθηκαν.
Εθνικά επίσης γνωρίζουμε ότι είμαστε χρεοκοπημένοι, έχοντας συμβιβαστεί μάλλον εδώ και χρόνια με τη μεγαλύτερή μας αποτυχία που είναι η ολοένα και χειρότερη κατάσταση στο πολιτικό πρόβλημα της χώρας, για το οποίο ούτε καν ο όρος status quo είναι ακριβής για να περιγράψει την πολυδιάστατα στρεβλή κατάσταση στην οποία ζούμε. Στην περίπτωση του Κυπριακού τα παιδιά μας κατά πάσα πιθανότητα θα αποτελέσουν τη γενιά κατά την οποία η πράσινη γραμμή θα γίνει σύνορο. Και αυτό δε φαίνεται να προβληματίζει ιδιαίτερα.
>>> Διαβάστε επίσης:
Είμαστε όμως και πολιτικά χρεοκοπημένοι. Δεν έχουμε ούτε φωνές που εμπνέουν και φέρνουν κόσμο κοντά στην πολιτική, αλλά αντίθετα τον απομακρύνουν από το προζύμι της Δημοκρατίας. Δεν καταγράφεται ουσιαστική, μεθοδική και αποτελεσματική παραγωγή πολιτικής, ενώ το πολιτικό προσωπικό κουράζει με τους καυγάδες για τις προσωπικές του φιλοδοξίες ή απογοητεύει όταν κάθε τόσο ένα κομμάτι του αποδεικνύεται ότι εμπλέκεται σε απάτες, μίζες, αναξιοκρατία, διαφθορά. Είναι κάτι περισσότερο από εμφανής η απουσία εννοιών με περιεχόμενο όπως το όραμα, η στρατηγική, η εργατικότητα, η ακεραιότητα και η οξυδέρκεια.
Ειδικά όμως στην προεκλογική περίοδο περίμενα όσο πλησιάζουμε στις εκλογές του Φλεβάρη ότι θα βλέπαμε συγκεκριμένες προτάσεις για συγκεκριμένα θέματα που απασχολούν τον πολίτη, τις επιχειρήσεις και τη χώρα γενικότερα.
Οι προτάσεις που μέχρι στιγμής βλέπουμε είναι αποσπασματικές προσεγγίσεις από ευρύτερα θέματα χωρίς αρχή, μέση και τέλος.
Η πολύ απλή συλλογιστική που υπαγορεύει: εντοπισμό ενός προβλήματος ή έστω κάποιου δεδομένου που χρήζει επαναξιολόγησης και ανανέωσης, επεξεργασία προς διαμόρφωση πρότασης και έπειτα κατάρτιση πλάνου δράσης στη βάση οικονομικών και χρονικών παραμέτρων. Για παράδειγμα υπάρχει πρόβλημα στο κυκλοφοριακό στις μεγάλες πόλεις κατά τις τάδε ώρες το πρωί και το απόγεμα. Προτείνονται δέκα βήματα, που περιλαμβάνουν επενδύσεις, δράσεις και μεταρρυθμίσεις, τα οποία συνοδεύονται από το κόστος και τον χρόνο που απαιτούνται για υλοποίησή τους.
Αντίθετα, στα προεκλογικά προγράμματα και στις τοποθετήσεις των υποψηφίων κυριαρχούν οι προσωπικές αντιπαραθέσεις, οι μπηχτές, τα πικρόχολα σχόλια και μέσα σε αυτό το πλαίσιο χάνονται και ουσιαστικές πολιτικές στάσεις ή και συμπεριφορές που όντως θα μπορούσαν να τεθούν στο πλαίσιο της κριτικής και της γόνιμης πολιτικής συζήτησης.
Η κοινωνία δεν προχωρά μπροστά και με τα δυσδιάκριτα πολιτικοϊδεολογικά όρια που υπάρχουν ανάμεσα στους βασικούς διεκδικητές της Προεδρίας της Δημοκρατίας κατεβάζουν ακόμη περισσότερο τον πήχη των πολιτικών προσδοκιών. Ο διάλογος είναι ανούσιος, χωρίς σοβαρό πολιτικό χαρακτήρα και εν πολλοίς άνευ περιεχομένου τόσο ως προς τη ιδεολογική του προσέγγιση, όσο και ως προς την πρακτική εφαρμογή των όποιων προτάσεων.
Αυτά τα ελλείμματα θα τα πληρώσουμε τα επόμενα χρόνια και το μόνο που απομένει είναι να δούμε πώς και πόσο.