Παραμονή πρωτοχρονιάς το Επαρχιακό Δικαστήριο Αμμοχώστου, εξέδωσε την επιφυλαχθείσα απόφαση του – την οποία εξασφάλισε η Brief και δημοσιοποιεί - στην αγωγή που αφορούσε απαίτηση /αξίωση εναντίον της Τράπεζας και της Κεντρικής για €500.000 πλέον τόκο προς 7,5% από το 2008 πλέον αποζημιώσεις για καταδολίευση και/ή  συνομωσία και άλλες αξιώσεις σχετικές με απόκτηση/ αγορά χρεογράφων και/ή αξιογράφων, από συγκεκριμένη εταιρεία που ασχολείτο με εργασίες ανάπτυξης γης. 

Το Δικαστήριο τελικά απέρριψε την αγωγή εναντίον της Τράπεζας Κύπρου και Κεντρικής Τράπεζας, από την εν λόγω εταιρεία, σημειώνοντας πως η απόφαση του στηρίχθηκε μεταξύ άλλων, τόσο στη μη προσπάθεια του διευθυντή της ενάγουσας να εντοπίσει υπαλλήλους που σύμφωνα με τα όσα ανέφερε (σ.σ. δείτε απόσπασμα πιο κάτω) τον είχαν προσεγγίσει για να δεχθεί πρόταση, όσο και στο συμπέρασμα που κατέληξε το δικαστήριο ότι ο διευθυντής της ενάγουσας εταιρείας δεσμεύεται από τα έγγραφα τα οποία υπέγραψε και αποδέχθηκε, ανεξαρτήτως εάν τα είχε διαβάσει ή όχι. 

Μάλιστα όπως σημειώνει παράλληλα το Δικαστήριο στην απόφαση του, κατά την απόκτηση των αξιογράφων/χρεογράφων δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι διενεργήθηκε επενδυτική υπηρεσία, αφού η υποβολή αιτήσεων στους ταμίες δεν αποτελεί επενδυτική υπηρεσία. 

Πιο συγκεκριμένα, το Δικαστήριο βασίζει την απόφαση του τόσο επί της αξιοπιστίας των μαρτύρων όσο και επί νομικών θεμάτων, αφού όπως σημειώνεται στην απόφαση, η υπόθεση απορρίφθηκε για τους ακόλουθους λόγους:

O διευθυντής της ενάγουσας εταιρείας κρίθηκε αναξιόπιστος καθότι δεν έγινε η οποιαδήποτε προσπάθεια από μέρους του να εντοπίσει τους υπαλλήλους που δήθεν τον προσέγγισαν για να αποκτήσει τις επίδικες αξίες, κατείχε μετοχές από το 2003 και δεν προσκόμισε τις ετήσιες οικονομικές εκθέσεις της εταιρείας που δείχνουν ότι τα αξιόγραφα δεν ήταν κατάθεση.  Αντιθέτως, μαρτυρία για την πλευρά της Τράπεζας ότι δεν υπήρχε ο οποιοσδήποτε υπάλληλος με (σ.σ. συγκεκριμένο όνομα), που ο μάρτυρας της εταιρείας ισχυρίστηκε ότι τον προσέγγισε,  έχει καταρρίψει –σύμφωνα με το Δικαστήριο- τη θέση της ενάγουσας εταιρείας. 

Το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο διευθυντής της ενάγουσας εταιρείας δεσμεύεται από τα έγγραφα τα οποία υπέγραψε και αποδέχτηκε, ανεξαρτήτως εάν έχει διαβάσει αυτά ή όχι. Συνεπώς, κωλύεται από το να ισχυρίζεται ότι έχει απαλλαγεί από το βάρος που δημιουργείται σε αυτόν απλά και μόνο γιατί δεν έχει διαβάσει τις σχετικές αιτήσεις προτού υπογράψει αυτές. 

Κατά την απόκτηση των εν λόγω αξιών δεν διενεργήθηκε επενδυτική υπηρεσία και ειδικότερα επενδυτική συμβουλή.  Η υποβολή αιτήσεων στην πρωτογενή αγορά στους ταμίες και η παραλαβή της από το αρμόδιο τμήμα της Τράπεζας δεν αποτελεί επενδυτική υπηρεσία καθότι τα επίδικα χρηματοοικονομικά μέσα δεν ήταν κατά το στάδιο εκείνο εκδιδόμενα, το οποίο είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να υπάρξει λήψη και διαβίβαση. Συνεπώς, και στην απουσία παροχής επενδυτικής υπηρεσίας και ειδικότερα επενδυτικής συμβουλής, ακόμα και εάν τα ΟΕΔ θα έπρεπε να περιέχονται πιο λεπτομερώς στα Δελτία, δεν είναι κάτι το οποίο επηρεάζει με οποιονδήποτε τρόπο την έκβαση της παρούσας υπόθεσης.  Επιπλέον, η συμμόρφωση με τα όσα η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς έχει προνοήσει μέσα από τα Δελτία δεν διέφυγε του Δικαστηρίου, το οποίο και προβαίνει σε συγκεκριμένη αναφορά στη σελίδα 38 της Απόφασης.  Ειδική αναφορά γίνεται τόσο στη μαρτυρία και άλλων δύο μαρτύρων σε σχέση με το ζήτημα της παροχής επενδυτικής υπηρεσίας.