«Σε μια κόλλα λευκή»

Προς διαχρονικά προβληματισμένους, διακοσιοστής πρώτης επιστολής, το ανάγνωσμα…

ΓΡΑΦΕΙ Η
ΕΛΕΝΑ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ*


Θα ήθελα να καταγράψω τα διαγγέλματα της νέας χρονιάς , the new year resolutions, στο πιο ελληνικό. Να μιλήσω για μένα και για το όραμά μου για τον κόσμο. Ένιωσα όταν ξεκίνησα να καταγράφω, απολύτως παγιδευμένος. Τα χαμένα θαύματα με κυνηγούν, κάθε μα κάθε νέα χρονιά. Επιμένουν, καθένα και όλα μαζί, πως ήρθε επιτέλους, η σειρά τους. Ο κατάλογος δεν είχε τελειωμό. Κατέληξε σε πολυσέλιδη καταγραφή. Επέλεξα τελικά μια κόλλα λευκή. Στην οποία θα βάλω και τους 14 να υπογράψουν. Με μια και μόνη δέσμευση πριν την υπογραφή: «Για τον άνθρωπο και τον τόπο».

14 υποψηφιότητες για την προεδρία. Τους καταθέτω με τη σειρά που θα αναγράφονται στο ψηφοδέλτιο: ΑΒΕΡΩΦ ΝΕΟΦΥΤΟΥ, ΧΡΙΣΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΙΟΥΛΙΑ ΧΟΒΡΙΝΑ ΚΟΜΝΗΝΟΣ, ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ, ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ, ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ ΖΕΡΒΙΔΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΟΚΑΣΙΔΗΣ, ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ,  ΣΕΛΕΣΤΙΝΑ ΝΤΕ ΠΕΤΡΟ, ΑΛΕΞΙΟΣ ΣΑΒΒΙΔΗΣ, ΛΟΥΚΑΣ ΣΤΑΥΡΟΥ, ΝΙΚΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΔΗΣ. 

Να πω πως είναι παράσημο και μεγάλη τιμή να αναγράφεται το όνομα του καθενός από εμάς στη λίστα των υποψηφίων για την προεδρία. Δεν θα τολμούσα να υποβάλω υποψηφιότητα και ας είμαι ο Ρομπέν. Και ας πιστεύω στα χαμένα θαύματα. Πραγματικά όμως. Τεράστια η ευθύνη. Δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση κανενός από τους 14. Δεν θα κοιμόμουν την νύχτα. Έχουν απομείνει λιγότερες από  30 μέρες. Θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο μας. Ο καθένας/ η καθεμιά με τον τρόπο του/της. Ο καθένας/ η καθεμιά με τις θέσεις, τους συμμάχους, τους υποστηρικτές της υποψηφιότητάς τους.

Ξυπνώ κάθιδρη κάθε βράδυ, παρά το κρύο και την θέρμανση που είναι στο off, λόγω ενεργειακής κρίση και κλιματικής αλλαγής. Ανησυχώ για την επόμενη μέρα. Για ακόμη μια φορά, εμείς οι φανατικά αθεράπευτα ρομαντικοί πολίτες, εμείς που πιστεύουμε στην ενεργό συμμετοχή, στην κριτική σκέψη, στο συμμετέχω άρα υπάρχω και επιμένω να ψηφίζω, γιατί είναι ευθύνη του πολίτη και ταυτόχρονα δικαίωμα που αποκτήθηκε με θυσίες, θα είμαστε παρόντες. Θα ψηφίσουμε το καλύτερο κατά την γνώμη μας και τη συνείδησή μας. Το χαμένο θαύμα στο οποίο πιστεύουμε. 

Απαιτούμε λοιπόν από τον καθένα και την καθεμιά από τους 14 να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και αν τιμηθούν από την ψήφο του λαού, να επαληθεύσουν το δεσμεύομαι, το  πιστεύω, το υπόσχομαι, το «Θα». Να αντέξουν στις πιέσεις. Να πουν εγώ θα παλέψω με τους δράκους και δεν θα ενδώσω σε κανένα εκβιασμό, γιατί ήρθα μέχρι εδώ με απόλυτη γνώση των συνεπειών. Θα παλέψω με τον άνθρωπο. Για τον άνθρωπο. 

Σε μια κόλλα λευκή λοιπόν να βάλουν την υπογραφή τους με την υποβολή της υποψηφιότητάς τους, Σε μια κόλλα λευκή στη οποία δεν καταγράφεται καμία δέσμευση. Κανένα όνομα στο οποίο χρωστούν. Γιατί δεν τους ενδιαφέρει η επανεκλογή, δεν τους ενδιαφέρει καμία πολιτική καριέρα, κανένα κόμμα. Τους ενδιαφέρει μόνο ο τόπος που κινδυνεύει και ο άνθρωπος που έχει απελπιστεί.

Και όσοι τους στηρίζουν να τους αφήσουν ήσυχους να κάνουν τη δουλειά τους, τη δύσκολη και επίπονη και επικίνδυνη. Γιατί θα πρέπει να καθαρίσουν τους στάβλους του Αυγεία. Μόνο αν κατεδαφίσουν και ξανακτίσουν από την αρχή θα κάνουν τη διαφορά. Δεν μηδενίζω. Πολλά έχουν γίνει. Να ισοπεδώσουν όμως πρέπει νοοτροπίες, αναξιοκρατία, διασυνδέσεις, παραθυράκια, γραφειοκρατία (η οποία είναι η μεγαλύτερη γάγγραινα η οποία τελικά νομιμοποιεί από το παράθυρο την παρέμβαση, την αναξιοκρατία και την παρανομία) και να κτίσουν το χαμένο θαύμα από την αρχή.

Σε μια κόλλα λευκή υπογράφουν, με την υποβολή της υποψηφιότητάς τους,  πως θέτουν τον εαυτό τους στην υπηρεσία μας. Για να κάνουν τα σχολεία γεμάτα χρώμα και χαρά. Τα νοσηλευτήρια να σφύζουν από υγεία και εύκολη πρόσβαση και τους δρόμους και τους δημόσιους χώρους από ασφάλεια. Για να μεταφερθούν τελικά τα σύνορά μας στη Κερύνεια. Για να  νιώσουμε περήφανοι για την εθνική μας ταυτότητα και την ίδια ώρα αρκετά ασφαλείς για να υποδεχτούμε τους ξένους που το χρειάζονται με μια ανοικτή αγκαλιά και να τους προσφέρουμε μια καινούρια πατρίδα.

Για να σταματήσουν οι εκποιήσεις της πρώτης κατοικίας των ευάλωτων βορά στα συμφέροντα της υπερδυναμίας των τραπεζών. Για να σταματήσουν επιτέλους να υπάρχουν και να αναπαράγονται οι ευάλωτοι. Να μην μπορεί κανείς να αλώσει κανένα. Γιατί θα στέκονται ασπίδα οι κοινωνικοί φορείς και οι υπεύθυνες καλά στελεχωμένες υπηρεσίες, προτού γίνουν οι ευάλωτοι πρωτοσέλιδο. Για να έχουν τα παιδιά μας και οι νέοι μας αξιοπρεπές μέλλον. Για να ξαναζωντανέψει η ελπίδα.

Αγαπητοί 14, σας θέτω τον καθένα και την καθεμιά ενώπιον των ευθυνών σας. Σταματήστε να παίζετε μαζί μας. Πιστέψτε πραγματικά στο χαμένο θαύμα. Αν εκλεγείτε κλείστε τα αυτιά στο τραγούδι των σειρήνων που θα σας ξεκουφάνει και θα σας αποπροσανατολίσει. Στοχοπροσηλωθείτε στον τόπο και τον άνθρωπο. 
Ρομπέν των Χαμένων Θαυμάτων
    
Υ.Γ.1 : Ας κερδίσει εκείνος/η που θα τηρήσει τη δέσμευσή του στον εαυτό του/ της και θα επιχειρήσει να χαλάσει την πιάτσα και να αλλάξει τον κόσμο.

Υ.Γ.1 : Προσωπικά γνωρίζω ποιος θα μπορούσε και τον θέτω ενώπιον των ευθυνών του. Πιστεύω, βάζοντας το χέρι στην καρδιά,  πως θα το κάνει.



*Η Έλενα Περικλέους είναι Εκπαιδευτικός-Συγγραφέας

Γράφει Έλενα Περικλέους