Ανήκεις στους διεφθαρμένους, στους διαφθορείς, στους διεφθαρμένους διαφθορείς ή απλώς μπαίνεις στο «κλίμα» και αποδέχεσαι ως μη αποτρεπτέα τα φαινόμενα της διαφθοράς ως αποτέλεσμα της ηθική «κλιματικής» αλλαγής; Είμαστε τελικά όλοι διεφθαρμένοι; Μήπως τελικά η περιρρέουσα οχληρότητα στην ατμόσφαιρα έχει χαμηλώσει τις άμυνές μας και μας έπεισε πως αν δεν λειτουργήσουμε σύμφωνα με το σαφέστατα διεφθαρμένο σύστημα και το τι παίζει στην πιάτσα, αδικούμε τον εαυτό μας, τα παιδιά μας, τους φίλους μας; Μήπως δικαιολογούμε τη μικρή ή μεγαλύτερή μας διαφθορά ή την χωρίς αντίδραση ανοχή της η οποία είναι εξίσου καταδικαστέα, πίσω από το δεν είχα άλλη επιλογή; Μήπως επειδή έτσι έχουν τα πράγματα, ο κύκλος ο ατέρμονος, συνεχίζεται χωρίς να φαίνεται κανένα φως στην άκρη της σήραγγας; Πού σταματά όμως η ατομική ευθύνη του καθενός από εμάς; Πώς θα σταματήσουμε τελικά το τσουνάμι της διαφθοράς; Ποια η ευθύνη όσων εκπροσωπούν θεσμούς; Μπορούμε να βάλουμε κόκκινες γραμμές; Το σίγουρο είναι πως η Διαφθορά είναι το Δέλτα εκείνο που καταποντίζει τα υπόλοιπα Δέλτα στα οποία επενδύουμε. Τη Δημοκρατία, τη Δικαιοσύνη, το Δικαίωμα. 

Ας ξεκινήσουμε με το φαινόμενο της απώλειας του ήθους το οποίο είναι το πρώτο που διαφυλάσσει του θεσμούς και όσους τους εκπροσωπούν, εκλεγμένους και διορισμένους. Το ήθος ως προσωπική ηθική ιδιοσυγκρασία που αφορά στον χαρακτήρα και την συμπεριφορά του ατόμου. Το ανησυχητικό είναι πως αν αυτές οι  μορφές συμπεριφοράς παύουν να αφορούν μεμονωμένα και δακτυλοδεικτούμενα άτομα, αλλά ξεκινούν να  χαρακτηρίζουν τους επιφανείς και τους ηγέτες, άρα ως συνέπεια ή και συνέχεια, μια ολόκληρη κοινωνία, τότε τα πράγματα είναι ζοφερά και για το παρόν και για το μέλλον μας.

Μοιάζει η διαφθορά με την κλιματική αλλαγή. Η ποιότητα του «αέρα» που αναπνέουμε, μέσα στον οποίο υπάρχουμε και συνυπάρχουμε, έχει υποβαθμιστεί σε βαθμό δηλητηρίασης και έχει εξελιχθεί σε πανδημική κατάσταση. Έχει ξεκινήσει μεν το λιώσιμο των πάγων και η αποκάλυψη κάποιων τυχαίων, και άλλων, επιλεγμένων για λόγους πιθανώς συμφερόντων, σκανδάλων, αλλά το παγόβουνο που κρύβεται κάτω από την επιφάνεια είναι πολύ μεγαλύτερο από εκείνο που επιπλέει και είναι ορατό. Αυτό σε συνδυασμό με την έλλειψη ερευνητικής δημοσιογραφίας ή και με τον χρηματισμό ατόμων των ΜΜΕ, κάνει τα πράγματα ακόμη πιο δυσοίωνα.

Η λύση; Στην «κλιματική αλλαγή» είναι ο περιορισμός των ατμοσφαιρικών ρύπων για περιορισμό του φαινομένου του θερμοκηπίου. Στην περίπτωση της «ηθικής κλιματικής αλλαγής» που έχει καταλήξει σε διαφθορά μεγέθους γάγγραινας, όπου, όντως, είναι δύσκολο να γίνει εύκολα η διαφορά, η μόνη λύση είναι η ουσιαστική δημοκρατική θωράκιση των θεσμών και ιδιαίτερα της ελεγκτικής διαδικασίας. Η διαφάνεια σε ουσιαστικά βελτιωμένες διαδικασίες και η επιλογή των σωστών ατόμων για θέσεις εξουσίας. Έλα όμως που για να βρεθεί κανείς σε θέση εξουσίας θα πρέπει να ενδιατρίψει, στη διαφθορά, σε επίπεδο τουλάχιστον διδακτορικής έρευνας και μελέτης, αλλιώς το ίδιο το διεφθαρμένο σύστημα την/τον πετά έξω, δεν αφήνει και πολλές ελπίδες στους πολίτες πως τα πράγματα θα αλλάξουν. Η ρουσφετολογία, σε όλα τα επίπεδα, σαφέστατα επιτείνει το φαινόμενο, μιας και όταν παίρνεις παράτυπα θέση που δεν σου ανήκει ή δεν νομιμοποιείσαι καν να τη διεκδικήσεις,  ή έστω απλώς εξυπηρετείσαι με τρόπους που δεν αρμόζουν, χρωστάς. Και όταν χρωστάς, έρχεται η ώρα, εκ της θέσεως που απέκτησες, να ανταποδώσεις και δει με τόκους υψηλούς. Έτσι ο φαύλος κύκλος μοιάζει ατέρμονος.

Το κερασάκι στην τούρτα στα δρακοφαινόμενα της διαφθοράς, είναι η προσθήκη του φύλου ως παράγοντα επιπλοκής. Γυναίκα που τολμά να παρέμβει ως παράγοντας αποτρεπτικός στη διαφθορά αποτελεί προφανώς μη ανεκτό περιστατικό. Πρέπει πάραυτα να αποδυναμωθεί, να φιμωθεί, να εξευτελιστεί, με στήριξη πρωτίστως σε στοιχεία που απορρέουν και από την ταυτότητα είτε του φύλου της είτε του ήθους της. Για να «καεί» καταληκτικά στην πυρά ως μάγισσα στον Μεσαίωνα αφού όντως χαλά την πιάτσα και με το ήθος και με το φύλο της. 

Εύκολη η αποδόμησή της και στα δύο επίπεδα στο μυαλό των διεφθαρμένων διαφθορέων. Και στο επίπεδο ήθους αφού όντας γυναίκα μπορεί ευκολότατα  να αποδομηθεί στη βάση των ορίων που μια γυναίκα ως ασθενές φύλο δεν μπορεί να θέσει και ξεκινούν οι υπαινιγμοί για την έλλειψη αυστηρότητας και την «καλοπέραση» που δεν μπορεί να γίνει ανεκτή σε χώρους όπου στερεοτυπικά αποδίδει μόνο το ξύλο, τα βασανιστήρια και ο βούρδουλας. Και σε ένα δεύτερο επίπεδο η αποδόμηση στη βάση του φύλου της με την καταγραφή «προσωπικών» στιγμών. 

Και η κοινωνία παραμένει να παρακολουθεί άναυδη. Και αναρωτιέται κατά πόσο η αποκάλυψη της κορυφής αυτού του παγόβουνου θα καταλήξει σε λιώσιμο μέχρι την βάση ή αν για ακόμη μια φορά θα αποκαλυφθούν μόνο όσα επιπλέουν και είναι ορατά στην επιφάνεια. 

Υπογραφή
Ρομπέν των Χαμένων Θαυμάτων

Υ.Γ.: Οι διεφθαρμένοι διαφθορείς επιβιώνουν διαφθείροντας (βλ. επιμολύνοντας) ασύστολα στην εποχή της πανδημίας της διαφθοράς. Αλλάζουν το «κλίμα» και μπαίνεις, αν δεν υπάρχουν επαρκείς αντιστάσεις, και εσύ στο «κλίμα», δείχνοντας απίστευτη ανεκτικότητα, στην καλύτερη περίπτωση, στα φαινόμενα της διαπλοκής και της διαφθοράς. Στη χειρότερη; Αν διαφθαρείς και εσύ, φαινόμενο από πιθανόν έως πολύ πιθανόν, λόγω της υψηλής μεταδοτικότητας, ειδικά αν δεν υπάρχουν ψηλά επίπεδα ηθικών αντισωμάτων, τότε μετατρέπεσαι και εσύ, σε διαφθορέα και ξεκινάς να διαφθείρεις.