Το πρωί των Χριστουγέννων η Τερέζα Μέι θα πάει στην εκκλησία της περιοχής της στο Maidenhead, όπως κάνει τις περισσότερες Κυριακές. Παρόλο που αποφεύγει να μιλά για την χριστιανική της πίστη δημοσίως, είναι βαθιά μέσα της. Αυτό είναι κάτι που η Πρωθυπουργός μοιράζεται με δύο ανθρώπους που έχουν δεσμευτεί να την αποκαθηλώσουν.  

Ο Jacob Rees-Mogg και ο Steve Baker είναι οι αρχηγοί του European Research Group, του πιο ισχυρού λόμπι της κοινοβουλευτικής ομάδας του Συντηρητικού κόμματος. Και οι δύο ασκούσαν πίεση στην Μέι να υιοθετήσει μια πιο σκληρή στάση στις συνομιλίες για το διαζύγιο με την ΕΕ και, παρόλο που απέτυχαν να την εκδιώξουν αυτό τον μήνα, είναι αρκετά πιθανόν να σκοτώσουν την συμφωνία που διαπραγματεύτηκε. 

>>> ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ & ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΤΗΣ BRIEF <<<

Αν, όμως, ζούσαν πριν από πέντε αιώνες, είναι αρκετά πιθανόν να ήθελαν να κάψουν ο ένας τον άλλο στην πυρά. Ο Rees-Mogg είναι ρωμαιοκαθολικός, που του αρέσει η λειτουργία στα Λατινικά, ενώ ο Baker είναι βαπτιστής. Κατά τις αμφιταλαντεύσεις της Αγγλίας μεταξύ καθολικισμού και προτεσταντισμού τον 16ο αιώνα, υψηλόβαθμα στελέχη, προερχόμενα από διαφορετικές χριστιανικές παραδόσεις, μετακινούνταν από την κυβέρνηση στη φυλακή και, εάν ήταν τυχεροί, πίσω στην κυβέρνηση.

Οι περισσότεροι άνθρωποι στην Αγγλία δεν είχαν πρόβλημα να ακολουθούν και να είναι καθολικοί ή προτεστάντες, αναλόγως με το ποιος κυβερνούσε. Η χώρα απέκτησε μια σοδιά μαρτύρων και από τις δύο πλευρές, που αρνούνταν να αλλάξουν πίστη. Γι’ αυτούς δεν άξιζε να ζουν, αν το τίμημα ήταν να αρνηθούν την πίστη τους και να χάσουν τη θέση τους στον παράδεισο.  

Το αγγλικανικό Brexit
 Η τελική λύση ήταν να γίνει η Εκκλησία της Αγγλίας ένα μέρος που είναι δυνατόν κάποιος να ασκεί οποιαδήποτε μορφή Χριστιανισμού, υπό την ομπρέλα της ενότητας. Η Μέι είναι κόρη ιερέα της Εκκλησίας της Αγγλίας και ένα παράγωγο του αγγλικανικού συμβιβασμού. Προσέγγισε το Brexit με αγγλικανικό πνεύμα, προσπαθώντας να συμπεριλάβει τους πάντες, με το να είναι αόριστη σε σχέση με το τι πιστεύει και προσφέροντας ευλάβεια σε όλες τις πλευρές. Για παράδειγμα, το ERG ανακουφίστηκε όταν άκουσε ότι «η μη συμφωνία είναι καλύτερη από την κακή συμφωνία». Αυτοί που ήθελαν να παραμείνουν κοντά στην ΕΕ καθησυχάστηκαν από τη δέσμευσή της να διατηρήσει το εμπόριο «με όση λιγότερη τριβή γίνεται». 

Τώρα που έφτασε σε συμφωνία, η Μέι την παρουσιάζει ως συμβιβασμό. Δεν δίνει σε όλους όλα όσα ήθελαν, όμως δίνει στους περισσότερους κάτι. Η θέση της έναντι του ERG είναι πως, αν την μπλοκάρουν, κινδυνεύουν να μην έχουν καθόλου Brexit. Όμως το ERG δεν ενδιαφέρεται για συμβιβασμούς και λέει πως το Brexit της Μέι δεν είναι Brexit. Η έξοδος της Μεγάλης Βρετανίας από την ΕΕ είναι ουσιώδης για την πολιτική τους ταυτότητα και, όπως οι πνευματικοί τους πρόγονοι δεν ήταν πρόθυμοι να αρνηθούν την πίστη τους για να σώσουν τις ζωές τους, ο Rees-Mogg και ο Baker δεν θα συνηγορήσουν σε ένα πολιτικό παραμύθι. 

>>> ΟΛΗ Η ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ BRIEF ΜΕ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ <<<

Οι περισσότεροι πολιτικοί υιοθετούν τη θέση ότι πρέπει να έχεις τη δυνατότητα μερικού συμβιβασμού για να διασφαλίσεις την εξουσία: Είναι πιο σημαντικό να κερδίσεις, παρά να είσαι αγνός. Το πρόβλημα της Μέι είναι ότι έχει να κάνει με ανθρώπους για τους οποίους είναι πιο σημαντικό να είναι αγνοί, παρά να κερδίσουν. 

Η Αγγλική Μεταρρύθμιση, όπως έγινε γνωστό το σχίσμα από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, δημιούργησε έναν πικρό διχασμό, που διήρκησε για αιώνες. Το Brexit, ακόμη μια προσπάθεια ανάκτησης ελέγχου από ένα υπερεθνικό ευρωπαϊκό σώμα, δίχασε, επίσης, τη Βρετανία, με τρόπους δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητοί. 

Εντός του Συντηρητικού κόμματος της Μέι, οι Υπουργοί κρίνονται από τις διαφορετικές πτέρυγες, κυρίως στη βάση των αντιλήψεών τους. Και όπως και στη Μεταρρύθμιση, κάποιοι είναι πρόθυμοι να αλλάξουν πλευρά, για να αποκτήσουν την εύνοια των συναδέλφων τους στην κούρσα διαδοχής της Μέι στην ηγεσία του κόμματος. Το ερώτημα είναι κατά πόσον αυτοί που αποκηρύσσουν τα παλιά τους αισθήματα και αυτοαποκαλούνται Brexiteers μπορούν να πείσουν τους πραγματικούς πιστούς.