>>> Διαβάστε εδώ όλες τις ομιλίες <<<

Στην ομιλία του για τον κρατικό Προϋπολογισμό 2022, ο βουλευτής του ΔΗΚΟ, Χρύσης Παντελίδης αναφέρθηκε στο Κυπριακό, στην ακρίβεια και τη βία κατά των γυναικών.

Αυτούσια η ομιλία: 

Κύριε Προεδρεύοντα, κυρίες και κύριοι,

Είναι πρώτη φορά που έχω την τιμή να μιλώ ως Βουλευτής σε συζήτηση της Ολομέλειας της Βουλής των Αντιπροσώπων για τον Κρατικό Προϋπολογισμό της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ένα Κρατικό Προϋπολογισμό, για τον οποίο είχαμε τη δυνατότητα να συζητήσουμε διεξοδικά στη διάρκεια του τελευταίου διμήνου, στο πλαίσιο των 11 συνολικά σχετικών συνεδριάσεων της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Οικονομικών και Προϋπολογισμού, στην οποία έχω την τιμή να μετέχω.

Θα ήθελα σε αυτό το σημείο, ως απαρχή και όχι ως κατάληξη, να ευχαριστήσω αλλά και να συγχαρώ θερμά τον κ. Κωνσταντίνο Πηλείδη, την κα. Σταυρούλα Κουσιάππα και τον κ. Αντώνη Κωνσταντίνου, της Γραμματείας της Επιτροπής Οικονομικών, καθώς και τα άλλα στελέχη του προσωπικού της Βουλής, για το πολύτιμο και άκρως υποβοηθητικό έργο τους όλες αυτές τις μέρες. 

Χωρίς τη δική τους πείρα, τεχνογνωσία, κατάρτιση, επιμέλεια και πολύωρη εργασία δεν θα είχαμε τη δυνατότητα εξέτασης και ανάλυσης του Κρατικού Προϋπολογισμού. 

Επιπρόσθετα, και ειδικότερα, θα ήθελα να ευχαριστήσω και να συγχαρώ θερμά τους Κοινοβουλευτικούς Συνεργάτες και Συνεργάτιδες του Δημοκρατικού Κόμματος, για το επίσης πολύτιμο και άκρως υποβοηθητικό έργο τους.

Δεν προτίθεμαι να αναφέρω λεπτομέρειες του υπό συζήτηση Προϋπολογισμού, καθώς όλα τα στοιχεία και όλες οι παράμετροι του, περιέχονται στην αναλυτική Έκθεση της Επιτροπής Οικονομικών, η οποία κυκλοφόρησε και η οποία περιλαμβάνει, επίσης, και τις παρατηρήσεις του Δημοκρατικού Κόμματος.

Γεγονός παραμένει ότι, λόγω της πανδημικής, υγειονομικής και οικονομικής κρίσης, αλλά και λόγω άστοχων προβλέψεων ή αποτυχημένων επιλογών της κυβέρνησης, οι οικονομικοί δείκτες υστερούν. 

Η σύγκριση με το 2020, μια πρωτόγνωρη χρονιά, χωρίς οικονομική δραστηριότητα στο μεγαλύτερο διάστημά της, είναι μεν βολική για την κυβέρνηση, παραμένει άβολη δε για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις τα οποία ήταν ήδη καταβεβλημένα από την πολύχρονη κρίση εξαιτίας της χρεοκοπίας του 2012, του «κουρέματος» του 2013, του πολύ υψηλού ιδιωτικού δανεισμού – μη εξυπηρετούμενου σε μεγάλο βαθμό - και της κατάρρευσης του Συνεργατισμού. 

Άβολη, αλλά και δυσβάστακτη, είναι και η παρούσα κατάσταση, την οποία καλείται να αντιμετωπίσει η κυπριακή κοινωνία λόγω της ακρίβειας, του υψηλού κόστους του διεθνούς εμπορίου, του επίσης υψηλού κόστους της ηλεκτρικής ενέργειας, της επιμονής της κυβέρνησης Αναστασιάδη και ΔΗΣΥ να αρνείται την εφαρμογή της απόφασης της Βουλής για μείωση στο 9% του ΦΠΑ στο ηλεκτρικό ρεύμα, της ανικανότητάς της να φέρει φυσικό αέριο για ηλεκτροπαραγωγή μετά από 9 ολόκληρα χρόνια διακυβέρνησης και της απροθυμίας της να αναπτύξει αποτελεσματικά τον κλάδο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Θέλω και με αυτή την ευκαιρία, να επαναλάβω την έκκλησή μας προς την κυβέρνηση να αξιοποιήσει την πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου των Υπουργών Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να προχωρήσει άμεσα στη μείωση του ΦΠΑ στους ηλιακούς συλλέκτες, είτε για ηλεκτροπαραγωγή, είτε για θέρμανση νερού, όπως άλλωστε προνοείται στην εν λόγω απόφαση και, επιπρόσθετα, να αυξήσει την κρατική χορηγία για τέτοιου είδους οικιακές επενδύσεις. 
 

Κύριε Προεδρεύοντα, κυρίες και κύριοι,

Η περσινή συζήτηση για τον Κρατικό Προϋπολογισμό σημαδεύτηκε από την επιμονή της κυβέρνησης Αναστασιάδη και ΔΗΣΥ να κρύβει τους φακέλους του τεράστιου σκανδάλου των παράνομων πολιτογραφήσεων και να μην τους δίνει στην Ελεγκτική Υπηρεσία. Τελικά, έδωσε τους φακέλους αυτούς μετά τις Βουλευτικές Εκλογές, επιβεβαιώνοντας ότι δεν την ενδιέφερε η πολιτική σταθερότητα, αλλά μόνο η όποια σταθερότητα των ποσοστών του ΔΗΣΥ. 

Η περσινή συζήτηση σημαδεύτηκε επίσης από την καταγγελία της κυβέρνησης, τόσο από το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο και τις Ελεγκτικές Υπηρεσίες των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και από τον Διεθνή Οργανισμών Ελεγκτικών Υπηρεσιών, για παρακώλυση του έργου της κυπριακής Ελεγκτικής Υπηρεσίας. 

Η δε περσινή χρονιά, μένει στην Ιστορία ως χρονιά αποκαλύψεων σωρείας παράνομων πολιτογραφήσεων, οι οποίες εμπλέκουν τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μέλη της οικογένειάς του και Υπουργούς στα Υπουργικά Συμβούλια που τις απένειμαν, ενώ, για πρώτη φορά στην Ιστορία, ο κυπριακός λαός ένιωσε μέγιστη προσβολή όταν έμαθε, τυχαία, ότι ο Πρόεδρος της χώρας ταξίδεψε δύο φορές, δωρεάν, πλουσιοπάροχα και για διακοπές, με το υπερπολυτελές αεροπλάνο Σαουδάραβα επιχειρηματία, ο οποίος επωφελήθηκε παρανόμως από το Πρόγραμμα Προσέλκυσης Επενδύσεων. Ένα Πρόγραμμα, χρήσιμο για την κυπριακή Οικονομία, το οποίο, όμως, αυτή η κυβέρνηση, εξευτέλισε, πλήττοντας την εικόνα της πατρίδας μας διεθνώς, και, τελικά, κατήργησε, πλήττοντας έτσι και την ανάπτυξη.

Ενώ λοιπόν ζήσαμε όλα αυτά τα σκάνδαλα πέρσι, φέτος ζήσαμε και νέα σκάνδαλα, όπως είναι:
•    η μονιμοποίηση συνεργάτιδων του Προέδρου Αναστασιάδη, παρά το γεγονός ότι αυτές είχαν προσληφθεί με πολιτικά κριτήρια για όσο διαρκεί η θητεία του ιδίου, τονίζω, «για όσο διαρκεί η θητεία του ιδίου», ή,
•    οι ύποπτες αγορές κτιρίων από το κράτος, ή, 
•    το περιβόητο σκάνδαλο της πλαστογραφίας από πρώην Προεδρικό Επίτροπο, ή, 
•    τα περιβόητα Pandora Papers και τη συμπερίληψη του ονόματος του Προέδρου Αναστασιάδη στο σχετικό ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου.         

Είναι προφανές ότι, δεν αρκεί μια δεκαπεντάλεπτη ομιλία για να απαριθμηθούν τα σκάνδαλα της διακυβέρνησης Αναστασιάδη και ΔΗΣΥ. Για την ακρίβεια, δεν αρκούν όλες οι ομιλίες του Προϋπολογισμού μαζί, για μια τέτοια απαρίθμηση. 

Γεγονός παραμένει ότι η παρούσα διακυβέρνηση του ΔΗΣΥ καταγράφεται στη συλλογική συνείδηση της κυπριακής κοινωνίας ως μια διακυβέρνηση διαπλοκής και διαφθοράς. Και αυτό το γεγονός, επιβάλλει σε όλες και όλους μας, κόμματα της αντιπολίτευσης και κοινωνία, να επιμένουμε ακόμα πιο πολύ στη διαφάνεια, να επιμένουμε ακόμα πιο έντονα στον έλεγχο, να επιμένουμε ακόμα πιο εμφαντικά στην κάθαρση, να επιμένουμε ακόμα πιο μεθοδικά στην Αλλαγή που χρειάζεται ο τόπος.

Επίσης γεγονός είναι, κυρίες και κύριοι, ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έκανε, στο Κυπριακό, τα τελευταία εννέα χρόνια, όσες διαδικαστικές και ουσιαστικές υποχωρήσεις δεν έκαναν όλοι οι προηγούμενοι Πρόεδροι μαζί και, όχι μόνο δεν πέτυχε οποιοδήποτε αντάλλαγμα για αυτές, αλλά έφερε τα πράγματα στο παρά ένα της διχοτόμησης, μέσω της λεγόμενης «λύσης δύο κρατών» και μάλιστα με διάχυτη την εντύπωση πολλών παραγόντων, εντός και εκτός Κύπρου, ότι αυτό είναι που θέλει και ο ίδιος!

Το είπα πολλές φορές και θα το επαναλάβω: Για τη μη λύση του Κυπριακού ευθύνεται αποκλειστικά η Τουρκία. Για τον εγκλωβισμό, όμως, της Κυπριακής Δημοκρατίας και της ελληνοκυπριακής κοινότητας στο σημείο που βρίσκεται σήμερα το Κυπριακό, ευθύνεται ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και η αποτυχημένη πολιτική των τελευταίων αρκετών χρόνων.

Κύριε Προεδρεύοντα, κυρίες και κύριοι,

Επιτρέψτε μου να αλλάξω θέμα, αλλά και ύφος, και να αναδείξω με έμφαση δύο θέματα, διαφορετικά μεν, καθοριστικά δε, για το επίπεδο της κοινωνικής ευαισθησίας μας.

Σύμφωνα με τις επίσημες καταγραφές του Συνδέσμου για την Πρόληψη και Αντιμετώπιση της Βίας στην Οικογένεια (ΣΠΑΒΟ), μόνο το 2020, στην Κύπρο, είχαμε 2,147 περιστατικά οικογενειακής και συντροφικής βίας. 880 γυναίκες κατήγγειλαν αύξηση της βίας τους τελευταίους τρεις μήνες, 407 κατήγγειλαν απειλές για θανάτωση, 322 κατήγγειλαν βία με χρήση αντικειμένου ή όπλου και 129 γυναίκες κατήγγειλαν απόπειρα στραγγαλισμού τους. 

Τα ξαναλέω, επειδή ίσως να μην τα έχετε συγκρατήσει: Μόνο το 2020, στην Κύπρο, είχαμε 2,147 περιστατικά οικογενειακής και συντροφικής βίας, 880 γυναίκες κατήγγειλαν αύξηση της βίας, 407 κατήγγειλαν απειλές για θανάτωση, 322 κατήγγειλαν βία με χρήση αντικειμένου ή όπλου και 129 γυναίκες κατήγγειλαν απόπειρα στραγγαλισμού τους.
Και αναλογιστείτε, παρακαλώ, ότι οι στατιστικές καταγράφουν μόνο τις γυναίκες θύματα που μίλησαν∙ δεν καταγράφουν τις γυναίκες θύματα που παραμένουν στη σιωπή…

Κύριε Προεδρεύοντα, κυρίες και κύριοι,

Η βία κατά των γυναικών, δεν πρέπει να είναι πρόβλημα μόνο των γυναικών· είναι και πρόβλημα των αντρών. Για την ακρίβεια, είναι πρόβλημα ολόκληρης της κοινωνίας, που το προκαλούν άντρες.

Γι’ αυτό, απευθύνω έκκληση, σε όλες και όλους, πρώτον, να συνειδητοποιήσουμε και να αναγνωρίσουμε το μέγεθος του φαινομένου αυτού, δεύτερον, να στηρίξουμε τα θύματα που τόλμησαν να μιλήσουν και να ενθαρρύνουμε και άλλα θύματα να ζητήσουν βοήθεια και, τρίτον, να πατάξουμε αυτό το φαινόμενο εξ ολοκλήρου, εξαλείφοντας πατριαρχικές αντιλήψεις και κάκιστα στερεότυπα, στα μυαλά αντρών, εις βάρος των γυναικών.

Το δεύτερο θέμα είναι το θέμα των παιδιών με χρόνιες παθήσεις, τα παιδιά, δηλαδή, της Ειδικής Εκπαίδευσης. 

Κυρίες και κύριοι, δεν θα επαναλάβω την πρότασή μου για «1 συνοδό για κάθε 1 παιδί που φοιτά στην Ειδική Εκπαίδευση», η οποία ασφαλώς και ισχύει και την οποία θα διεκδικήσω με κάθε κοινοβουλευτικό και πολιτικό τρόπο.

Θέλω όμως να επαναλάβω πως, όσα χρόνια θα έχω την τιμή να είμαι Βουλευτής, θα είμαι σύμμαχος της Πολιτείας σε οποιαδήποτε απόφαση ή πρωτοβουλία της για ενίσχυση της Ειδικής Εκπαίδευσης με προτεραιότητα, όμως, τις ανάγκες των παιδιών και των οικογενειών τους. Και να σημειώσω πως, τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουν τα παιδιά της Ειδικής Εκπαίδευσης και οι οικογένειές τους, με τα σχολεία ή γενικά με το κράτος, είναι μόνο μερικά από τα πολλά ιατρικά, κοινωνικά και καθημερινά προβλήματα που καλούνται να αντιμετωπίζουν διαρκώς. 

Γι’ αυτό, αξιοποιώ αυτό το βήμα και παρακαλώ όλες και όλους τους αρμόδιους κρατικούς λειτουργούς να αντιμετωπίζουν τα παιδιά αυτά και τις οικογένειές τους με σεβασμό, ευγένεια και κατανόηση. Εάν με αυτή την παράκλησή μου αδικώ κάποιους ή κάποιες λειτουργούς, διευκρινίζω ότι προτιμώ να αδικώ κάποιους ή κάποιες λειτουργούς παρά να αδικείται έστω κι ένα παιδί Ειδικής Εκπαίδευσης, ή έστω κι ένας γονιός.

Κύριε Προδρεύοντα, κυρίες και κύριοι,

Είναι διάχυτη, σε ολόκληρη την κυπριακή κοινωνία, η αίσθηση ότι ο τόπος μας άγει την πιο παρακμιακή περίοδο από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Χρησιμοποιώ τον όρο «παρακμιακή» και όχι «δύσκολη», ή «κρίσιμη», ή «αντίξοη», ή «επικίνδυνη», ακριβώς γιατί αυτοί οι χαρακτηρισμοί παραπέμπουν σε εξωγενείς αιτίες.   

Όμως, η περίοδος την οποία άγουμε τώρα, χαρακτηρίζεται ως παρακμιακή γιατί, ακριβώς, όλα τα αρνητικά στοιχεία που την περιγράφουν και την χαρακτηρίζουν είναι ενδογενείς παράγοντες, είναι εγχώριες αδυναμίες και παθογένειες: Διαπλοκή, διαφθορά, αναξιοκρατία, αδιαφάνεια, διχόνοια, υπονόμευση των θεσμών, ατομικισμός, επιδειξιμανία, κοροϊδία, λαϊκισμός, κυκλώματα, υποτίμηση της νοημοσύνης του κόσμου, αδιαφορία και εξαπάτηση είναι μόνο μερικές από τις έννοιες που κατακλύζουν όλο και περισσότερο την κυπριακή ειδησεογραφία και καθημερινότητα και προκαλούν, αναμφίβολα, θλίψη, απογοήτευση και αγωνία στην συντριπτική πλειονότητα του κυπριακού λαού, που ξέρει ότι δεν πρέπει να είναι τέτοια η κατάσταση και σίγουρα δεν θέλει να είναι τέτοια η κατάσταση. 

Το ζήτημα δεν τίθεται με αντιπολιτευτική διάθεση, ούτε έχει στενή πολιτική διάσταση. Είναι πολύ πιο ευρύ και καθολικό και πλήττει το ηθικό και την αυτοπεποίθηση κάθε Κύπριας και κάθε Κύπριου.

Η Κύπρος, ως πολιτεία, ως κοινωνία, ως χώρα, βρίσκεται σε οριακό σημείο, κυρίες και κύριοι: 
•    Είτε θα αναγνωρίσουμε, όλες και όλοι, ότι υπάρχει πρόβλημα, είτε η κατάσταση δεν θα αναστραφεί ποτέ.
•    Είτε θα ανασύρουμε στην επιφάνεια και θα αναδείξουμε, όλες και όλοι, αγνές αρετές και πανανθρώπινες αξίες – πολλές από τις οποίες πηγάζουν και μέσα από τον ελληνικό πολιτισμό που τόσο θαυμάζουμε και τόσο αγαπούμε ως κυπριακός Ελληνισμός – είτε θα συνεχίσουμε να ταλανιζόμαστε σε παρακμιακά στοιχεία και καταστάσεις. 
•    Είτε θα συνειδητοποιήσουμε, όλες και όλοι, ότι οφείλουμε να δείξουμε τον καλύτερο εαυτό μας με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και το κοινό καλό, είτε θα παρασυρθούμε στη δίνη των μικροτήτων και της επίρριψης ευθυνών. 
Με μία φράση: είτε θα τελειώσουμε την παρακμή, είτε θα μας αποτελειώσει αυτή. Ας πετύχουμε το πρώτο.

Καλές Γιορτές, σε όλες και όλους. Σας ευχαριστώ.