ΓΡΑΦΕΙ Η
ΗΒΗ ΛΑΜΠΡΟΥ*

Όσο σιχαίνομαι να συζητώ τα νέα από το οικονομικό μέτωπο, τα χρηματιστήρια, και τις τράπεζες, τους μισθούς ξεφτίλας και την μιζέρια του καπιταλισμού που έγραφε και ο θείος Μαρξ, τόσο δεν μπορώ να τα αγνοήσω. 

Τα νέα από την Ιταλία με τις αποδόσεις του ιταλικού δεκαετούς χρέους να σκαρφαλώνει πέρα από το 4% για πρώτη φορά δεν ήταν καλοδεχούμενα.  Οι οικονομίες της ΕΕ – και όχι μόνο- ταλανίζονται από την διαφαινόμενη μακράς διάρκειας ύφεση,  τις αυξήσεις τιμών, αλλά και την ενεργειακή κρίση που θα μας τσακίσει τον χειμώνα. 

Η επιστροφή στην «κανονικότητα» μόνο την κανονικότητα του των αρχών της προηγούμενης δεκαετίας θυμίζει, όπου οικονομική αστάθεια και το υπέρογκο χρέος  στον ευρωπαϊκό νότο έφερε την στήριξη με ένα μεγάλο κόστος από τον εύρωστο βορρά. Η διαφορά είναι πως η κρίση τούτη δεν αφορά μόνο τις μεσογειακές χώρες αλλά όλη την Ευρώπη. 

Οι κεντρικές τράπεζες στις ΗΠΑ και την Μεγ. Βρετανία, αρχίσαν να αυξάνουν τα επιτόκια ώστε να φρενάρουν τον πληθωρισμό και την άνοδο των τιμών. Αυτό θα έχει πιθανή  συνέπεια χώρες όπως η Ιταλία να δυσκολευτούν στην αποπληρωμή του χρέους. 

Αυτή την εβδομάδα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έκανε μια κίνηση που, στον συντηρητικό κόσμο των κεντρικών τραπεζών, μετράει ως δραματική: συγκάλεσε την πρώτη έκτακτη συνεδρίασή της από την αρχή της πανδημίας, για να συζητήσει την κατάσταση του ιταλικού χρέους.  Κάπου εδώ όμως οι ομοιότητες με την τότε πραγματικότητα  μειώνονται. Ο πρωθυπουργός της Ιταλίας είναι ο τότε Ευρωπαίος τραπεζίτης, Mario Draghi,  ενώ η τότε επικεφαλής του ΔΝΤ Christine Lagarde  τώρα εποπτεύει την ΕΚΤ.  Και οι δύο αντιλαμβάνονται το τι σημαίνει κίνδυνος απώλειας του ελέγχου του κρατικού χρέους.  Επιπλέον η ΕΚΤ φαίνεται να στηρίζει δυναμικά  το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων και  οι αγορές το γνωρίζουν.

Μένει λοιπόν  να δούμε τι θα συμβεί όταν η ΕΚΤ επιλέξει τελικά να αυξήσει τα επιτόκια. Αναμένεται ευρέως να ξεκινήσει έναν κύκλο ανόδου τον Ιούλιο, ο οποίος θα είναι ο πρώτος μετά από μια δεκαετία καθοδικών και μηδενικών επιτοκίων.  Σε αντίθεση λοιπόν από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, η οποία ανακοίνωσε μια τεράστια (ναι τεράστια)  άνοδο 0,75 ποσοστιαίας μονάδας αυτή την εβδομάδα, τη δεύτερη κατά σειρά , και την Τράπεζα της Αγγλίας, η οποία αύξησε τα επιτόκια ήδη πέντε φορές από τον Δεκέμβριο,  και ακόμα μια φορά αυτή την εβδομάδα κατά 0,25 ποσοστιαίες μονάδες η ΕΚΤ παρακολουθεί και συζητεί παρασκηνιακά τις κινήσεις της.

Η εμπιστοσύνη της αγοράς είναι εύθραυστη και δεν βασίζεται μόνο σε λογικές και αριθμούς. Αναμφίβολα τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο με τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία.   Προς το παρόν σε όλη την Ευρώπη θα χαιρόμαστε την τουριστική σεζόν που ζει την αναγέννηση και τις συναυλίες που χάσαμε. Αχ ναι και με τον Κορονοϊό , την Ευλογιά των Πιθήκων και την Ηλιθιότητα των Πολλών! 

*Η Ήβη Λάμπρου είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου Frederick