Ο Ακκιντζί και η Άγκυρα έμειναν ένα βήμα πίσω στο κυπριακό – Ας πούμε όμως «ναι» στην «πρόταση - αλχημεία» για «κοινή επιτροπή» για το Φυσικό Αέριο, υπό ένα όρο: Οι δυο ηγέτες στην τετ-α-τετ συνάντηση να βγουν με Κοινή Δήλωση ότι ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ την παραμονή εγγυήσεων. 

ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ 
Twitter: @tsangarisp
Όταν το 2012 ο τότε Τούρκος ΥΠΕΞ, Αχμέτ Νταβούτογλου, παρουσίαζε στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση το θέμα «Η εξωτερική πολιτική μας για το 2013», αναφορικά με το Κυπριακό είπε: «η Τουρκία, ως μητέρα-πατρίδα και εγγυήτρια χώρα, συνεχίζει να διατηρεί τη φιλοσοφία της να βρίσκεται πάντα ένα βήμα μπροστά στο Κυπριακό». 

Το μότο αυτό, «η Τουρκία θα βρίσκεται πάντα ένα βήμα μπροστά στο κυπριακό», ανήκει στον Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος το εισήγαγε στην πολιτική ορολογία της Τουρκίας όταν γινόταν αναφορά στο κυπριακό από το 2004 και μετά. Όταν δηλαδή οι συγκυρίες τότε ευνοούσαν αλλά και ενίσχυαν ένα τέτοιο μότο, αφού όλος ο κόσμος, και η διεθνής κοινότητα, είδαν τους Ελληνοκύπριους να ψηφίζουν «ΟΧΙ για να τσιμεντώσουν το ΝΑΙ» σε ένα σχέδιο επίλυσης του κυπριακού. Ένα σχέδιο, το οποίο ήταν το δεύτερο πιο ολοκληρωμένο σχέδιο επίλυσης του κυπριακού μετά από το Σχέδιο του 1978 που και πάλι η Ελληνοκυπριακή πλευρά απέρριψε. 

Η Άγκυρα λοιπόν όντως, στα μάτια τρίτων, βρισκόταν ένα βήμα πιο μπροστά στο κυπριακό απ’ ότι η Ελληνική και Ελληνοκυπριακή πλευρά αφού αυτή εμφανιζόταν ως η χώρα που είπε «ναι» σε ένα σχέδιο λύσης σε αντίθεση με την ελληνοκυπριακή πλευρά, η οποία απαντούσε «όχι». Για τη διεθνή κοινότητα αυτό ήταν το αποτέλεσμα, αυτό έβλεπε, αυτό καταλάβαινε. 

Τα πράγματα ωστόσο άλλαξαν και το μότο αυτό άρχισε δειλά δειλά να χάνεται και να εξαφανίζεται πλήρως όταν στο τραπέζι των συνομιλιών μπήκε για τα καλά το θέμα των Εγγυήσεων. Ένα θέμα, για το οποίο η Άγκυρα δεν ήθελε προηγουμένως -αλλά ούτε και τώρα- ποτέ να συζητήσει αλλά ούτε καν να ακούσει. 

>>> Αρθρογραφία Brief <<<

Η συνεννόηση του Νίκου Αναστασιάδη με το Λονδίνο για το θέμα των Εγγυήσεων άνοιξε την πόρτα για να ενταχθεί στο διάλογο το μείζον κεφάλαιο αυτό. Το οποίο θα επέτρεπε στην Κύπρο να μετατραπεί με τη λύση «σε ένα φυσιολογικό κράτος» -όπως είπε και ο ΓΓ του ΟΗΕ- δηλαδή χωρίς εξαρτήσεις από τρίτα κράτη και χωρίς εγγυήσεις τρίτων κρατών. 

Το «ένα βήμα μπροστά» της Άγκυρας διαλύθηκε. Τόσο η τουρκοκυπριακή πλευρά όσο και η Άγκυρα μέχρι σήμερα δεν κατάφεραν να απαντήσουν στο αυτονόητο: Σε περίπτωση λύσης, πρέπει να παραμείνουν οι Εγγυήσεις Ελλάδας, Τουρκίας και Αγγλίας; Αντίθετα τόσο η Ελληνοκυπριακή πλευρά όσο και η Αθήνα απάντησαν σε αυτό το ερώτημα ξεκάθαρα και χωρίς περιστροφές. Πως όχι δεν χρειάζονται οι Εγγυήσεις. Η ΚΔ ανήκει πλέον στην ΕΕ και η καλύτερη εγγύηση παρέχεται από την ίδια την ΕΕ ενώ το ενδεχόμενο ένταξης της ενωμένης Κύπρου στο ΝΑΤΟ λύνει επιπρόσθετα ζητήματα ως προς το που ανήκει η Κύπρος στρατιωτικά. Απάντηση ως προς τις Εγγυήσεις έδωσε και η Μεγάλη Βρετανία με το Λονδίνο να τονίζει πως το ίδιο δεν ενδιαφέρεται να παραμείνει εγγυήτρια δύναμη και πως είναι έτοιμο να συμφωνήσει σε αυτό που οι δυο πλευρές αποφασίσουν. 

Το «ένα βήμα μπροστά» χάθηκε. Μπροστά στο καίριο ερώτημα των Εγγυήσεων, Άγκυρα και τουρκοκυπριακή πλευρά έμειναν χωρίς απάντηση προσφεύγοντας σε φτωχή επιχειρηματολογία της δεκαετίας του ’80. Επιχειρηματολογία του φόβου, των συνθημάτων και χωρίς σοβαρό αντίκρισμα. 

>>> Όλες οι ειδήσεις χρονολογημένες - επιλεγμένο περιεχόμενο <<< 

Αν κάποιος όμως έστω δικαιολογήσει την Άγκυρα ότι δεν θα ήθελε να χάσει τον ρόλο της στην Κύπρο, πώς κάποιος μπορεί να δικαιολογήσει την στάση του Μουσταφά Ακκιντζί και της Τουρκοκυπριακής πλευράς; Ο οποίος ουδέποτε προέβη στην παραμικρή δήλωση ότι η ενωμένη Κύπρος δεν χρειάζεται τις εγγυήσεις Αθηνών και Άγκυρας; 

Αντί λοιπόν οι δυο (Άγκυρα και Ακκιντζί) να τοποθετηθούν επί του συγκεκριμένου, η μεν Άγκυρα άρχισε εκ νέου την πολιτική των εντάσεων και των απειλών και ο δε Ακκιντζί ήλθε με μια πρόταση – αλχημεία για το Φυσικό Αέριο, μέσω της οποίας ζητά σύσταση κοινής επιτροπής ε/κ και τ/κ υπό την εποπτεία του ΟΗΕ και με την συμμετοχή ως παρατηρητή της ΕΕ. 

Ο Πρόεδρος ας αποδεχτεί την πρόταση Ακκιντζί. Υπό ένα όρο: Ότι κατά την κοινή συνάντησή τους (στην οποία ο Ακκιντζί θέλει να συζητηθεί η πρότασή του) θα τοποθετηθούν και οι δυο με Κοινή Δήλωση ότι και οι δυο κοινότητες δεν επιθυμούν εγγυήσεις Ελλάδας και Τουρκίας με τη λύση. 

Δέχεται ο κ. Ακκιντζί; Ο οποίος κατά τα άλλα δήθεν κόπτεται για την λύση;   

Αν αποδεχτεί ο κ. Ακκιντζί συνεπάγεται ότι το Κυπριακό θα λυθεί προτού καν χρειαστεί να συσταθεί η Κοινή Επιτροπή για το ΦΑ αφού οι Τ/κ θα συμμετέχουν στην Κεντρική Κυβέρνηση και θα λαμβάνουν μαζί με τους Ε/κ αποφάσεις για τα θέματα του Φ.Α. Προς όφελος της Ενωμένης Κύπρου. 

Είπαμε όμως αγαπητέ Ακκιντζί. Μείνατε ένα βήμα πίσω. Και μαζί σας δυστυχώς πίσω έμεινε και η λύση και το μέλλον της Κύπρου ως ένα επανενωμένο κράτος…