…οι απαντήσεις στο κατά πόσο πάει καλά ο Νίκος Χριστοδουλίδης και η κυβέρνηση του, αυτή την στιγμή, εξαρτώνται κυρίως από τις προσδοκίες που διατηρούσε ο καθένας προ της εκλογής του Νίκου Χριστοδουλίδη… Σίγουρα όσοι πίστεψαν σε Μεσσία και άλλες αρλούμπες έπεσαν από τα σύννεφα, όσοι δε θεωρούσαν ότι ‘θα μας καταστρέψει’ αναθεωρούν, μέχρι στιγμής…

Το ερώτημα ‘κατά πόσο πάει καλά ο Νίκος Χριστοδουλίδης και η κυβέρνηση του’ άρχισε να εντείνεται και αυτού του είδους συζητήσεις τις συναντάς πλέον σε όλες τις κοινωνικές συνάξεις. Λογικό. Ο ‘μήνας του μέλιτος’ για τον νέο Πρόεδρο έχει περάσει, η περίοδος χάριτος που εκ των πραγμάτων δίδεται σε κάθε νέο Πρόεδρο, Υπουργό και Αξιωματούχο έχει παρέλθει. Άλλωστε έχουν ήδη περάσει εννέα μήνες που βρίσκονται στα πόστα τους και η λογική λέει πως πλέον όλοι έχουν προσαρμοστεί, όλοι έχουν εγκλιματιστεί και πλέον θα πρέπει να λειτουργούν ως πρέπει να λειτουργούν. Και κυρίως πλέον κρίνονται χωρίς ‘χαριστικές παραμέτρους’. Δεν θεωρούνται πλέον ‘νέοι’ αφού έχουν ήδη διανύσει το 1/6 του συνολικού χρόνου της διακυβέρνησης (60 μήνες) που έχουν στη διάθεσή τους για να παράξουν έργο.

Στο ερώτημα λοιπόν κατά πόσο πάει καλά ο Πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης και η Κυβέρνησή του, εντοπίζονται -κατά κύριο λόγο- τριών ειδών προσεγγίσεις που προέρχονται από τρεις κυρίως κατηγορίες: 

Α/ Από τους ορκισμένους αντιπολιτευόμενους. Αυτοί είναι μια κατηγορία, της οποίας την σύνθεση για πρώτη φορά βλέπουμε μιας και ο Νίκος Χριστοδουλίδης, είναι Συναγερμικός αλλά εξελέγη απέναντι στον Συναγερμό. Συνεπώς σε αυτή την κατηγορία συμμετέχουν από Αριστεροί έως Δεξιοί, από ΑΚΕΛικούς έως Συναγερμικούς. Η προσέγγιση των ‘ορκισμένων αντιπολιτευόμενων’ είναι εννοείται ‘μαύρη’. Αντιπολιτευτική. 

Β/ Από τους ‘hardcore’ υποστηρικτές του Νίκου Χριστοδουλίδη, οι οποίοι πίστευαν σε ‘ευχολόγια’ και αρλούμπες περί ‘αντισυστημικού’ και ‘μεσσία’ που ήρθε να σώσει την Κύπρο από τα κακώς έχοντα χωρίς να λαμβάνει υπόψη τα κόμματα και το σύστημα και ότι θα τους τσαλαπατήσει όλους για το καλό των πολιτών και του τόπου. Η προσέγγιση αυτής της κατηγορίας στο ερώτημα κατά πόσο πάει καλά ο Νίκος Χριστοδουλίδης και η Κυβέρνηση του είναι μάλλον αρνητικοί, αφού εκφράζουν απογοήτευση για την μέχρι τώρα πορεία της διακυβέρνησης του Νίκου Χριστοδουλίδη. 

Γ/ Από αυτούς που δεν στήριξαν φανατικά τον Νίκο Χριστοδουλίδη διότι δεν θεώρησαν ότι ήταν καλύτερος από τους υπόλοιπους υποψηφίους. Μάλιστα αυτοί ανέμεναν λίγο-πολύ μια ‘καταστροφική διακυβέρνηση’ και αυτή η κατηγορία στο ερώτημα κατά πόσο πάει καλά η διακυβέρνηση εκφράζεται μάλλον θετικά ότι ‘είναι ΟΚ’. Μέχρι στιγμής υπάρχει ομαλότητα, δεν υπήρξαν λάθη σε μεγάλα ζητήματα (όπως πχ Οικονομία, Κυπριακό, Σχέσεις με Δύση κτλ) αν και υπήρξαν πολλές αστοχίες σε μικρότερα θέματα (όπως πχ διορισμών, υπερωρίες κτλ). 

Υπάρχει βεβαίως και μια άλλη κατηγορία, οι μονίμως αντιδρούντες, των οποίων ούτως ή άλλως η άποψη είναι μονίμως… αντιδραστική αφού ανεξαρτήτως ποιος βρίσκεται στην εξουσία είναι οι μονίμως γκρινιάρηδες και ‘όλα είναι λάθος’, οπόταν το προσπερνάμε. 

Συνεπώς το κατά πόσο πάει καλά ο Νίκος Χριστοδουλίδης και η κυβέρνηση του, αυτή την στιγμή, οι απαντήσεις εξαρτώνται κυρίως από τις προσδοκίες που διατηρούσε ο καθένας προ της εκλογής του Νίκου Χριστοδουλίδη.

Ένας, ο οποίος διατηρούσε πολύ υψηλές προσδοκίες (όπως όσοι ανήκουν στην κατηγορία Β που περιγράφουμε πιο πάνω) εννοείται πως τώρα θα νιώθει απογοήτευση. 

Ένας, ο οποίος διατηρούσε χαμηλές ή πολύ χαμηλές προσδοκίες (όπως όσοι ανήκουν στην κατηγορία Γ που περιγράφουμε πιο πάνω) μάλλον θα απαντά ‘ΟΚ’. Ούτε απαισιοδοξία, ούτε και ιδιαίτερη αισιοδοξία. Ωστόσο αναγνωρίζει πως μέχρι στιγμής ‘διατηρείται ηρεμία στα της οικονομίας αλλά και στα των σημαντικών πολιτικών θεμάτων’.

Εν κατακλείδι, ο Νίκος Χριστοδουλίδης μέχρι σήμερα υπέπεσε σε πολλές –ίσως πάρα πολλές- αστοχίες σε διάφορα μικρά ζητήματα και αυτό θα πρέπει να το κοιτάξει. Σε κάποια άλλα δε ζητήματα, εμφανιστήκαν συμπεριφορές που δείχνουν αλαζονεία και μεγαλομανία και ωσάν να εξέπεμπαν τη θέση ότι ‘εμείς είμαστε στο Λόφο και κάνουμε ό,τι θέλουμε και δεν λογαριάζουμε κανέναν’. Στα μεγάλα θέματα, όπως Οικονομία, Ενέργεια, Κυπριακό και Σχέσεις με Δύση, μέχρι στιγμής οδεύει σε καλά μονοπάτια και καταφέρνει να διατηρείται μια ‘ισορροπία’ και μια ‘ηρεμία’ που είναι ιδιαίτερα σημαντικά για την ‘ομαλότητα’ της καθημερινότητας των πολιτών και των επιχειρήσεων καθώς και βασικές προϋποθέσεις για την οικονομική ανάπτυξη.

Το κατά πόσο θα συντηρήσει και θα ενισχύσει αυτή την ‘ηρεμία’ και την ‘ισορροπία’ θα διαφανεί… διότι πολύ σύντομα θα υπάρξουν σοβαρά θέματα που θα πρέπει να τύχουν διαχείρισης όπως το χαλούμι, το κρατικό μισθολόγιο, το θέμα Πύλας το οποίο αν και ήταν μια εξαιρετική προσπάθεια οι προθέσεις των Τούρκων φαίνεται να είναι άλλες με προέκταση στην “κυριαρχική ισότητα” κ.ο.κ. Θέματα για τα οποία η Στήλη θα επανέλθει… 
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ - Twitter: @tsangarisp