Ξεκίνησε σήμερα (6/12) στις 15:00 το απόγευμα η συζήτηση του Κρατικού προϋπολογισμού για το 2023 με τις ομιλίες των Αρχηγών των πολιτικών κομμάτων.

>>> Διαβάστε εδώ όλες τις ομιλίες <<<

Στην ομιλία του για τον κρατικό προυπολογισμό, ο Πρόεδρος της Δημοκρατικής Παράταξης (ΔΗΠΑ), Μάριος Κάρογιαν, σημείωσε ότι η υγειονομική και επισιτιστική κρίση, καθώς και η κλιματική αλλαγή, επιβάλουν την ανάγκη αναθεώρησης των στόχων , σε πολύ πιο φιλόδοξους, κάνοντας αναφορά σε δράσεις και μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα οδηγήσουν σε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης.

Επιπλέον, ο κ. Κάρογιαν χαρακτήρισε τον μετασχηματισμού του παραγωγικού μοντέλου ως αναγκαία προϋπόθεση για τη θωράκιση της οικονομίας και τη διαμόρφωση σταθερής και βιώσιμης ανάπτυξης.

Αυτούσια η ομιλία του κ. Κάρογιαν:  

«Κυρία Πρόεδρε,
Κυρίες και Κύριοι Υπουργοί,
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

H κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία της ψήφισης του κρατικού προϋπολογισμού για το 2023, διεξάγεται φέτος σε μια περίοδο κομβικής σημασίας, όχι μόνο για την Κύπρο και την Ευρώπη, αλλά και για ολόκληρη την ανθρωπότητα. 

Η χειρότερη μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο κρίση βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το τέλος της ούτε και τις συνέπειες της. 

Η μεταφορά του πολέμου στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο επιδεινώνει έτι περαιτέρω τις προοπτικές της.

Η αβεβαιότητα κυριαρχεί πλέον παντού. Η ανασφάλεια επεκτείνεται στο σύνολο της υφηλίου. Κανείς και πουθενά δεν μπορεί να είναι πιο σίγουρος για την επόμενη ημέρα στον πλανήτη. 

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Στην Κύπρο μας ολοκληρώνεται μια ολόκληρη σχεδόν δεκαετία σχετικής σταθεροποίησης. Μαζί της ολοκληρώνεται και ο κύκλος της διακυβέρνησης της χώρας από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη.

Χάριν στις προσπάθειές της αφήσαμε πίσω μας την προηγούμενη οικονομική κρίση. 

Ήταν η δεκαετία:
    του κουρέματος των καταθέσεων,
    της μείωσης των  εισοδημάτων,
    της αύξησης της ανεργίας,
    των κοινωνικών Συσσιτίων, 
    της φτωχοποίησης του πληθυσμού,
    της συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών,
    της διεύρυνσης των Κοινωνικών ανισορροπιών και των κοινωνικών αποκλεισμών.
    Του ψαλιδίσματος των ονείρων της νέας γενιάς.

Ήταν, όμως και μια δεκαετία ανάκαμψης για την οικονομίας μας.

Θα ήταν ανιστόρητο να παραγνωρίσουμε τη σημασία της ή να μηδενίσουμε τα αποτελέσματα της. 

Εξίσου, όμως άδικο, για να μην πω ανεύθυνο, θα ήταν να αγνοήσουμε την συνεισφορά όλων εκείνων των πολιτικών δυνάμεων, που στάθηκαν μακριά από λαικισμούς και δογματισμούς και με θάρρος ανέλαβαν τις ευθύνες τους, στηρίζοντας πολιτικές επώδυνες, αλλά επωφελείς για τον τόπο μας.

Τις δυνάμεις αυτές που μέσα στο τοξικό προεκλογικό κλίμα που διαμορφώνεται, ορισμένοι βολεύονται, σήμερα, να τις λοιδορούν και να τις χαρακτηρίζουν ως μίασμα, νομίζοντας ότι έτσι θα κερδίσουν πρόσκαιρες προεκλογικές εντυπώσεις. 

Τις αντιπαρέρχομαι. 

Γιατί, σ’ ότι μας αφορά θα συνεχίσουμε με την ίδια υπευθυνότητα και μετριοπάθεια στα  κρίσιμα ζητήματα του τόπου. Δεν θα διστάζουμε να χαιρετίζουμε τα θετικά. Δεν θα έχουμε κανένα ενδοιασμό να καυτηριάζουμε τα αρνητικά, όποια και αν είναι αυτά, από όποια κυβέρνηση και αν προέρχονται.  

Θα το κάνουμε, όμως πάντα με τρόπο κόσμιο, πολιτισμένο και εποικοδομητικό. 

Πολύ δε περισσότερο που τώρα έχουμε μπροστά μας μια εξαιρετικά δύσκολη χρονιά και οφείλουμε να λάβουμε σοβαρά υπόψη στις συζητήσεις μας επί του Προϋπολογισμού τους δείκτες που προδιαγράφουν το άμεσο μέλλον μας.  

    Πρώτον, τον θετικό ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης, που ξεπέρασε τον μέσο ευρωπαϊκό όρο

    Δεύτερον, την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων, πράγμα που υπό τις περιστάσεις δεν αποτελεί καθόλου απλό επίτευγμά. 

    Τρίτον, τη σταδιακή – πλην όμως σημαντική - μείωση του δημόσιου χρέους, 

    Τέταρτον, το γεγονός ότι η κυπριακή οικονομία είναι ίσως η μόνη από τις ευρωπαϊκές, που πέτυχε να αναβαθμιστεί τους τελευταίους μήνες και μάλιστα υπό συνθήκες δραματικής αύξησης του πληθωρισμού και εκτόξευσής των επιτοκίων δανεισμού.

Παρά ταύτα, όσο θετικός και αν είναι αυτός ο απολογισμός, δεν θα πρέπει θα κρύψει το γεγονός ότι πολλά από τα διαθρωτικά προβλήματα της οικονομίας, σπρώχτηκαν κάτω από το χαλί, ενώ πολλές άλλες κρίσιμες μεταρρυθμίσεις έμειναν ανεκπλήρωτες.

Εάν αυτό δεν είχε συμβεί, ο  εκσυγχρονισμός του κράτους και της δημόσιας διοίκησης θα είχε προχωρήσει με ταχύτερους ρυθμούς, ενώ παράλληλα πολλές από τις παθογένειες του σημερινού μας κοινωνικού συστήματος δεν θα είχανε διαιωνιστεί. Οι ανισότητες θα είχαν περιοριστεί. Οι ανισορροπίες θα είχαν μειωθεί. 

Άλλωστε, αυτές οι ανισορροπίες βρίσκονται στη βάση των καταστάσεων που προκαλούν την απογοήτευση της πλειοψηφίας των πολιτών, την αποστασιοποίησή της από τα πολιτικά δρώμενα, την απαισιοδοξία τους για την ικανότητα των πολιτικών θεσμών να υπερβούν την κρίση τους. 

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Χρόνια τώρα η δημόσια ζωή μας διολισθαίνει στον κατήφορο μιάς πολλαπλής κρίσης.

Κρίσης αντιπροσωπευτικότητας των πολιτικών σχηματισμών.

Κρίσης αξιοπιστίας των κομματικών ηγεσιών.

Κρίσης των ιδεολογικών αξιών που κατέρρευσαν μαζί με τις ιστορικές αντιθέσεις ανάμεσα στην παραδοσιακή Δεξιά και την παραδοσιακή Αριστερά. 

Κρίσης εμπιστοσύνης προς ένα κομματικό σύστημα που έχασε σταδιακά την επαφή του με την οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα.

Που  έχασε ταυτόχρονα την ικανότητα  να ελέγχει τις εξελίξεις, να προετοιμάζει το μέλλον, να οικοδομεί ένα αποτελεσματικό και δίκαιο κοινωνικό Κράτος.

Η οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων σάρωσε ό,τι είχε μείνει από το κεφάλαιο της εμπιστοσύνης των πολιτών.  

Μακάρι αυτό να μην ξανασυμβεί, για αυτό και θα πρέπει όλοι μας να παραμείνουν εγρήγοροι, χωρίς ψευδαισθήσεις, χωρίς αυταπάτες, αλλά με αξιώσεις από την επόμενη κυβέρνηση, ώστε να νιώσει, επιτέλους ο λαός μας την δικαίωση που λαχταρά σε όλα τα μέτωπα της πολιτικής μας ζωής, αρχής γενομένης από το μέτωπο του πολέμου κατά της διαφθοράς. 

Η Κύπρος με βάση τα στοιχεία της έρευνας για τον Δείκτη Αντίληψης της Διαφθοράς, βρίσκεται στην μικρή ομάδα των κρατών που πρωταγωνιστούν αρνητικά, μαζί με την Συρία, την Τουρκία, την Λιβερία, την Αγία Λουκία και την Ουγγαρία. 

Μάλιστα, το πιο ανησυχητικό δεδομένο για την Κύπρο, δεν είναι το γεγονός ότι βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που καταγράφουν αρνητικές επιδόσεις στον πόλεμο κατά της διαφθοράς, αλλά ότι η αρνητική της επίδοση την τοποθετεί στην ίδια κατηγορία με την Μποτσουάνα, την Λευκορωσία, την Αργεντινή και το Κυργιστάν.

Ανήκω σε αυτούς που σε ανύποπτο χρόνο δεν ενέδωσαν στον πειρασμό των λαϊκίστικων γενικεύσεων περί της διαφθοράς.

Είχα εξ’ αρχής τονίσει ότι το φαινόμενο δεν ήταν σημερινό. Ήταν παλιό και διαχρονικό. 

Λειτουργούσε σαν σαράκι που κατατρώει τον κοινωνικό μας ιστό.
Πλήττει την κοινωνική μας συνοχή, 

Αναιρεί την κοινωνική δικαιοσύνη,.

Βλάπτει την διεθνή εικόνα της πατρίδας μας.
Στέκεται εμπόδιο σε σοβαρές ξένες επενδύσεις και στερεί σημαντικούς πόρους που θα μπορούσαν να διοχετευθούν σε σημαντικούς τομείς όπως η παιδεία, η υγεία και κοινωνικές παροχές. 

Και το χειρότερο από όλα: συντελεί στην περαιτέρω απαξίωση της πολιτικής μας ζωής και στη διάβρωση της εμπιστοσύνης των πολιτών στο πολιτικό σύστημα.

Όσο πιο λαϊκίστικα και επιπόλαια αντιμετωπίζεται η καταπολέμηση της διαφθοράς, τόσο θα διαιωνίζεται.

Το πρόβλημα δεν εντοπίζεται μόνο στην μη αποτελεσματική εφαρμογή των Νόμων, αλλά και στην απουσία ισχυρής πολιτικής βούλησης για ριζική αλλαγή νοοτροπίας, βαθιές τομές στις σχέσεις κράτους πολίτη και διαφάνεια στις σχέσεις τους κράτους με την οικονομική εξουσία. 

Όλα τα άλλα αποτελούν απλώς δικαιολογίες εν αμαρτίαις.

Κυρία Πρόεδρος,
Αγαπητοί συνάδελφοι,

Στα αρνητικά της απερχόμενης κυβέρνησης κατατάσσω και το ζήτημα των εκποιήσεων.

Πρόκειται για ένα ζήτημα που δεν προέκυψε ξαφνικά. 

Έχει, όμως έρθει τώρα η ώρα να δώσουμε συγκεκριμένες απαντήσεις σε συγκεκριμένα και απλά ερωτήματά που εδώ και δέκα χρόνια παραμένουν αναπάντητα. 

Γιατί, για παράδειγμα δεν έχει καταστεί δυνατός ο σωστός και αντικειμενικός διαχωρισμός των  στρατηγικά κακοπληρωτών, από εκείνους που αντικειμενικά, δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στις δανειακές τους υποχρεώσεις;

Γιατί εκείνοι που κινδυνεύουν να χάσουν τις περιουσίες τους είναι εκείνοι που η μοίρα, τους μεταχειρίστηκε άδικα λόγω δυσχερειών, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους;

Νομίζω ότι όλοι αντιλαμβάνεστε τι θέλω να πω.

Σε κάθε, πάντως περίπτωση απορία προξενεί το γεγονός ότι ύστερα από δέκα χρόνια, οι ίδιες σκοπιμότητες εξακολουθούν να κρύβονται πίσω από την απουσία κάθε γνήσιας πρωτοβουλίας να βρεθεί μια αξιόπιστη λύση, στη βάση των διεθνών πρακτικών και των θετικών αποτελεσμάτων που έχουν επιτευχθεί εκτός Κύπρου.

Η μόνιμη αντιπαράθεση, που εδώ και χρόνια, μετά την ένταξη μας στο μνημόνιο, μέχρι και σήμερα, λαμβάνει χώρα, δεν λύνει το πρόβλημα. Αντιθέτως, το διαιωνίζει. 

Η ΔΗΠΑ-Συνεργασία, υπεύθυνα όπως πάντα, προσπάθησε να είναι δημιουργική και υπεύθυνη και αυτό επαναβεβαιώνει αυτό που με φορτικό τρόπο λέω και τονίζω με κάθε τρόπο και με όλη τη δύναμη της ψυχής μου: ότι με διάλογο και σύνεση μπορούμε να πέτυχουμε το ακατόρθωτο.

Με τον ίδιο τρόπο που καταφέραμε, μέσα από παραγωγική συζήτηση με τον Σύνδεσμο Εταιρειών Εξαγοράς Πιστώσεων και Διαχειριστριών Εταιρειών Πιστωτικών Διευκολύνσεων, να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση, ανάλογες πρωτοβουλίες θα μπορούσαν να είχαν αναληφθεί και από τα καθ΄ ύλην αρμόδια θεσμικά όργανα του κράτους.

Κάνουμε έκκληση αυτός ο διάλογος να συνεχιστεί σε μια πιο δομημένη και θεσμική βάση, ώστε να καταλήξουμε σε μια συνεννόηση που θα στοχεύει στην προστασία των ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού από τη μία, ενώ παράλληλα, δεν θα έθετε σε κίνδυνο την σταθερότητα στο τραπεζικό σύστημα και ευρύτερα την κυπριακή οικονομία. 

Κυρία Πρόεδρος,
Αγαπητοί συνάδελφοι,

Δέκα χρόνια μετά το μνημόνιο και παρά τους κινδύνους και προκλήσεις που απειλούν το μέλλον μας, μάς δίνεται άλλη μια ευκαιρία – μπορεί η τελευταία - να αλλάξουμε και να διαμορφώσουμε τις προϋποθέσεις για την Κύπρο του Αύριο.

Μέσα στις ιλιγγιώδεις ταχύτητες τεχνολογικής ανάπτυξης, είναι αναμενόμενο πως αν δεν τρέξουμε και εμείς με την ίδια ταχύτητα, οι εξελίξεις θα μας προσπεράσουν με ταχύτητα φωτός.

Γι’ αυτό και οι συνθήκες μάς θέτουν όλους ενώπιον μιας ιστορικής ευκαιρίας για την Κύπρο. 

Η Κύπρος μιας νέας εποχής όπου τον πρώτο και καθοριστικό λόγο, θα έχουν η γνώση, η διάχυση της πληροφορίας, η τεχνολογία και η καινοτομία.

Ναι, μπορούμε να μιλάμε για μια νέα εποχή, την οποία δεν πρέπει να χάσουμε. 

Εκτός και αν μας κυριεύσει και αυτή τη φορά το σύνδρομο της αυτοχειρίας,

Εκτός και αν επικρατήσουν ξανά επιλογές ανεύθυνων και τυχοδιωκτών πολιτικών, 

Εκτός και αν αντικρίσουμε αυτή την προοπτική με μυωπικές εμμονές. 

Εκτός και αν συνεχίσουμε να πολιτευόμαστε με επιπολαιότητα, αφοριστικά και διχαστικά. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, 

Κακά τα ψέματα, αν θέλουμε να προλάβουμε την νέα εποχή, δύο είναι τουλάχιστον τα καθήκοντα που πρέπει να εκπληρώσουμε: 

Να αλλάξουμε το παραγωγικό μας μοντέλο και να αποκτήσουμε μια σύγχρονη αντίληψη για την κοινωνική οργάνωση του σύγχρονου κόσμου.

Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να αποφασίσουμε αν θα κόβουμε και θα ράβουμε τα πάντα στα μέτρα αυτών που συντηρούν και συντηρούνται από την φαυλότητα.

Ας αποφασίσουμε, επιτέλους αν είμαστε διατεθειμένοι να εργαστούμε εγκαταλείποντας τις παλιές αντιθέσεις, προκειμένου να παράξουμε τις νέες συνθέσεις από τις οποίες εξαρτάται το αύριο της Κύπρου.

Ποιο μπορεί να είναι το μέλλον αυτού του μαρτυρικού τόπου τα επόμενα 10 ή 20 χρόνια;

Θέλουμε να πάμε μπροστά ή να παραμείνουμε αγκυροβολημένοι στα αδιέξοδα του παρελθόντος;

Θα προχωρήσουμε αναζητώντας την συντομότερη και ασφαλέστερη έξοδο από την κρίση ή θα παραμείνουμε εγκλωβισμένοι στην πεπατημένη;

To ζητούμενο, επομένως είναι αν θέλουμε να αλλάξουμε κάτι στην Κύπρο ή αν τα πάντα θα πρέπει να παραμείνουνε κομμένα και ραμμένα στα μέτρα αυτών που βολεύονται με την φαυλότητα. 

Σε κάθε περίπτωση ας αποφασίσουμε τι θέλουμε.
Θέλουμε: 
•    Μια Κύπρο που θα ξέρει να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα; 

•    Μια Κύπρο που να διασφαλίζει τα αγαθά της ελευθερίας, της υγείας, της παιδείας, της ασφάλειας, της ωφέλιμης απασχόλησης;

•    Μια Κύπρο της κοινωνικής αλληλεγγύης;

•    Μια Κύπρο με βιώσιμη ανάπτυξη και σεβασμό στο περιβάλλον;

•    Μια Κύπρο που θα νοιάζεται πραγματικά για τους νέους της;

•    Μια Κύπρο του οράματος, της ευημερίας και της προόδου;

Είναι σαφές ότι μια σύγχρονη κοινωνία απαιτεί βαθιές αλλαγές.

Όπως σαφές είναι το γεγονός, πως αυτές οι τομές δεν γίνονται με ευχολόγια. Ούτε αποσπασματικά ούτε με ερασιτεχνισμό.

Για να γίνει αυτό, πρέπει να γίνουν και ρήξεις. 
Ρήξεις ουσιαστικές, χωρίς ψευδαισθήσεις.

Για να κερδίσουμε το στοίχημα πρέπει πρώτα να το σχεδιάσουμε και ακολούθως να το υλοποιήσουμε. 

Πρέπει, κυρίως να θέλουμε να κερδίσουμε το στοίχημα, προωθώντας εκείνες τις δράσεις και μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα προσδώσουν νόημα και περιεχόμενο, σε αυτό που όλοι μας λέμε: νέο παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης.

Το στοίχημα του μετασχηματισμού του παραγωγικού μας μοντέλου είναι αναγκαία προϋπόθεση για τη θωράκιση της οικονομίας και τη διαμόρφωση σταθερής και βιώσιμης ανάπτυξης.

Στην εποχή της λεγόμενης τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης, της τεχνητής νοημοσύνης και της παραγωγής νέων μορφών πλούτου και εργασίας, θα πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα σε επενδύσεις που προορίζονται σε δυναμικά αναπτυσσόμενους κλάδους, όπως η τεχνολογία, η έρευνα και η καινοτομία. 

Σε τομείς που μπορούν να προσδώσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και προστιθέμενη αξία στην κυπριακή οικονομία.

Το Νέο Μοντέλο Ανάπτυξης θα πρέπει να είναι ανθρωποκεντρικό.

Ούτε το κράτος να γίνει επιχειρηματίας θέλουμε, ούτε βέβαια ο δημόσιος τομέας να διογκωθεί πνίγοντας την ιδιωτική πρωτοβουλία. 

Ισχυρή οικονομία σημαίνει ένα ολοκληρωμένο μοντέλο, βασισμένο στην ισόρροπη ανάπτυξη και στην εξισορρόπηση της κατανομής του εισοδήματος.

Σημαίνει:
•    τον ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους.
•    την αλλαγή της επιδοματικής φιλοσοφίας του κράτους, 
•    τη δημιουργία ενός «Νέου Σχολείου» – φυτώριου ενός ανθρώπινου δυναμικού με ολοκληρωμένη παιδεία και πολλαπλές δεξιότητες.
•    την οργάνωση ενός νέου Συστήματος δια βίου μάθησης, προσαρμοζόμενου διαρκώς στις νέες ανάγκες της αγοράς.
•    τη δίκαιη και γρήγορη απονομή της Δικαιοσύνης.
•    την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, 
•    την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας,
•    την απλοποίηση των διαδικασιών έγκρισης αιτήσεων για εργοδότηση αλλοδαπών, 
•    τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των εργαζομένων,
•    την δυνατότητα απόκτησης προσιτής στέγης σε όλους και κυρίως στα νεαρά ζευγάρια 
•    την ενίσχυση και εκσυγχρονισμό του συστήματος γεωργικής, επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης,
•    Την προώθηση ριζικών μέτρων ενθάρρυνσης της γεννητικότητας, στήριξης των νεαρών μητέρων και των μονογονιών.

•    Την στήριξη των ατόμων με αναπηρία,
•    Την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού, 
•    Την στήριξη της τρίτης ηλικίας.
•    Την ενίσχυση του ΓΕΣΥ, με την εισαγωγή νέων καινοτόμων φαρμάκων και θεραπειών.

Κυρία Πρόεδρε,
Αγαπητοί συνάδελφοι,

Η υγειονομική και επισιτιστική κρίση που διερχόμαστε, καθώς και η κλιματική αλλαγή, επιβάλουν την ανάγκη αναθεώρησης των στόχων μας, σε πολύ πιο φιλόδοξους.

Η υλοποίηση αυτών των στόχων προϋποθέτει την προώθηση των απαιτούμενων μεταρρυθμίσεων.

Τώρα είναι η ώρα, για να πάρουμε τις αποφάσεις που μας αξίζουν.

Μεταρρυθμίσεις με τις οποίες θα διασφαλίζεται:
•    ο εξορθολογισμός και η ενίσχυση της επενδυτικής δραστηριότητας, 

•    η δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης 

•    ο περιορισμός της γραφειοκρατίας, η οποία μέχρι σήμερα δυσκολεύει και κάποτε αποτρέπει σημαντικές επενδύσεις, 

Εκφράζω την ελπίδα και την προσδοκία, ότι θα αξιοποιήσουμε την ευκαιρία που έχουμε ενώπιον μας, για να προχωρήσουμε, χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς, χωρίς προσωπικά συμφέρονται και μικροκομματικές σκοπιμότητες και θα κάνουμε σημαντικά βήματα προς τα εμπρός. 

Ας πάψουμε, επιτέλους να βαδίζουμε στην οδό της πεπατημένης και να δίνουμε μάχες χαρακωμάτων ανάμεσα σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση, που δεν έχουν απολύτως νόημα.

Ας σταματήσουμε να παίζουμε με το γαϊτανάκι της πόλωσης, γιατί αυτό το παιχνίδι τελειώνει πάντοτε με καταστροφικούς διχασμούς. 

Χρειαζόμαστε πάντα τη συναίνεση, πολύ δεν περισσότερο που χωρίς αυτή δεν θα μπορέσουμε ποτέ να λύσουμε το σοβαρότερο μας πρόβλημα που είναι το εθνικό.

Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούμε ότι εκείνο που κάνει την κοινωνία μας να αγωνιά, είναι η επίτευξη συμφωνιών ικανών να αλλάξουν τη ρότα της πατρίδας μας και να επιτρέψουν την συνένωση των δυνάμεων της. 

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Όσον αφορά στο εθνικό μας θέμα, κανένας δεν μπορεί να είναι αισιόδοξος για την άμεση άρση του αδιεξόδου.

Η Τουρκία, αξιοποιώντας την έλλειψη πραγματικής βούλησης της διεθνούς κοινότητας για να δημιουργήσει ένα ισχυρό πλέγμα πιέσεων για να την σωφρονίσει και να την αναγκάσει να παύσει να λειτουργεί ως διεθνής ταραξίας, συνεχίζει να απειλεί, να προκαλεί και να επιχειρεί να ενισχύσει την γεωπολιτικής της ισχύ.

Το σίγουρο είναι ότι το σημερινό Status Quo δεν μπορεί να συνεχίσει ως έχει. 

Όπως εξελίσσονται τα γεγονότα, επιβάλλεται από την πλευρά μας σε βάθος ουσιαστική και ρεαλιστική εκτίμηση των δεδομένων και χάραξη πορείας που θα αποτρέπει την εφαρμογή από την Άγκυρα των σχεδίων της. 

Πρέπει να δράσουμε προληπτικά. 

Οφείλουμε να προσεγγίσουμε τα δεδομένα που βρίσκονται ενώπιον μας με ορθολογισμό και όχι με ευσεβοποθισμό.  Χωρίς ωραιοποιήσεις και χωρίς δογματισμούς. Με αξιοπιστία, συνέπεια και διεκδικητικό ρεαλισμό.

Ο προσανατολισμός μας θα πρέπει να είναι σταθερός και χωρίς παλινδρομήσεις.  

Η λύση θα πρέπει να στηρίζεται στις παραμέτρους των Ηνωμένων Εθνών. Μια λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα, σύμφωνα με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, μια κυριαρχία, μια διεθνή προσωπικότητα, μια ιθαγένεια. Και βέβαια, σεβόμενη το Κοινοτικό/Ενωσιακό κεκτημένο.

Οποιεσδήποτε άλλες συζητήσεις ή ιδέες εκτός αυτών των παραμέτρων, το μόνο που προσφέρουν είναι προφάσεις στην τουρκική πλευρά για να προωθεί τη λύση των δύο κρατών. Ή της συνομοσπονδίας.   
 
Είμαι της άποψης πως η μόνη διέξοδος είναι η επιμονή μας στο διορισμό ειδικού αντιπροσώπου του Γενικού Γραμματέα των ΗΕ για το Κυπριακό, ο οποίος να προωθήσει άμεσα την επανέναρξη της διαδικασίας επίλυσης στη βάση των συμφωνηθέντων. Και το πλαίσιο του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών κ. Γκουτέρες, με τα θετικά και τα αρνητικά του, είναι το μόνο σημείο εκκίνησης.  

Επιπρόσθετα, έχουμε την άποψη ότι η πρόταση όπως αυτή κατατέθηκε από τον Ανεξάρτητο Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Νίκο Χριστοδουλίδη, που προνοεί την λήψη σχετικής πολιτικής απόφασης από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για τον διορισμό μιας ισχυρής πολιτικής προσωπικότητας με συγκεκριμένους όρους εντολής, μπορεί να συμβάλει προς αυτή την κατεύθυνση. 

Στόχος αυτής της προσπάθειας θα είναι η ανάδειξη και ουσιαστική προώθηση μιας αμοιβαίας επωφελούς κατάστασης πραγμάτων, η οποία θα είναι ωφέλιμη για την ασφάλεια της Ευρώπης, θα δημιουργεί ορθολογικά κίνητρα για την Τουρκία σε θέματα που για την ίδια είναι σημαντικά και που θα δύναται να υλοποιηθούν μέσα από την επίλυση του Κυπριακού.

Αυτό θα πρέπει να επιδιώξει η νέα κυβέρνηση, στη βάση μιας στοχευμένης στρατηγικής και ενός συγκεκριμένου σχεδίου υλοποίησης, σε συνεργασία με την Ελληνική κυβέρνηση και τους ευρωπαίους εταίρους μας.
   
Υπάρχουν γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά δεδομένα που οφείλουμε να αξιοποιήσουμε προς όφελος της πατρίδας μας, ενισχύοντας, παράλληλα, τις διακρατικές και περιφερειακές σχέσεις μας στην περιοχή, καθώς και την αξιοποίηση των δυνατοτήτων μέσω των ενεργειακών σχεδιασμών της Κυπριακής Δημοκρατίας.
  
Μόνον έτσι θα αποφευχθεί η οριστική διχοτόμηση της Κύπρου, προτού «διαβούμε τον Ρουβίκωνα» και οδηγηθούμε σε μη αναστρέψιμες και επικίνδυνες καταστάσεις. 

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Σε δύο περίπου μήνες οι πολίτες καλούνται στις κάλπες που θα αναδείξουν τον ηγέτη που θα τους οδηγήσει στη νέα εποχή.

Είναι αδιανόητο ο καθένας να εκδίδει το δικό του δελτίο θυέλλης, ενόψει των αντίξοων περιστάσεων που δημιουργούνται και ουδείς να μην φροντίζει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις, που θα επέτρεπαν στην εθνική ενότητα, να λειτουργήσει ως σωσίβια λέμβος. 

Πολλοί από εμάς ήδη από το 2013, η ΔΗΠΑ-Συνεργασία από την πρώτη ημέρα της ίδρυσής της διακηρύτταμε σ΄όλους τους τόνους την αναγκαιότητα της  εθνικής συνεννόησης, της πολιτικής σταθερότητας, των κοινωνικών συναινέσεων, των νέων ιδεολογικών συνθέσεων.

Την αναγκαιότητα, δηλαδή, της συλλογικής βούλησης να σφυρηλατηθεί μια αρραγής εθνική ενότητα.

Δυστυχώς, οι προσπάθειες επίτευξης εθνικής συνεννόησης, με την συμμετοχή όλων των κομμάτων, έπεσαν στο κενό.

Όχι εξ υπαιτιότητας δικής μας.

Εμείς επιμείναμε μέχρι τέλους, όμως επικράτησαν για ακόμα μια φορά άλλες νοοτροπίες.

Για εμάς οι προεδρικές εκλογές του 2023 είναι ένας ενδιάμεσος, αλλά καθοριστικός σταθμός.

Αν μπροστά στους κινδύνους, τις απειλές, τα προβλήματα και τις έκτακτες περιστάσεις που αντιμετωπίζει ο τόπος και η κοινωνία μας ΔΕΝ κατορθώσουμε να σταθούμε όρθιοι στο ύψος των περιστάσεων, όσο σκληρό και αν ακουστεί αυτό που θα πω, το μέλλον αυτό δεν θα είναι ευοίωνο για την πατρίδα μας. 

Παρά την όποια απογοήτευση, η διαδικασία αυτή αποτελεί για ΕΜΑΣ τη μεγάλη ευκαιρία που προσφέρεται σε όλους για μια νέα αρχή.

Για ένα νέο ξεκίνημα.

Η αποδοχή από τον Νίκο Χριστοδουλίδη της ιδέας σχηματισμού μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας ήταν για εμάς καταλυτική σ΄ότι αφορά στη στήριξη της δικής του υποψηφιότητας. Επιτρέπει σε όλους μας να επικεντρωθούμε στην υλοποίηση ενός σχεδίου εθνικών δράσεων, με προτεραιότητες:

o    Την αντιμετώπιση των προκλήσεων της Τουρκίας και επίτευξη λύσης του κυπριακού εντός των παραμέτρων του ΟΗΕ .

o    Την Διαχείριση της οικονομίας ως εθνικού  θέματος.

o    Την κατίσχυση του κράτους δικαίου.

o    Την αξιοποίηση του φυσικού μας πλούτου και των γεωστρατηγικών πλεονεκτημάτων της πατρίδας μας,

o    Την μείωση της γραφειοκρατίας,

o    Την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους,

o    Την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού,

o    Την δημιουργία προοπτικών των νέων μας,

o    Την μετάβαση στην εποχή του ψηφιακού μετασχηματισμού και στην πρακτική εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας. 

Θα επαναλάβω και από αυτό το βήμα. 

Ότι αποτελεί ακλόνητη πεποίθησή μου ότι κανένας μας από μόνος του, όσο αξιόπιστος και αν είναι, μπορεί να σηκώσει στους ώμους του το βάρος της ευθύνης για την μετάβαση της χώρας σε μια νέα πολύ αβέβαιη εποχή, με μεγάλες εθνικές και κοινωνικές προκλήσεις.

Η μετάβαση αυτή δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί ούτε με αυτόκλητους Μεσσίες ούτε με από μηχανής Θεούς.

Θα μπορέσει να επιτευχθεί υπό μια προϋπόθεση:

Ότι την επομένη των εκλογών η κοινωνία μας θα παραμείνει ενωμένη, καθιστώντας εφικτή την επίτευξη της ευημερίας και της αυτοπεποίθησής της.  

Οι εκλογές θα τελειώσουν. Και για εμάς ούτε μπορεί ούτε πρέπει να υπάρχουν νικητές και ηττημένοι.
Το μόνο που πρέπει να υπάρχει είναι ένας και μοναδικός νικητής: η Κύπρος μας και το μέλλον της.

Κυρία Πρόεδρε,
Αγαπητοί Συνάδελφοι,

Η ψήφιση του Προϋπολογισμού σωστά δεν μπορεί να ερμηνευθεί ως έγκριση της οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής της κυβέρνησης.

Άλλωστε, η οικονομική και δημοσιονομική πολιτική της οποιασδήποτε κυβέρνησης, ιδιαίτερα σε προεδρικό σύστημα, δεν εκφράζεται ούτε καθορίζεται με τον ετήσιο Προϋπολογισμό.

Ο προϋπολογισμός ουσιαστικά είναι η καταγραφή των δαπανών που εξουσιοδοτείται να πραγματοποιήσει το κράτος και των εσόδων που προϋπολογίζει να έχει μέσα στο επόμενο οικονομικό έτος. 

Η ΔΗΠΑ-Συνεργασία, ανεξαρτήτως των επιμέρους διαφωνιών ή επιφυλάξεων, με υπευθυνότητα και μακριά από λαϊκισμούς θα ψηφίσει και φέτος τον προϋπολογισμό.

Σας Ευχαριστώ πολύ.»