ΓΡΑΦΕΙ Ο 
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΖΑΚΟΣ

Το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου απέρριψε αγωγή που αφορά την αγορά αξιογράφων από την πρώην Λαϊκή το 2010, αξίας 275.000 ευρώ. 

Σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου η ενάγουσα απέτυχε να αποδείξει τις απαιτήσεις που ήγειρε εναντίον των Εναγόμενων και έτσι η αγωγή απορρίφθηκε. 

Η απόφαση αφορά Γαλλίδα υπήκοο, κάτοικο Πάφου που αξίωνε αποζημιώσεις από την πρώην Λαϊκή, ύψους 275.000 ευρώ, μετά την αγορά 275 αξιογράφων, έκδοσης του 2010, αξίας 1000 ευρώ έκαστο. 

Πιο συγκεκριμένα, η αγωγή αφορούσε την αγορά το 2010 (σ.σ. από γραμμάτια που διατηρούσε στη τράπεζα), 275 αξιογράφων κεφαλαίου της πρώην Λαϊκής, αξίας 1.000 ευρώ έκαστο.

Μέσω της αγωγής αξίωνε τον τερματισμό της συμφωνίας αγοράς των αξιογράφων και αποζημιώσεις για ζημιές που υπέστη και επιστροφή του ποσού των €275.000, με τόκους προς 7% από την καταβολή του, πλέον έξοδα. Αγωγή που όπως αναφέραμε και πιο πάνω τελικά απορρίφθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου. 

Δεν γνώριζε ελληνικά, λέει ο σύζυγος 

Όπως υποστήριξαν τόσο η Ενάγουσα, όσο και ο σύζυγος της ενώπιον του δικαστηρίου, επειδή η εν λόγω πολίτης είναι Γαλλίδα και δεν γνωρίζει και δεν μιλά καλά ελληνικά δεν μπορούσε να κατανοήσει τι υπέγραφε κατά την αγορά των αξιογράφων. Όπως υποστήριξαν επειδή είχαν απόλυτη εμπιστοσύνη σε άτομο του υποκαταστήματος προχώρησαν - χωρίς να γνωρίζουν τι αφορούσε η αγορά - με την υπογραφή των σχετικών εγγράφων. 

Σύμφωνα με τον σύζυγο της, στην τράπεζα τους είχε παρουσιαστεί ένα σχέδιο καλύτερο από γραμμάτιο, μια ασφαλή και ιδανική επένδυση, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε στη μαρτυρία του, σημειώνοντας πως είχαν πάρει διαβεβαιώσεις πως με την πάροδο 5 χρόνων τα χρήματα θα επιστρέφονταν, ενώ αν χρειάζονταν λεφτά θα τους χορηγείτο ισόποσο δάνειο με το ίδιο ή και χαμηλότερο επιτόκιο. 

Οι ίδιοι, σύμφωνα πάντα με τη μαρτυρία του συζύγου, έχοντας πλήρη εμπιστοσύνη προχώρησαν με τη συμφωνία.

Πιο συγκεκριμένα, όπως αναφέρει, λειτουργός του υποκαταστήματος, της παρουσίασε κάποια έγγραφα και την καθησύχασαν ότι «όλα είναι εντάξει και δεν υπάρχει πρόβλημα που είναι Γαλλίδα και δεν μπορεί να διαβάζει», καθώς όπως ισχυρίζεται ο σύζυγος της ότι της ανέφερε λειτουργός του υποκαταστήματος, η υπογραφή των εγγράφων ήταν τυπική διαδικασία, και έτσι προχώρησε με την υπογραφή και ολοκληρώθηκε η πράξη για το ποσό των 275.000 ευρώ. 

Όπως σημειώνει πριν την υπογραφή δεν εξήγησε κανείς και τίποτα στη σύζυγο του, ούτε και τους κίνδυνους, ενώ τόνισε πως δεν της είχε δοθεί το Εμπιστευτικό Πληροφοριακό Μνημόνιο. 

Πρόβλημα το 2012

Σύμφωνα με τη μαρτυρία του το 2012 άτομο της τράπεζας ειδοποίησε τη σύζυγο του ότι υπήρχε πρόβλημα με τα αξιόγραφα, καθώς όπως της ανέφεραν δεν συμβάδιζαν με τους όρους της Κεντρικής Τράπεζας και ότι θα σταματούσε η καταβολή τόκου. 

Τότε, όπως αναφέρει τους υποδείχθηκαν τρείς επιλογές. Είτε μετατροπή των αξιογράφων σε μετοχές, είτε απόκτηση νέων αξιογράφων συμβατών με τους όρους και προδιαγραφές της Κεντρικής Τράπεζας και με επιτόκιο 8,75%, είτε να μείνει η κατάσταση ως έχει χωρίς να καταβάλλονται τόκοι.

Όπως υποστηρίζει ο σύζυγος της, μετά από πίεση που της άσκησαν επέλεξε την δεύτερη επιλογή (σ.σ. απόκτηση νέων αξιογράφων συμβατών με τους όρους και προδιαγραφές της Κεντρικής Τράπεζας και με επιτόκιο 8,75%),  ενώ λίγες ημέρες αργότερα άτομο της τράπεζας επικοινώνησε ξανά μαζί της αναφέροντας της πως λόγω σοβαρών προβλημάτων η διαδικασία απόκτησης των νέων αξιογράφων έχει ακυρωθεί και έτσι επανερχόταν το προηγούμενο καθεστώς. 

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στη μαρτυρία του ο σύζυγος της, οι δύο τους ετοίμασαν και απέστειλαν επιστολή ημερομηνίας 3/8/2012 σε υπάλληλο της τράπεζας, η οποία σε απαντητική της επιστολή ημερομηνίας 12/9/2012 σημείωνε πως δεν είναι δυνατή η επιστροφή του ποσού που είχε επενδυθεί. 

Σύμφωνα πάντα με τον σύζυγο, αποτέλεσμα των πιο πάνω ήταν να χάσει η σύζυγος του το ποσό των 275.000 ευρώ, ενώ εισέπραξε ως τόκους το ποσό των 38.000 ευρώ. 

Δεν πείστηκε για τα ελληνικά και τους άλλους ισχυρισμούς τους το δικαστήριο 

Το δικαστήριο εξετάζοντας τη μαρτύρια της Ενάγουσας και του συζύγου της, τόσο ξεχωριστά όσο και μεταξύ τους, αλλά και σε αντιπαραβολή προς την υπόλοιπη μαρτυρία και τα τεκμήρια που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, σημείωσε πως χαρακτηριζόταν από αντιφάσεις, ασυνέπειες και υπεκφυγές. 

Το δικαστήριο ως πρώτο θέμα εξέτασε τη μαρτυρία αναφορικά με τη κατανόηση των ελληνικών από την Ενάγουσα, η οποία είναι Γαλλίδα, καθώς και την ιδιότητα της να διαβάζει και να γράφει ελληνικά. Όπως σημειώνει το δικαστήριο, ο ίδιος ο σύζυγος της είχε αναφέρει πως η σύζυγος του βρίσκεται στην Κύπρο εδώ και 32 χρόνια, μεταξύ τους συνεννοούνται στα γαλλικά και ενίοτε στα ελληνικά, ενώ μάλιστα η ίδια διδάσκει και σε ιδιωτικό φροντιστήριο άλλη ξένη γλώσσα. 

Μεταξύ άλλων το δικαστήριο σημειώνει ότι δεν είναι λογικό για κάποιον που διαμένει για 22 συναπτά έτη στην Κύπρο να μη μιλούσε και να μην αντιλαμβανόταν ελληνικά. 

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το δικαστήριο, η Ενάγουσα κατά την ένορκη κατάθεση της ενώ μπορούσε να καταθέσει στη γαλλική γλώσσα με μεταφραστή προτίμησε να το κάνει στα ελληνικά. Μάλιστα, όπως σημειώνεται, η Έναγουσα φαινόταν να αντιλαμβανόταν πλήρως τις ερωτήσεις με εξαιρέσεις κάποιες μεμονωμένες λέξεις. 

Σε άλλο σημείο το δικαστήριο αναφέρει ότι παρά την ανησυχία τους και την αναστάτωση που τους προκλήθηκε μετά από τηλεφώνημα που τους ζήτησαν αριθμό χρηματιστηρίου, δεν πήγαν σε κάποιο δικηγόρο να διερευνήσουν τις επιλογές τους, αλλά ούτε ζήτησαν τον λόγο από κάποιο υπάλληλο της τράπεζας. Όπως σημειώνει το δικαστήριο, αν γινόταν δεκτό ότι δεν αντιλήφθηκε ότι πρόκειται για αξιόγραφα εξαρχής, εντούτοις στα έγγραφα που παρέλαβαν αναφέρεται αρκετές φορές η φράση «Αξιόγραφα Κεφαλαίου 2010». 

Αξίζει να σημειωθεί ότι εντύπωση προκάλεσε στο δικαστήριο ότι ενώ οι δύο τους υποστήριξαν ότι συγκεκριμένο άτομο ήταν αυτός που τηλεφώνησε το 2010 και την ενημέρωσε για κάποιο σχέδιο, και βάσει με τον ισχυρισμό τους αν κάποιος τους εξαπάτησε αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από τον εν λόγω άτομο, εντούτοις η αγωγή εναντίον του αποσύρθηκε με απόφαση τους, σε αντίθεση με άλλη Εναγόμενη, η οποία απλά εκτελούσε εντολές.