ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΩΣΤΟΥΡΗΣ

Κι όμως είχε δίκαιο, παρόλο που άλλο περιεχόμενο εμπεριείχε η τοποθέτησή του. Ο Πρόεδρος της Βουλής σε περασμένη δημοσίευση των δηλώσεων Πόθεν Έσχες από πολιτικά πρόσωπα, είπε ότι η χρήση που γίνεται από τα ΜΜΕ είναι με κουτσομπολίστικη διάθεση. Κάτι που ισχύει, όχι βέβαια γιατί τα ΜΜΕ έχουν κουτσομπολίστικη διάθεση μόνο - που εν πολλοίς έχουν - αλλά διότι η όλη διαδικασία είναι στημένη σε εντελώς λανθασμένη βάση. Ακόμη και ο όρος που χρησιμοποιείται για τις δηλώσεις είναι λανθασμένος. Κάθε χρόνο έτσι και φέτος σαχλά κλισέ όπως «ο πιο φτωχός υπουργός» και αντιστρόφως «ο πιο πλούσιος υπουργός» δεν προσθέτουν τίποτε περισσότερο παρά κουτσομπολίστικη διάθεση, ειρωνικά ή έστω χιουμοριστικά σχόλια από την κοινή γνώμη για τα περιουσιακά στοιχεία των πολιτικών. 

>>> ΟΛΗ Η ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ BRIEF ΜΕ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ <<< 

Η ειρωνεία και το χιούμορ συνήθως αμφισβητούν την οικονομική θέση πολιτικών προσώπων, για τα οποία όμως δεν γίνεται ουσιαστική έρευνα και πραγματική αμφισβήτηση για τον τρόπο, τον χρόνο και τις συνθήκες υπό τις οποίες πολιτικά πρόσωπα έχουν εξασφαλίσει περιουσία. Οι συγκεκριμένες δηλώσεις θα έπρεπε ουσιαστικά να εξετάζονται από τα ΜΜΕ και όπου παρατηρείται ανακολουθία δήλωσης και πραγματικής οικονομικής θέσης το εκάστοτε πολιτικό πρόσωπο να εκτείθετο στην βάσανο της δημόσιας αμφισβήτησης και κριτικής. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα πετυχαίναμε διαφάνεια και νέα ήθη στην πολιτική ζωή του τόπου. 

Ας ξεκινήσω όμως από την ετυμολογική παρανόηση σε σχέση με το πόθεν έσχες. Οι δύο λέξεις που προέρχονται από την αρχαία ελληνική γραμματεία, συνδυαστικά σημαίνουν «από που έχεις το τάδε και το τούδε περιουσιακό στοιχείο» δηλαδή από που έχουν αποκτηθεί ακίνητα, μετρητά, μετοχές, αυτοκίνητα ή άλλα οχήματα. Στις σχετικές δηλώσεις όμως συνηθίζεται απλώς να καταγράφεται η περιουσία και στις καλύτερες περιπτώσεις να δηλώνεται εάν ακίνητα προέκυψαν από κληρονομιά. 

Μια κανονική δήλωση πόθεν έσχες θα έπρεπε να περιλαμβάνει την οικονομική θέση του εκάστοτε πολιτικού προσώπου πριν ασχοληθεί με την πολιτική, σε σύγκριση με την τωρινή του οικονομική κατάσταση και πως το κάθε περιουσιακό στοιχείο έχει αποκτηθεί. Ιδεατά θα έπρεπε να υποβάλλεται παράλληλα και η φορολογική δήλωση προκειμένου να διαφαίνεται κατά πόσον η δημόσια δήλωση πόθεν έσχες έχει συνέπεια με όσα στη φορολογική δήλωση αποτυπώνονται.

Τα ενδεχόμενα είναι δύο: 

• Κάποιο πολιτικό πρόσωπο να δηλώνει χαμηλότερα έσοδα και περιουσιακά στοιχεία, γιατί συνήθως (κακώς βέβαια) η περιουσία «δαιμονοποιείται» από τον κόσμο και
• Να δηλώνονται μικρότερα έσοδα με πρόθεση φοροδιαφυγής. 

Και στις δύο περιπτώσεις ή σε οποιαδήποτε άλλα σενάρια θα έπρεπε η παράλληλη υποβολή της φορολογικής δήλωσης να ήταν απαραίτητη για να λογίζεται ως έγκυρη μια δήλωση πόθεν έσχες. 

Στην ουσία του ζητήματος παράλληλα, θα έπρεπε να δηλώνονται με ακρίβεια οι συμμετοχές σε επιχειρήσεις, τα μερίσματα που λαμβάνονται και από εκεί κι έπειτα η δημοσιογραφία να ασκούσε πραγματικό ρόλο εξέτασης και διερεύνησης των δηλώσεων των πολιτικών προσώπων για το πως κάποιος πολιτικός έχει φτιάξει την περιουσία του. 

Επαγγελματίες, ανεξαρτήτως επαγγελματικού πεδίου, δηλώνουν «x» περιουσιακά στοιχεία, σε πολλές περιπτώσεις μεγάλα δάνεια και παράλληλα μικρή περιουσία ή και καταθέσεις. Εάν η συγκεκριμένη εικόνα είναι αληθής τότε προφανώς το κάθε πολιτικό άτομο είναι ανίκανο να λαμβάνει αποφάσεις οικονομικής διαχείρισης, είτε πρόκειται για νομοθετήματα είτε για διαχείριση οικονομικών και ανθρώπινων πόρων σε ένα Υπουργείο ή υπηρεσία. Παράλληλα, εγείρονται σημαντικά ζητήματα διαφάνειας, τάξης και ηθικής. Η άρνηση δήλωσης εισοδημάτων, η άρνηση για συμμόρφωση έστω με τα μίνιμουμ που ζητούνται από τη δήλωση του πόθεν έσχες θα έπρεπε κανονικά να εκθέτει τα πολιτικά πρόσωπα στην κοινή γνώμη ως ανέντιμα, που πιθανώς φοροδιαφεύγουν. 

>>> ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ & ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΤΗΣ BRIEF <<<

Συνεπώς, το ανέκδοτο που κάθε χρόνο βλέπουμε με τις δηλώσεις πόθεν έσχες θα πρέπει να σταματήσει. Είτε, οι συγκεκριμένες δηλώσεις πρέπει να μετονομαστούν σε κάτι που να είναι πιο ακριβές σε σχέση με αυτό που δημοσιεύεται όπως για παράδειγμα: «δηλώσεις περιουσιακών στοιχείων», είτε να γίνονται πραγματικές δηλώσεις πόθεν έσχες. Επίσης, η ταυτόχρονη δημοσίευση των εν λόγω δηλώσεων - που έχω την πεποίθηση ότι εκ του πονηρού γίνεται - μπερδεύει τις «κανονικές» με αυτές που ενέχουν στοιχεία που μπορούν να αμφισβητηθούν. Γίνεται φασαρία ή καλύτερα το κουτσομπολιό για κανα-δυο μέρες και μετά τίποτα. Αναμονή μέχρι το κουτσομπολιό της επόμενης χρονιάς.