ΓΡΑΦΕΙ Η
ΗΒΗ ΛΑΜΠΡΟΥ*

Το ΝΑΤΟ έγινε 70 χρόνων και μετά τις  εορταστικές συναντήσεις στην  προεκλογικών ρυθμών Βρετανία αποφασίστηκε να συγκροτηθεί επιτροπή ειδικών για περαιτέρω ενίσχυση της πολιτικής διάστασης του ΝΑΤΟ, λαμβάνοντας υπόψη το εξελισσόμενο στρατηγικό περιβάλλον.

>>> ΟΛΗ Η ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ BRIEF ΜΕ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ <<<

Όταν συγκροτούνται επιτροπές ειδικών , να μου το θυμάστε, υπάρχει κάτι που δυσκολεύει πολύ την κανονικότητα, μεγάλες διαφωνίες, προσωπικές αντιπάθειες, πολιτικές και μικροπολιτικές, και συνήθως το έργο αυτών των επιτροπών αναλώνεται σε σύνταξη ισορροπιών.

Τα ΝΑΤΟ, περνά κρίση υπαρξιακή, και δικαίως θα υποστήριζε κανείς. Ο λόγος δημιουργίας του , μετά τον Β ’Παγκόσμιο, είχε να κάνει με την οργάνωση των στρατοπέδων των αντίπαλων δυνάμεων, και την συνέχιση της παρουσίας (και της ανάμιξης) των ΗΠΑ στη μεταπολεμική Ευρώπη. Η Σοβιετική Ένωση έχει προ καιρού διαλυθεί, έτσι ο ‘ισλαμικός’ κίνδυνος ανέβηκε στην κορυφή των εχθρών, μαζί με την Ρωσία . 

Ο πρόεδρος της Γαλλίας, Emmanuel Macron, και η δήλωσή του περί  εγκεφαλικά νεκρού ΝΑΤΟ, αλλά και η άρνηση του Τούρκου προέδρου Erdogan να συμφωνήσει στην ενίσχυση της άμυνας για της χώρες της Βαλτικής,  απαιτώντας  την  αναγνώριση από το ΝΑΤΟ των Κούρδων της Συρίας , που ανήκουν στο YPG, ως τρομοκράτες, ανέδειξαν ξεκάθαρα τις αδυναμίες του Οργανισμού.

Η δήλωση του Macron ενώ δεν διέφερε πολύ σε περιεχόμενο από δηλώσεις του Trump, όταν περίγραφε το ΝΑΤΟ ως παρωχημένο, ενόχλησε περισσότερο. Ίσως, αυτό να έγινε γιατί θεωρούν την Γαλλία πιο σταθερό και πιο αξιόπιστο σύμμαχο από ότι τον Trump. Η Γαλλία από νωρίς είδε τον Αμερικανό πρόεδρο  ως ένα ακραίο σύμπτωμα μιας βαθύτερης τάσης αμερικάνικης μονομανίας και απόσυρσης -απομονωτισμού. Ο  Macron επιμένει πως οι Ευρωπαίοι οφείλουν να ενισχύσουν την ικανότητα άμυνας σε συνθήκες δύσκολες και συνθέτες.  

Τα δύσκολα ζητήματα που έχει να αντιμετωπίσει  το ΝΑΤΟ, είναι στο τραπέζι να τα δουν όλοι: η Ρωσία, η Τουρκία, η Κίνα, η τρομοκρατία αλλά και η ανάγκη νέων συμφωνιών ελέγχου των εξοπλισμών. Αυτό που δεν έχει ακόμα διαφανεί είναι ποιος θα ηγηθεί όλων αυτών των στρατηγικών αλλαγών. Οι ΗΠΑ, με τον συγκεκριμένο πρόεδρο δε δείχνει τη διάθεση να ανταποκριθεί, ούτε όμως η Μεγάλη Βρετανία φαίνεται να θέλει, έτσι  βαθύτατα λαβωμένη από τον αυτοτραυματισμό του Brexit. Ίσως τότε ο γαλλογερμανικός άξονας να μπορέσει να καλύψει αυτό το χώρο, και ίσως μέσα σε αυτά τα πλαίσια η επικείμενη συνάντηση της Καγκελάριου Merkel και του Προέδρου Macron στο Παρίσι, με τον Πρόεδρο της Ρωσίας,Vladimir Putin και της Ουκρανίας, Volodymyr Zelensky να αποκτά μεγαλύτερη σημασία. 

>>> ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ & ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΤΗΣ BRIEF <<<

Μια συνάντηση που θα γίνει χωρίς την συμμετοχή των Αμερικανών, σε μια καθαρά ευρωπαϊκή βάση. Σε συνέντευξη του τον Νοέμβριο στο Economist  ο κ.  Macron είχε μεταξύ άλλων αναφέρει: «αν θέλουμε να οικοδομήσουμε την ειρήνη στην Ευρώπη, να ξαναφτιάξουμε την ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία, πρέπει να επανεξετάσουμε τη θέση μας με τη Ρωσία». Ισως έτσι να βάζει  ένα λιθαράκι .

*Η Ήβη Λάμπρου είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου Frederick