ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ 

Ο επίλογος για το σίριαλ που ακούει στο όνομα «εκποιήσεις», θα διαδραματιστεί εντός Φθινοπώρου, μέσα από την απόφαση πλέον του Ανωτάτου Δικαστηρίου.

Υπενθυμίζεται ότι ο νόμος που ψήφισε η Βουλή πριν τη διακοπή των εργασιών της για το καλοκαίρι, με πρόνοια για νέα αναστολή των εκποιήσεων για συγκεκριμένα τύπο ακινήτων, μέχρι το τέλος Οκτωβρίου 2021, αναπέμφθηκε στις 23 Ιουλίου από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αφού κρίθηκε αντισυνταγματικός  και επειδή, όπως αναφέρθηκε, περιέχει κινδύνους για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα και την οικονομία του τόπου .

Το νομοσχέδιο που είχε ψηφίσει η Βουλή και αναπέμφθηκε από τον ΠτΔ, προνοούσε αναστολή εκποιήσεων για κύριες κατοικίες αξίας μέχρι €350 χιλιάδες, μικρομεσαίες επιχειρήσεις με τζίρο μέχρι €750 χιλιάδες και αγροτική γη αξίας μέχρι €100 χιλιάδων.

Από πλευράς της η Ολομέλεια, απέρριψε την αναπομπή του νόμου, ο οποίος προνοούσε την αναστολή εκποιήσεων ακινήτων από την 31η Ιουλίου μέχρι την 31η Οκτωβρίου 2021.

Πλέον ο συγκεκριμένος Νόμος, οδεύει προς το Ανώτατο Δικαστήριο, μετά από οδηγίες του Προέδρου για αναφορά του νομοσχεδίου. Στο Ανώτατο λοιπόν θα κριθεί και το μέλλον των εκποιήσεων: Θα μπει οριστικά ταφόπλακα σε κάτι που συζητείται από το 2014 ή θα εφαρμοστεί; Εντός των επόμενων φθινοπωρινών μηνών, αναμένεται να ξεκαθαρίσει το φλέγον αυτό θέμα. 

Κρατάει από το 2014 … αυτή η κολόνια! 

Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά επτά ολόκληρα χρόνια συζητείται το θέμα των εκποιήσεων. Όλα άρχισαν το 2014, όταν ως απαίτηση της Τρόικα τότε, η Βουλή ψήφισε το νέο πλαίσιο το οποίο στην ουσία έθετε σε νέα βάση τις διαδικασίες εκτός της έως τότε διαδικασίας που ακολουθείτο μέσω Κτηματολογίου.

Η απαίτηση της Τρόικα για τις εκποιήσεις ήταν επιτακτική, προκειμένου οι τράπεζες να έχουν στη διάθεσή τους τη λεγόμενη εργαλειοθήκη για μείωση των Μη Εξυπηρετούμενων Δανείων. Σημειώνεται ωστόσο, ότι ο νόμος που ψηφίστηκε το 2014 τέθηκε σε εφαρμογή το πρώτο εξάμηνο του 2015, όταν η Βουλή ψήφισε το Πλαίσιο Αφερεγγυότητας, το οποίο αξιολογήθηκε ως το βασικό δίχτυ προστασίας των δανειοληπτών.

Επόμενη χρονιά ορόσημο ήταν το 2018, όταν η ΕΕ επέμεινε στην περαιτέρω βελτίωση του πλαισίου των εκποιήσεων, με βασική αλλαγή της εισαγωγή των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υιοθέτησε την εν λόγω απαίτηση, καθώς το 2018, η Ελληνική Τράπεζα απορρόφησε μέρος του υγιούς χαρτοφυλακίου του Συνεργατισμού, ενώ το «κακό» του μέρος παρέμεινε στην κυριότητα του κράτους, κάτι που για να επιτραπεί από την ΕΕ έπρεπε να περάσει μόνο μέσα από την οδό των ηλεκτρονικών εκποιήσεων. 

Αξίζει να σημειωθεί, ότι σε όλο αυτό το διάστημα κυριαρχούσε ένας πόλεμος δηλώσεων και αντιδηλώσεων ανάμεσα σε Κυβέρνηση και αντιπολίτευση, με τα κύρια σημεία της διαμάχης ν’ αποτελούν «το ποιοι και πόσο προστατεύονται, ποιος είναι ο ρόλος των τραπεζών και πως η Κεντρική Τράπεζα εμπλέκεται σε όλη αυτή την υπόθεση».

Η πανδημία έφερε τα πάνω – κάτω και στις εκποιήσεις 

Η πανδημία της Covid – 19 δεν άφησε ανεπηρέαστο το Νόμο για τις εκποιήσεις, αφού τον Μάρτιο του 2020, οι τράπεζες με δική τους πρωτοβουλία προχώρησαν σε αναστολή των διαδικασιών εκποίησης αρχικά για τρεις και έπειτα για άλλους δύο μήνες. Τέλος Αυγούστου του 2020, η Βουλή με προτάσεις Νόμου επέκτεινε την εν λόγω περίοδο με διαδοχικές αποφάσεις έως και το τέλος Ιουλίου 2021.

Από εκεί και πέρα τα γεγονότα είναι γνωστά και έχουν αναφερθεί και στο αρχικό μέρος του υφιστάμενου άρθρου. Ο ΠτΔ ανέπεμψε το Νόμο, η Βουλή απέρριψε την αναπομπή και πλέον το νομοσχέδιο πήρε τη νομική οδό, για να κρίνει εντός Φθινοπώρου το Ανώτατο για το τι μέλλει γενέσθαι. 

Εάν το δικαστήριο αποφανθεί ότι ο Νόμος δεν ήταν αντισυνταγματικός, τότε αναμένεται η Βουλή να διαδραματίσει έναν πολύ πιο ενεργό ρόλο επί του θέματος. 

Εάν από την άλλη κριθεί από το Ανώτατο ότι ο Νόμος είναι όντως αντισυνταγματικός, τότε θα μπει οριστικά ταφόπλακα σε μια συζήτηση που κρατάει 7 ολόκληρα χρόνια. Θ’ απομένει πλέον το εργαλείο των αναδιαρθρώσεων για τα ΜΕΔ και θα προκύψει το εξής καυτό ερώτημα: Επί ποιου ποσού θα γίνει αναδιάρθρωση του δανείου; Στο υπόλοιπο που είχε ο δανειολήπτης όταν ξαφνικά αντιμετώπισε δυσκολία και δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει το δάνειο του; Ή στο τελικό υπόλοιπο του δανείου; 

Όποια και να είναι τελικά η έκβαση, αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι η δημιουργία ενός δίκαιου μηχανισμού συμφωνίας για το οφειλόμενο ποσό. Υπήρξαν ήδη ιδέες είτε για δημιουργία ειδικού δικαστηρίου (αποτελούσε πρόταση της Κεντρικής Τράπεζας), είτε μέσω της υπηρεσίας του χρηματοοικονομικού επιτρόπου. Προέχει όμως η κρίσιμη απόφαση του Ανωτάτου, το οποίο θα συνεδριάσει, όπως έχει αναφερθεί, εντός Φθινοπώρου.