• Να παρακολουθούνται τα ψηλά επιτόκια και οι επιπτώσεις στις ισολογισμούς
• Να ενισχυθεί το πλαίσιο ασφάλισης καταθέσεων

To Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ζητά από τις τράπεζες της ζώνης του Ευρώ να αυξήσουν τα κεφαλαιακά αποθέματα ασφαλείας τους, υποδεικνύοντας ότι αυτό πρέπει να γίνει «σε δικαιοδοσίες στις οποίες οι τράπεζες παρουσιάζουν προσωρινά υψηλά κέρδη». 

Σε σημείωμά του προς το Eurogroup που συνεδρίασε αυτή την εβδομάδα, το ΔΝΤ αναφέρει πως «οι “ευπάθειες” που σχετίζονται με τις επιπτώσεις των υψηλότερων επιτοκίων στους ισολογισμούς των τραπεζών και τον αντίκτυπο των ενεργειών συρρίκνωσης του ισολογισμού της ΕΚΤ στις συνθήκες ρευστότητας, χρήζουν στενής παρακολούθησης». 

Παρόλο που αναγνωρίζει πως «το τραπεζικό σύστημα της ζώνης του ευρώ έχει αποδειχθεί ανθεκτικό», πιστεύει πως «η αυστηροποίηση των χρηματοοικονομικών συνθηκών θα μπορούσε να εκθέσει τα τρωτά σημεία».

Όπως αναφέρει στην εμπεριστατωμένη έκθεσή του:
Πρώτο, οι τράπεζες της ζώνης του ευρώ έχουν ισχυρές θέσεις κεφαλαίου και ρευστότητας και έχουν επωφεληθεί από υψηλότερα κέρδη. Κι αυτό γιατί η απόδοση των περιουσιακών τους στοιχείων έχει αυξηθεί ταχύτερα από το κόστος των υποχρεώσεών τους, λόγω των σταθερών επιτοκίων καταθέσεων. 
Δεύτερο, το αυξανόμενο κόστος χρηματοδότησης λόγω των επικείμενων αποπληρωμών των Στοχευμένων Πράξεων Μακροπρόθεσμης Αναχρηματοδότησης της ΕΚΤ και του αυξημένου ανταγωνισμού για καταθέσεις και η επιδείνωση της πιστωτικής ποιότητας, θα μπορούσαν να διαβρώσουν τα τραπεζικά κέρδη και ενδεχομένως να μειώσουν το κεφάλαιο. 
Τρίτο, οι συνεχείς προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων και οι γνωστοποιήσεις τραπεζικών πιστωτικών κινδύνων, επιτοκίων και κινδύνων ρευστότητας - στην ιδανική περίπτωση, συμπεριλαμβανομένων των λιγότερο σημαντικών ιδρυμάτων - θα βοηθούσαν να μετριαστούν οι ανησυχίες σχετικά με τους κινδύνους χρηματοπιστωτικής σταθερότητας.

Αυξημένη αστάθεια

Επίσης, καταγράφει τα τρωτά σημεία στον τομέα της μη τραπεζικής χρηματοπιστωτικής διαμεσολάβησης (NBFI) και επισημαίνει πως «απαιτούν επίσης στενή παρακολούθηση και μια αναβαθμισμένη εργαλειοθήκη μακρο - προληπτικής πολιτικής».

«Η αυξημένη αστάθεια στις χρηματοπιστωτικές αγορές αύξησε τις απαιτήσεις ρευστότητας από ορισμένες οντότητες NBFI με μεγάλες θέσεις σε χρηματοοικονομικά παράγωγα. Επιπλέον, τα επενδυτικά κεφάλαια (συμπεριλαμβανομένων εκείνων που επενδύουν σε ακίνητα) ενδέχεται να αναγκαστούν να μειώσουν τη μόχλευση και οι χρηματοοικονομικές συνθήκες σφίγγουν». Μέχρι στιγμής, η απομόχλευση στον τομέα των NBFI ήταν ομαλή, αλλά μια ευρύτερη εφαρμογή μακρο - προληπτικών εργαλείων που περιορίζουν τις αναντιστοιχίες μόχλευσης και ρευστότητας στον τομέα θα βοηθούσε στη μείωση του συστημικού κινδύνου». 

Αναφερόμενο στις πρόσφατες χρηματοπιστωτικές αναταράξεις το ΔΝΤ υπογραμμίζει την ανάγκη περαιτέρω ενίσχυσης της χρηματοπιστωτικής αρχιτεκτονικής της ΕΕ, με τη μεταρρύθμιση του πλαισίου διαχείρισης κρίσεων και ασφάλισης καταθέσεων (CMDI).

Όπως εξηγεί «η μεταρρύθμιση θα επεκτείνει τις εξουσίες εξυγίανσης της Ε.Ε. σε περισσότερες τράπεζες και θα βελτιώσει τις ρυθμίσεις χρηματοδότησης εξυγίανσης που είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο, θα ήταν ευπρόσδεκτη μεγαλύτερη ευελιξία στην ανάπτυξη κεφαλαίων εξυγίανσης, καθώς θα βοηθούσε τις αρχές να χειρίζονται γρήγορα τις χρεοκοπίες των τραπεζών και να περιορίζουν τον συστημικό κίνδυνο». 

Χρύσω Αντωνιάδου