Μόνο η αλήθεια κρατά τη συνείδηση καθαρή και μόνο η αλήθεια μπορεί να κτίζει σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΥΣΗΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ
Μέλος της Γραμματείας του Εκτελεστικού Γραφείου του ΔΗΚΟ

Οι συζητήσεις των τελευταίων εβδομάδων αναφορικά με το Πλαίσιο Γκουτέρες, την υποτιθέμενη ύπαρξη δύο εκδοχών και τα μυθεύματα περί «χαμένου πρακτικού» - που παρεμπιπτόντως μέρα με τη μέρα «ανευρίσκεται», όλο και πιο βελτιωμένο - συνθέτουν ένα ακόμα μνημείο πολιτικής αναξιοπιστίας και επικοινωνιακής «αρπαχτής» της διακυβέρνησης Νίκου Αναστασιάδη-Αβέρωφ Νεοφύτου-ΔΗΣΥ.

Απέναντι σε αυτό το νέο κακόγουστο μνημείο, είμαστε υποχρεωμένοι να προβάλουμε την αλήθεια. Γιατί μόνο η αλήθεια κρατά τη συνείδηση καθαρή και μόνο η αλήθεια μπορεί να κτίζει σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες. 

>>> ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ & ΕΡΕΥΝΕΣ BRIEF <<<

Η αλήθεια λοιπόν είναι απλή:

• Η διαδικασία του Κραν Μοντάνα, η οποία κατέληξε σε αδιέξοδο με αποκλειστική ευθύνη της Τουρκίας, σηματοδοτήθηκε από το περιβόητο, πλέον, Πλαίσιο Γκουτέρες, το οποίο παρουσιάστηκε από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, στις 30 Ιουνίου 2017.
• Τα βασικά σημεία του Πλαισίου Γκουτέρες, περιέχονται στη λεπτομερή ομώνυμη Έκθεση, την οποία ο Γενικός Γραμματέας υπέβαλε στο Συμβούλιο Ασφαλείας, στις 28 Σεπτεμβρίου 2017.
• Το Δημοκρατικό Κόμμα, από την πρώτη μέρα και για όλο το χρονικό διάστημα που έχει μεσολαβήσει από τότε, διαφωνεί με αυτό το Πλαίσιο - αλλά και με όλες τις παραλλαγές που εμφανίζουν τον τελευταίο καιρό οι κυβερνώντες του ΔΗΣΥ επιχειρώντας να το ωραιοποιήσουν. Και διαφωνούμε, ακριβώς γιατί, με αυτό το Πλαίσιο "κλειδώνουν" οι επικίνδυνες υποχωρήσεις τις οποίες έκανε στο Κραν Μοντάνα ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, δηλαδή η Εκ Περιτροπής Προεδρία, η παραχώρηση στους παράνομους χρήστες του πρώτου λόγου επί των κατεχόμενων περιουσιών, η αποδοχή του τουρκικού χάρτη με ελάχιστες αναπροσαρμογές, η ελεύθερη έλευση Τούρκων υπηκόων στην Κύπρο και άλλες. Παράλληλα δε, το εν λόγω Πλαίσιο είναι γενικό και αόριστο στο θέμα της αποχώρησης του τουρκικού στρατού, το οποίο παραπέμπεται στους Πρωθυπουργούς Ελλάδας, Τουρκίας και Βρετανίας, αλλά και στο θέμα της πλήρους κατάργησης των εγγυήσεων, όπου σημειώνεται η ανάγκη κατάργησης μόνο του μονομερούς δικαιώματος επέμβασης, σε συνδυασμό με διφορούμενες αναφορές σχετικά με το μελλοντικό ρόλο των σημερινών εγγυητριών δυνάμεων.
• Το ΑΚΕΛ, από την πρώτη μέρα και για όλο το χρονικό διάστημα που έχει μεσολαβήσει από τότε, συμφωνεί με το εν λόγω Πλαίσιο. Και αυτό είναι δικαίωμά του, απολύτως σεβαστό.
• Αυτό όμως που προκαλεί εντύπωση, είναι η στάση του ΔΗΣΥ. Ο ΔΗΣΥ λοιπόν, συμφωνούσε με το εν λόγω Πλαίσιο για δέκα περίπου μήνες και εμφανίζεται να διαφωνεί με αυτό για τους επόμενους δέκα. Για να μην κατηγορηθεί όμως για μια νέα «κολοτούμπα», σκαρφίστηκε τη σεναριολογία περί διαφορετικών εκδοχών του Πλαισίου, χαμένων πρακτικών και άλλων ευφάνταστων και αντιφατικών επινοήσεων, που ακόμα και οι ίδιοι οι εκφραστές τους μπερδεύουν καθημερινά στις τηλεοπτικές εκπομπές. Για να γίνει αντιληπτό πόσο προσχηματικό είναι το μύθευμα περί χαμένου Πρακτικού της 4ης Ιουλίου, αρκεί να διαβάσει κανείς την επιστολή Αναστασιάδη προς τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, ημερομηνίας 18/7/2017, στην οποία ο ίδιος ο Πρόεδρος Αναστασιάδης επικαλείται το Πλαίσιο Γκουτέρες της 30ης Ιουνίου 2017, χωρίς να κάνει οποιαδήποτε αναφορά σε άλλη εκδοχή ή διευκρινίσεις ή Πρακτικό της 4ης Ιουλίου.

Δύο είναι τα σενάρια για αυτή τη στάση του ΔΗΣΥ:

1/ Έστω με καθυστέρηση, διαπιστώνει ότι το Πλαίσιο Γκουτέρες είναι κακό, αλλά δεν έχει την πολιτική τόλμη να το δηλώσει ευθαρσώς.
2/ Εξακολουθεί να θεωρεί καλό το Πλαίσιο Γκουτέρες, αλλά αδυνατεί να το υπερασπιστεί και, ελλείψει επιχειρημάτων, επιλέγει να «θολώνει τα νερά» ακριβώς για να αποφύγει την ουσία και την οποιαδήποτε συζήτηση για το περιεχόμενο αυτού του Πλαισίου.

>>> BLOOMBERG ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ  <<<

Κατά την ταπεινή μου άποψη, συμβαίνει το δεύτερο. Και εξαιτίας αυτού, οι πολίτες παρακολουθούν καθημερινά, εμάς του Δημοκρατικού Κόμματος να διαφωνούμε με το Πλαίσιο Γκουτέρες, το ΑΚΕΛ να συμφωνεί με το Πλαίσιο Γκουτέρες και τον ΔΗΣΥ να προσπαθεί να μας βγάλει όλους τρελούς επιστρατεύοντας την αλαζονεία της εξουσίας που κατέχει και ποντάροντας στην ταλαιπωρημένη μνήμη του λαού, που κατακλύζεται από ειδήσεις, ψεύτικες ειδήσεις, δηλώσεις, διαρροές και λογής-λογής αποκαλύψεις.