Η ομιλία Δημήτρη Δημητρίου για τον προϋπολογισμό 2023

Όσα ανέφερε ο Βουλευτής ΔΗΣΥ, Δημήτρης Δημητρίου στην ομιλία του κατά τη συζήτηση στη βουλή για τον προϋπολογισμό 2023

Εφαρμόζουμε μεταρρυθμίσεις που συγκρούονται με το κεφάλαιο και τα συμφέροντα, ανέφερε ο Δημήτρης Δημητρίου, Βουλευτής ΔΗΣΥ, μιλώντας την Τετάρτη ενώπιον της Ολομέλειας της Βουλής για τη συζήτηση του προϋπολογισμού για το 2023. Αρχικά, απευθυνόμενος προς τους βουλευτές του ΔΗΚΟ, τους ρώτησε τι έλεγαν πριν από δύο χρόνια, όταν καταψήφισαν τον προϋπολογισμό, προσθέτοντας ότι περί άλλων τυρβάζουν.

>>> Διαβάστε ΕΔΩ όλες τις ομιλίες <<< 

Εν συνεχεία, είπε ότι οι βουλευτές πρέπει να αντιδρούν σε κάθε πράξη και λόγο φοβικό, ομοφοβικό και ρατσιστικό, ακόμη και από το βήμα της Βουλής, και καταδίκασε τη στάση του ανεξάρτητου βουλευτή Ανδρέα Θεμιστοκλέους στην Ολομέλεια της περασμένης Παρασκευής. Επιπλέον, ανέφερε ότι η βία είναι παντού, στα σχολεία και στα γήπεδα, προσθέτοντας ότι δεν εφαρμόζονται σωστά πολλές νομοθεσίες, όπως η κάρτα των φιλάθλων. Έκανε λόγο για έλλειψη παιδείας και σεβασμού, λέγοντας ότι είναι απαραίτητο το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης.

Επιπρόσθετα, ο κ. Δημητρίου είπε ότι εκσυγχρονίζεται η υποβολή του Πόθεν Έσχες με την αυτοματοποίηση διαδικασιών που ενισχύουν την διαφάνεια. «Πρέπει να πείσουμε πως όσα λέμε τα εννοούμε, πως είμαστε υπόδειγμα για την κοινωνία», είπε. «Θέλουμε την Κύπρο σε συνεχή εξέλιξη. Ο φιλελευθερισμός βλέπει τους πολλούς, το δημόσιο συμφέρον. Προς πείσμα του ΑΚΕΛ, εφαρμόζουμε μεταρρυθμίσεις που συγκρούονται με το κεφάλαιο και τα συμφέροντα», κατέληξε.

Αυτούσια η ομιλία του κ. Δημητρίου:

«Κυρία Πρόεδρε,

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Θέλω να ξεκινήσω τη ομιλία μου αυτή τη φορά μιλώντας για λίγα λεπτά για ζητήματα,  αυτονόητα. Ή που θα έπρεπε να ήταν αυτονόητα. Για τη δημοκρατία, για την ενίσχυσή της, για την προστασία των θεσμών, για την εμβάθυνση στο κράτος δικαίου. Για την έλλειψη ελέγχων και ισορροπιών στο σύνταγμά μας, για το γεγονός πως δεν είμαστε μια φυσιολογική χώρα. Αλλά και για τον σεβασμό. Που δυστυχώς δεν υπάρχει. Όχι προς τον συνάνθρωπό μας, όχι προς το περιβάλλον, όχι προς τα ζώα, αλλά ακόμα και προς τον ίδιο τον εαυτό μας. Και το ζήτημα, στη δική μου αντίληψη είναι βαθύτερο. Είναι αξιακό. Είναι προφανώς ζήτημα παιδείας.

Θα αναφερθώ στην ομιλία μου μόνο σε θέματα της επικαιρότητας. Πιστεύω πως είναι πολλά, για να ξεδιπλώσω όσα θέλω να πω.

Εμείς οι βουλευτές χρειάζεται να αντιδρούμε πρώτοι. Σε κάθε λόγο φοβικό. Ομοφοβικό, ρατσιστικό, σεξιστικό. Εννοείται και σε κάθε πράξη. Πόσω μάλλον όταν αυτός ο λόγος εκφέρεται από το βήμα της Βουλής και από βουλευτές. Αυτό πρέπει να κάνουμε συνεχώς. Αυτό έπρεπε να κάναμε και για όσα ακούστηκαν από αυτό εδώ το βήμα την περασμένη Παρασκευή. Και από τους βουλευτές του ΕΛΑΜ και από τον κ. Θεμιστοκλέους. Προσωπικά το κάνω τώρα.

Βλέπουμε τη βία να είναι παντού. Στα γήπεδα τα Σαββατοκύριακα, στα σχολεία τις καθημερινές. Δίνουμε λάθος πρότυπα. Δίνουν οι νέοι μας, τις λάθος μάχες δυστυχώς. Προφανώς και δεν εφαρμόζεται σωστά και ολοκληρωμένα η νομοθεσία για την κάρτα φιλάθλου. Όπως δυστυχώς δεν εφαρμόζονται και πολλές άλλες νομοθεσίες. Μα και σωστά να εφαρμοζόταν και πλήρως, μπορεί να μην είχαμε επεισόδια εντός των γηπέδων, σημαντικό και απαραίτητο, μα θα τα είχαμε εκτός. Και αυτό δεν είναι λύση. Οι οργανωμένοι φίλαθλοι, προέρχονται από πέντε ομάδες. Πέντε. Χθες οι ιστοσελίδες, αναδημοσίευαν τα βίντεο που γυρίζουν και ανεβάζουν αυτοί οι οργανωμένοι. Και δεν είναι η πρώτη φορά. Πόσο δύσκολο είναι να εντοπισθούν αυτά τα άτομα που χειρίζονται αυτούς τους λογαριασμούς; Το που εδρεύουν, που συχνάζουν δηλαδή οι οργανωμένοι είναι επίσης γνωστό. Αλήθεια πότε έκανε έφοδο για τελευταία φορά η αστυνομία σε αυτούς τους χώρους;

Βεβαίως και το κυρίαρχο πρόβλημα είναι η έλλειψη σωστής παιδείας. Η έλλειψη σεβασμού. Έχουμε βία και στα σχολεία. Που η βία δεν περιορίζεται μόνο σε σωματική. Είναι πολλών εκφάνσεων. Ο σχολικός εκφοβισμός, η σεξουαλική παρενόχληση, η ψυχική βία, είναι και αυτή βία. Πολλές φορές χειρότερη από τη σωματική. Είναι γι΄αυτό που είναι απαραίτητο το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. Για να μάθουν τα παιδιά μας να ξεχωρίζουν πότε κάποιος ξεπερνά τα όρια και βιοπραγεί. Για να μάθουν τα παιδιά μας να αυτοπροστατεύονται. Να μαθαίνουν, με σωστό και επιστημονικό τρόπο, στα πλαίσια εγχειριδίων και οδηγιών διεθνών οργανισμών και προτύπων, αυτά που και εμείς οι γονείς πολλές φορές δυσκολευόμαστε να απαντήσουμε στα παιδιά μας. Για να μάθουν τα παιδιά μας να σέβονται. Πρώτα τον εαυτό τους και μετά τους άλλους.

 Η έλλειψη σεβασμού, δημιουργεί ζητήματα και στη δημοκρατία μας. Όταν δεν μάθαμε να ακούμε τον δίπλα μας, και να σεβόμαστε την άποψή του, όταν νιώθουμε πως όλα επιτρέπονται, πως να σεβαστούμε μετά τους θεσμούς; Όταν οι δικαστές, δεν έχουν την ελάχιστη ενσυναίσθηση, να ξεχωρίσουν πως τελειώνει η εξουσία τους στα 68 τους, και θέλουν να την έχουν εφ΄όρου ζωής, έχουμε ζήτημα. Όταν θέλουν να εφαρμόζουν την ισονομία και την ισοπολιτεία για όλους τους υπολοίπους πλην τους ιδίους. Όταν έχουν την εξουσία, τη συνταγματική εξουσία να ρυθμίζουν τα του οίκου τους μόνοι τους, και εξαντλούν την εξουσία τους στο να μην ρυθμίζουν τίποτα. Όπως για παράδειγμα, με απόφαση των ιδίων των δικαστών από το 2016, που δεν δέχτηκαν να ρυθμιστεί το πόθεν έσχες το δικό τους, μαζί με όλους τους υπόλοιπους.Και από τότε, εδώ και έξι ολόκληρα χρόνια, το ρύθμισαν, αφήνοντάς το παντελώς αρρύθμιστο.

Στο δικό μας πόθεν έσχες εκσυγχρονίζουμε τη νομοθεσία. Η επόμενη δήλωση θα γίνει ηλεκτρονικά. Οι δηλώσεις θα γίνονται πιο συχνά από τα 3 χρόνια που γίνεται τώρα. Η πλατφόρμα θα επικοινωνεί με τις υπηρεσίες του δημοσίου και θα γίνεται αυτόματη ταύτιση των δηλώσεων με τα όσα είναι δεδηλωμένα, στο κτηματολόγιο, στον έφορο εταιριών, στο τμήμα οδικών μεταφορών, και αλλού. Υπάρχουν και άλλες αλλαγές. Που ενισχύουν τη διαφάνεια, τον ουσιαστικό έλεγχο και κυρίως τον σκοπό του πόθεν έσχες. Της σύγκρισης δηλαδή, της περιουσίας, ενός αξιωματούχου την ημέρα που εκλέχθηκε ή διορίστηκε με την περιουσία που είχε κατά τη διάρκεια και στο τέλος της υπηρεσίας του. 

Είναι αυτή η αλλαγή ένα λιθαράκι πιστεύω στη δύσκολη προσπάθεια για την επικράτηση της διαφάνειας, για την αντιμετώπιση της διαπλοκής και της διαφθοράς. Το κυρίαρχο όμως είναι να πείσουμε μέσα από τον τρόπο ζωής μας, πως όλα όσα λέμε τα εννοούμε. Πως είμαστε υπόδειγμα για τους συμπολίτες μας και για την κοινωνία. Η ηλεκτρονική διακυβέρνηση,  αντιμετωπίζει τη διαπλοκή. Η θεσμοθέτηση επιπλέον μηχανισμών ελέγχου και λογοδοσίας, όπως είναι η ανεξάρτητη αρχή κατά της διαφθοράς, ενισχύει το κράτος που θέλει να αντιμετωπίσει αυτά τα φαινόμενα.

Το κυρίαρχο, επιμένω είναι  να εννοούμε αυτά που λέμε. Και σε ότι αφορά το σύνταγμά μας, χρειάζεται να εξετάσουμε και να εφαρμόσουμε τις αλλαγές εκείνες, ίσως και τις γενναίες συνταγματικές αλλαγές που να ενισχύουν τα θεσμικά αντίβαρα, τους μηχανισμούς ελέγχου και ισορροπιών. Που θα ενισχύουν το κράτος δικαίου, που θα εμπεδώνουν τη δημοκρατία. Το ξέρω, δεν είμαστε φυσιολογική χώρα, το ξέρω έχουμε περιορισμούς. Που προκύπτουν από τον σεβασμό μας στην Κυπριακή Δημοκρατία, στο δίκαιο της ανάγκης, στην ύπαρξη του κράτους μας. Αλλά χρειάζεται να βρούμε τον τρόπο, να συνυπάρχει η επιβίωση με την εξέλιξη. Υπάρχουν τρόποι, υπάρχουν εισηγήσεις από συνταγματολόγους, καθηγητές των νομικών σχολών της χώρας μας. Θα τα δούμε στην επιτροπή θεσμών άμεσα, στα πλαίσια του αυτεπάγγελτου θέματος που συνυπογράψαμε μαζί με την συνάδελφο, την Ειρήνη Χαραλαμπίδου.

Κυρία πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Συζητάμε για τον προϋπολογισμό του 2023. Για την κατεύθυνση της χώρας τα επόμενα χρόνια. Δεν θα αναφερθώ σε αριθμούς. Αναφέρθηκε ο υπουργός των οικονομικών την παρασκευή, αναφέρθηκαν ήδη αρκετοί συνάδελφοι, θα αναφερθούν και άλλοι στη συνέχεια. Προσωπικά θέλω να επιμείνω στην κατεύθυνση. Στη λογική. Στον ορθολογισμό. Στον τρόπο που εμείς στον Δημοκρατικό Συναγερμό αντιλαμβανόμαστε πως θέλουμε να είναι η χώρα μας.

Τη χώρα μας λοιπόν τη θέλουμε σε συνεχή εξέλιξη. Να κάνουμε συνεχώς βήματα προόδου. Και αυτό είναι το στρατηγικό μας πλεονέκτημα. Η δική μας φιλοσοφία, ο φιλελευθερισμός, βλέπει τους πολλούς, το δημόσιο συμφέρον. Αυτός είναι και ο κυρίαρχος λόγος των μεγάλων μεταρρυθμίσεων που κάναμε ως παράταξη τα είκοσι χρόνια που συνολικά κυβερνήσαμε. Που προς πείσμα των φωνών της αντιπολίτευσης, κυρίως του ΑΚΕΛ, που με συνθήματα αναφέρονται σε μας χαρακτηρίζοντάς μας ως το κόμμα του κεφαλαίου και των μεγάλων συμφερόντων, εφαρμόζουμε τις μεταρρυθμίσεις που συγκρούονται με το κεφάλαιο και τα συμφέροντα.

Ας αλλάξετε την κασέτα. Σήμερα συζητούμε για ένα προϋπολογισμό, αναπτυξιακό, πλεονασματικό, με τα έργα υποδομής να έχουν έντονο αποτύπωμα. Και είναι ένας προϋπολογισμός που βλέπει μακριά. Το ζήτημα βεβαίως, είναι ποιος θα τον εφαρμόσει. Εμείς, έχουμε την αυτοπεποίθηση, ξέρουμε, πως μπορούμε να τον εφαρμόσουμε. Πως έχουμε την έξωθεν καλή μαρτυρία πως φέρνουμε καλύτερες μέρες στον τόπο και στους πολίτες. Προφανώς και δεν τα κάνουμε όλα σωστά και τέλεια. Λειτουργούμε όμως πάντα με στόχους και ορόσημα. Και με ένα κυρίαρχο σκοπό: Την καλύτερη Κύπρο.

Εμείς, έχουμε πρόταση. Τον πρόεδρο της παράταξής μας. Στον αντίποδα, η αντιπολίτευση, θέλει να μας ρίξει με ένα πείραμα, πίσω στο ρίσκο. Τη χαρακτηρίζουν αλλαγή. Άλλοι προοδευτική, άλλοι ομαλή. Εμείς είμαστε πεπεισμένοι πως οι πολίτες θα επιλέξουν την ασφάλεια και την εξέλιξη, τη σταθερότητα και την ανάπτυξη. Τον Δημοκρατικό Συναγερμό και τον Αβέρωφ Νεοφύτου.

Μπορούμε να συζητούμε για ώρες και για μέρες για αυτά που έγιναν, για αυτά που δεν έγιναν και για όσα μπορούν και πρέπει να γίνουν. Για μεταρρυθμίσεις και για αλλαγές, για αλλαγή νοοτροπίας, για την παιδεία, όχι μόνο για την εκπαίδευση και για πολλά άλλα.

Χρειάζεται όμως πάντοτε να θυμόμαστε πως θα γίνουμε ξανά φυσιολογική χώρα όταν απελευθερώσουμε και επανενώσουμε τη χώρα μας. Όταν λήξουμε την μεγάλη αυτή εκκρεμότητα. Όταν διαβεβαιώσουμε πως ο κυπριακός ελληνισμός θα πάψει να ζει με την αβεβαιότητα της επιβίωσης του. Αυτή, η επίλυση του Κυπριακού, είναι η πιο ριζοσπαστική μεταρρύθμιση που έχουμε να κάνουμε στη χώρα μας. Χωρίς αυτήν, ότι άλλο κάνουμε, όσο καλά και αν το κάνουμε πάντα, πάντα, πάντα θα έχουμε ένα βραχνά στο λαιμό μας, ένα ταβάνι πάνω από το κεφάλι μας που θα μας περιορίζει, μια αβεβαιότητα που πότε, όσο ασφαλείς και αν ζούμε στην καθημερινότητά μας, θα μας ζώνει μια μεγαλύτερη ανασφάλεια.

Η ελπίδα βεβαίως θα πρέπει πάντοτε να υπερισχύει του φόβου. Και με αυτό το εχέγγυο να προχωράμε.

Σας ευχαριστώ. »

ΚΥΠΕ