Κάνοντας έναν εικοσάλεπτο περίπατο στη Χάγη — την όμορφη αλλά χαμηλών τόνων πόλη όπου στεγάζεται η κυβέρνηση της Ολλανδίας — μπορεί κάποιος να φτάσει από το γραφείο του πρωθυπουργού στο χώρο εργασίας κάποιου που είναι αναμφισβήτητα ακόμη πιο ισχυρός: του Διευθύνοντος Συμβούλου της Royal Dutch Shell.

Αλλά όταν ο Ben van Beurden, ο οποίος εργάζεται στη Shell από τότε που αποφοίτησε από το κοντινό Πανεπιστήμιο του Delft το 1983, τηλεφώνησε στον πρωθυπουργό της Ολλανδίας Mark Rutte το απόγευμα της Κυριακής, η συζήτηση ήταν κάθε άλλο παρά καλή. Επικοινώνησε μαζί του για να του πει ότι η μεγαλύτερη πετρελαϊκή εταιρεία της Ευρώπης μεταφέρει την έδρα της στο Λονδίνο, ένα βήμα που θα απλοποιούσε την εταιρική της δομή και θα μείωνε τους φόρους των επενδυτών.

>>> Bloomberg στην ελληνική  <<<

Επιπλέον, η εταιρεία αποφάσισε να αφαιρέσει το Royal Dutch από το όνομά της, σπάζοντας τους δεσμούς της με την χώρα στην οποία ιδρύθηκε τον 19ο αιώνα.

Η άκαρπη προσπάθεια του Rutte
Ο Rutte, επικεφαλής μιας εύθραυστης υπηρεσιακής κυβέρνησης, απογοητεύτηκε και ξεκίνησε μια ύστατη προσπάθεια να πείσει τη Shell να παραμείνει, σύμφωνα με πληροφορίες του bloomberg.

Επικοινώνησε με τους εταίρους του συνασπισμού για να υποστηρίξουν την κατάργηση του φόρου στα μερίσματα που ήταν ένας από τους κύριους λόγους της απόφασης του Van Beurden.

>>> Bloomberg στην ελληνική  <<<

Αλλά το βιαστικό σχέδιο δεν τέθηκε σε εφαρμογή ποτέ: η ιδέα των φορολογικών ελαφρύνσεων για έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς άνθρακα στον κόσμο ήταν υπερβολική για τους ηγέτες πολλών πολιτικών κομμάτων.

«Η Shell απειλεί να φύγει επειδή πρέπει να πληρώσει φόρους στα μερίσματα», έγραψε τη Δευτέρα στο Twitter ο Jesse Klaver, ηγέτης του GroenLinks, ενός αριστερού πολιτικού κόμματος. «Τι κάνει το υπουργικό συμβούλιο; Προτείνει την κατάργηση ολόκληρου του φόρου. Δεν είναι αυτή η λύση, είναι εκβιασμός. Ποιος διοικεί την Ολλανδία στην πραγματικότητα;»

Η σχέση μεταξύ της Shell και της χώρας ίδρυσης της ήταν υπό πίεση εδώ και αρκετό καιρό. Η φιλοξενία μιας εταιρείας που αντλεί περισσότερα από 3 εκατομμύρια βαρέλια ισοδύναμου πετρελαίου και φυσικού αερίου κάθε μέρα είναι όλο και πιο δύσκολη για πολλούς στην ολλανδική κοινωνία, παρόλο που ο Van Beurden έχει δεσμευτεί ότι η εταιρεία θα επιτύχει καθαρές μηδενικές εκπομπές άνθρακα έως το 2050.

>>> Bloomberg στην ελληνική  <<<

Νωρίτερα φέτος, ένας δικαστής έκρινε ότι η μετάβαση της Shell στην καθαρή ενέργεια δεν γινόταν αρκετά γρήγορα και διέταξε την εταιρεία να μειώσει ακόμη πιο γρήγορα τα αέρια του θερμοκηπίου σεβόμενη τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις απόψεις των Ολλανδών πολιτών.

Τον περασμένο μήνα, το συνταξιοδοτικό ταμείο για κρατικούς υπαλλήλους της Ολλανδίας αποφάσισε να ξεφορτωθεί όλες τις μετοχές της εταιρείας πετρελαίου, μια απόφαση που εξόργισε τη διοικητική ομάδα της Shell.

Η Ολλανδία — έδρα πολλών πολυεθνικών που ξεπερνούν το ύψος της οικονομίας των 900 δισεκατομμυρίων δολαρίων — θεωρείται παραδοσιακά ως ένα από τα πιο φιλικά προς τις επιχειρήσεις κράτη της Ευρώπης. Όμως η Shell δεν είναι η πρώτη εταιρεία που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα βάρη της εταιρικής ζωής εκεί. Η Unilever, ο αγγλο-ολλανδικός κολοσσός καταναλωτικών αγαθών, επέλεξε πέρυσι να μεταφέρει την έδρα της στο Λονδίνο.

Από τη Σουμάτρα στη Νιγηρία
Η σημερινή Royal Dutch Shell γεννήθηκε το 1907 μέσω της συγχώνευσης της Shell Transport and Trading Company — μια λονδρέζικη εταιρεία που πουλούσε αρχικά κοχύλια της Ανατολικής Ασίας — και της ανταγωνιστής της Royal Dutch, η οποία έκανε γεωτρήσεις για πετρέλαιο στη Σουμάτρα. Όπως υποδηλώνει το όνομά της, η Royal Dutch είχε την ευλογία του βασιλιά William III και λειτουργούσε έξω από τη Χάγη.

>>> Bloomberg στην ελληνική  <<<

Οι ενοποιημένες εταιρείες ανταγωνίστηκαν την Standard Oil του John D. Rockefeller και εξελίχθηκαν σε έναν γίγαντα που έβρισκε, αντλούσε, μετέφερε και διύλιζε πετρέλαιο σε όλο τον κόσμο. Η εμβέλειά της επεκτάθηκε από το εμβληματικό κοίτασμα Brent στη Βόρεια Θάλασσα έως την πρώτη εμπορική ανακάλυψη πετρελαίου στη Νιγηρία.

Πηγή: Bloomberg/mononews