Οι οκτώ ενεργειακές συστάσεις της ΕΕ που δεν αφορούν την Κύπρο

ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΩΣΤΟΥΡΗΣ

Σε οκτώ βασικές συστάσεις για εξοικονόμηση ενέργειας και συνεπώς περιορισμό του κόστους για τους πολίτες και τα ευρωπαϊκά νοικοκυριά, προχώρησε η Κομισιόν σε συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Ενέργειας. 

Οι οκτώ συστάσεις, αποτελούν ουσιαστικά απλές εισηγήσεις για περιορισμό του κόστους ενέργειας ανεξαρτήτως της ενεργειακής κρίσης που διάγει αυτή την περίοδο ο πλανήτης αλλά με αφορμή την έκτακτη κατάσταση που έχει προκύψει. Οι εισηγήσεις της Κομισιόν είναι οι ακόλουθες: 

  • Μείωση της χρήσης θέρμανσης τον χειμώνα και μείωση χρήσης κλιματιστικού το κλιματισμό το καλοκαίρι
  • Σχετικές ρυθμίσεις θερμοκρασίες σε θερμάνσεις και κλιματιστικά 
  • Οδήγηση με πιο οικονομικό τρόπο, δηλαδή χωρίς μεγάλες αυξομειώσεις στην ταχύτητα 
  • Μείωση ταχύτητα στους αυτοκινητόδρομους, με χαμηλά το κλιματιστικό το οποίο επιβαρύνει την απόδοση του κινητήρα.
  • Μη χρήση αυτοκινήτου τις Κυριακές στις μεγάλες πόλεις.
  • Περπάτημα ή χρήση ποδηλάτου αντί αυτοκινήτου.
  • Χρήση μέσων μαζικής μεταφοράς.
  • Ταξίδια με τρένα αντί με αεροπλάνα.

Θα είναι σπατάλη χρόνου για να εξηγηθούν τα αυτονόητα σε σχέση με την κυπριακή πραγματικότητα, προκειμένου να μιλήσουμε για το ότι τα πλείστα από τα πιο πάνω είναι ανέφικτα μέτρα για την περίπτωση της Κύπρου. Από τις συνήθειες έως τις υποδομές και από τα κλιματολογικά δεδομένα μέχρι το γεγονός ότι η Κύπρος είναι νησί και με μεγάλη απόσταση από την ηπειρωτική Ευρώπη, αποτελούν βασικούς λόγους για τους οποίους οι εισηγήσεις της Κομισιόν καθίστανται ανεφάρμοστες για τη χώρα μας.

Συνεπώς, σε αυτό στο οποίο μπορεί και οφείλει να επικεντρωθεί η Κύπρος είναι η μέγιστη δυνατή ενεργειακή αυτονομία της, μέσω τριών βασικών πυλώνων: 
Ο πρώτος αφορά στη διεύρυνση των υποδομών για παραγωγή ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, κυρίως μέσω κινήτρων, ελαφρύνσεων και ευκολιών για νοικοκυριά και επιχειρήσεις. 

Ο δεύτερος πυλώνας αφορά στην απεξάρτηση της ΑΗΚ από την καύση μαζούτ για παραγωγή ενέργειας, που εγκλωβίζει ολόκληρη την οικονομία στις διεθνείς τιμές του πετρελαίου με τις αυξήσεις να επηρεάζουν όλους τους πολίτες, τα νοικοκυριά, τις επιχειρήσεις, το εμπόριο και σαφώς ολόκληρη την οικονομία. Για 15, περίπου, χρόνια η κυπριακή πολιτεία αποτυγχάνει να εξασφαλίσει έστω κάποιες ποσότητες φυσικού αερίου για παραγωγή ενέργειας σε ήδη υφιστάμενες υποδομές της ΑΗΚ. 

Ο τρίτος πυλώνας έχει να κάνει με την ουσιαστική τροχοδρόμηση του ενεργειακού προγράμματος για κάλυψη εσωτερικών αναγκών και εξασφάλιση εσόδων από την αξιοποίηση των κοιτασμάτων στην κυπριακή ΑΟΖ.