Πολύ σημαντικά στοιχεία μας παρέχει η στατιστική υπηρεσία αναφορικά με την οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών η οποία μπορεί να μετρηθεί μέσω της διακύμανσης του διαθέσιμου εισοδήματος τους.

>>> ΟΛΗ Η ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ BRIEF ΜΕ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ <<<

Σε πραγματικούς όρους, το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών αυξήθηκε συνολικά στην ΕΕ κατά 16 % μεταξύ του 2000 και του 2009. Μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση, μειώθηκε κατά 3 %, περίπου, από το 2009 έως το 2013 και στη συνέχεια, αυξήθηκε κατά 5 % μεταξύ του 2013 και του 2016. Συνολικά, το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών αυξήθηκε κατά, περίπου, 18 % μεταξύ του 2000 και του 2016, πράγμα που σημαίνει ότι ο μέσος ρυθμός αύξησης ήταν 1 % ετησίως.

Στην Κύπρο το εισόδημα των νοικοκυριών το 2016 αυξήθηκε κατά 4,8% το 2016 – σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας- παρουσιάζοντας μια σταδιακή αύξηση από το 2009 και μετά όπου και παρουσίαζε σημαντική μείωση. Συγκεκριμένα το 2009 παρουσίασε μείωση 4,4%, το 2010 μείωση 1,3%, το 2011 μείωση 2,9%, το 2012 μείωση 5,5%, το 2013 μείωση 3,6%, το 2014 μείωση 7,7% και το 2015 αύξηση 2,5%.

Αύξηση στο μερίδιο των συνταξιοδοτικών δαπανών

Σε συνδυασμό με τη γήρανση του πληθυσμού, οι κοινωνικές παροχές που σχετίζονται με τις συντάξεις ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξήθηκαν σταθερά στην ΕΕ από 11,6 % το 2008 σε 13,0 % το 2014. Αν και παρατηρείται η ίδια τάση στην ευρωζώνη και στη μεγάλη πλειονότητα των κρατών μελών της ΕΕ, εξακολουθούν να υπάρχουν σήμερα μεγάλες διαφορές μεταξύ των κρατών μελών: το 2015, τα υψηλότερα ποσοστά κοινωνικών παροχών που αφορούσαν τις συντάξεις παρατηρήθηκαν στην Ελλάδα (17,8 % του ΑΕΠ), την Ιταλία (16,5 %) και τη Γαλλία (15,0 %), και τα χαμηλότερα στην Ιρλανδία (5,5 %), τη Λιθουανία (6,8 %) και τη Λετονία (7,7 %).

Στη χώρα μας το ποσοστό των δαπανών για συντάξεις στο ΑΕΠ παρουσιάζει σημαντική αύξηση από 2008 και μετά φτάνοντας το 2015 στο 10,8%. Το 2008 το ποσοστό των δαπανών για τις συντάξεις εν σχέσει με το ΑΕΠ βρισκόταν στο 6,1%.

Ποσοστό του πληθυσμού σε κίνδυνο φτώχειας από το 2012

Οι οικονομικές διακυμάνσεις έχουν, επίσης, ισχυρό αντίκτυπο στον πληθυσμό που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό. Στην ΕΕ, το ποσοστό του πληθυσμού που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή σοβαρής υλικής στέρησης ή που ζει σε νοικοκυριά με πολύ χαμηλή ένταση εργασίας αυξήθηκε από 23,8 % το 2010 σε 24,8 % το 2012 και, στη συνέχεια, μειώθηκε σε 23,5 % το 2016. Υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ των κρατών μελών με τα υψηλότερα ποσοστά το 2016 να παρατηρούνται στη Βουλγαρία (40,4 % του πληθυσμού), τη Ρουμανία (38,8 %), την Ελλάδα (35,6 %) και τη Λιθουανία (30,1 %), ενώ τα χαμηλότερα να καταγράφονται στην Τσεχική Δημοκρατία (13,3 %), τη Φινλανδία (16,6 %), τη Δανία και την Ολλανδία (16,7 % και στις δύο χώρες).

Στην Κύπρο, το 27,7% το 2016 βρισκόταν σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό την ώρα που το 2010 το ποσοστό βρισκόταν στο 24,6%. Από το 2010 (24,6%) μέχρι και το 2015 (28,9%) το ποσοστό αυτό αυξάνεται κάθε χρόνο πριν αρχίσει να μειώνεται το 2016.

 Το 2017 – σύμφωνα με έρευνα της στατιστικής, το ποσοστό που βρισκόταν σε κίνδυνο φτώχειας έφτασε το 25,2% παρουσιάζοντας και πάλι μείωση.