Σήμερα, 92 ετών, θυμάται τη φρίκη που έζησε και μοιράζεται την ιστορία του.

Το «ταξίδι» του στα βάθη του συστήματος του ναζιστικού στρατοπέδου θανάτου ξεκίνησε όταν συνελήφθη το 1943 στην ηλικία των 15 ετών, γιατί βοηθούσε τους αντάρτες να πολεμήσουν ενάντια στις γερμανικές δυνάμεις που είχαν καταλάβει την περιοχή Σμολένσκ στη δυτική Ρωσία.

Ο Εβγκένι συμμετείχε σε επιθέσεις σαμποτάζ που ανατίναξαν γερμανικά τρένα και εξοπλισμό.

Μετά από μακρές ανακρίσεις και διάφορα στρατόπεδα κατέληξε στο Άουσβιτς.

Στο Μπίρκεναου, «τρένα γεμάτα ανθρώπους έφταναν συνεχώς. Όλοι τους ήταν πολίτες. Κανένας τους δεν ήξερε τι επρόκειτο να αποτεφρωθεί» ανέφερε ο Κοβαλέφ.

Μαζί με άλλους κρατούμενους, οδηγήθηκε σε έναν μεγάλο στρατώνα, απογυμνώθηκε και στάλθηκε σε υγειονομικό έλεγχο.

«Κανείς δεν είχε καμία ελπίδα»
Θυμάται ότι ήταν πεπεισμένος ότι θα αποτεφρωνόταν, καθώς παρακολουθούσε άλλους κρατούμενους να οδηγούνται στο κρεματόριο. «Δεν ελπίζαμε ποτέ ότι θα επιβιώσουμε. Απολύτως κανείς δεν είχε καμία ελπίδα»...

«Τους ξύριζαν όλους εντελώς, τους ξύριζαν και τους άλειφαν με ένα είδος υγρού στις μασχάλες τους. Έβγαζαν ερεθισμούς, φουσκάλες, όλο το δέρμα καιγόταν. Οδηγούνταν κάτω από ένα κρύο ντους με μαστίγιο, γυμνοί, χτυπώντας τους μέχρι να ματώσουν», θυμάται ο Εβγκένι.

Στη συνέχεια οι κρατούμενοι μαρκάρονταν με τατουάζ στο χέρι με έναν προσωπικό αριθμό.

Ο αριθμός Νο.148568 του Κοβαλέφ ακόμη βρίσκεται εκεί στο χέρι του, θυμίζοντάς του την κόλαση.

>>> Όλες οι διεθνής ειδήσεις σήμερα <<<

«Ποιος θα ζήσει, ποιος θα πεθάνει»
Οι κρατούμενοι που ήταν άρρωστοι ή αδύναμοι συνήθως εκτελούνταν από τους πρώτους.

Οι νεότεροι, πιο υγιείς κρατούμενοι συντηρούνταν ζωντανοί για να δουλεύουν, αλλά κανείς δεν μπορούσε να είναι ασφαλής από την εξόντωση.

Ο διαβόητος γιατρός Γιόσεφ Μένγκελε ήρθε στο στρατόπεδο με την ομάδα του και αποφάσιζε ποιος θα πρέπει να πάει στο κρεματόριο και ποιος θα ζήσει.

«Πέρασα από αυτή τη διαδικασία τρεις φορές, ήταν φριχτό. Ήμασταν σίγουροι ότι να πηγαίναμε στο κρεματόριο», ανέφερε ο 92χρονος.

«Φριχτά ευρήματα»
Κάποια στιγμή, έφηβοι όπως ο Κοβαλέφ στάλθηκαν σε ένα κοντινό στρατόπεδο που κρατούνταν ρομά παλιότερα οι οποίοι είχαν εκτελεστεί.

Εκεί υπήρχαν στρατώνες που είχαν κιβώτια. Όταν τα άνοιξαν αντίκρυσαν ρούχα, αντικείμενα, παπούτσια όπως και δέσμες από μαλλιά.

Είχαν συσκευαστεί για να μεταφερθούν αλλού, προφανώς κάπου για επεξεργασία.

«Ήταν τρομερό. Εξόντωναν ανθρώπους, τους έκαιγαν και άφηναν εκεί τα ρούχα», ανέφερε ο Κοβαλέφ.

Στις 27 Ιανουαρίου του 1945 ο Κόκκινος Στρατός απελευθέρωσε τους κρατούμενους του Άουσβιτς.

Το Άουσβιτς, αποτέλεσε το μεγαλύτερο κέντρο μαζικών δολοφονιών, καθώς τα θύματα που εξοντώθηκαν εκεί ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο.

sputniknews.gr