ΓΡΑΦΕΙ Ο 
ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΓΓΕΛΟΔΗΜΟΥ

Σε σχετικά στενά χρονικά περιθώρια θα πρέπει να αποφασίσει η Ολομέλεια κατά πόσο θα εγκρίνει τη δέσμη νομοσχεδίων που ετοίμασε το Υπουργείο Οικονομικών σε σχέση με το πλαίσιο αδειοδότησης και εποπτείας των εταιρειών διαχείρισης πιστωτικών διευκολύνσεων, καθώς και την τροπολογία που κατέθεσαν οι βουλευτές Σταύρος Παπαδούρης, Αλέκος Τρυφωνίδης και Σωτήρης Ιωάννου, με την οποία περιορίζονται ορισμένες πρόνοιες των νομοσχεδίων.

Και αυτό γιατί, όπως ανέφερε στην Brief ο εκ των εισηγητών της τροπολογίας, βουλευτής των Οικολόγων Σταύρος Παπαδούρης, το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών περιλαμβάνεται στο Σχέδιο Ανάκαμψης και θα πρέπει μέχρι το τέλος του μήνα να εγκριθεί ως προϋπόθεση για να εξασφαλίσουμε την δεύτερη δόση των €85 εκατ.

Το ερώτημα είναι κατά πόσο τα κόμματα που υπογράφουν την τροπολογία (Οικολόγοι, ΔΗΠΑ και ΕΛΑΜ) μαζί με αυτά που θα την στηρίξουν, θα θέσουν ως προϋπόθεση να περάσει η τροπολογία για να ψηφίσουν το νομοσχέδιο του ΥΠΟΙΚ. Ήδη το ΑΚΕΛ ξεκαθάρισε ότι θα καταψηφίσει τα νομοσχέδια του ΥΠΟΙΚ ενώ ο ΔΗΣΥ αναμένεται να τα υπερψηφίσει, εκφράζοντας παράλληλα αμφιβολίες για την προτεινόμενη τροπολογία.

Η επίμαχη τροπολογία

Μιλώντας στην Brief, ο κ. Παπαδούρης υποστήριξε ότι μέσω των νομοσχεδίων του Υπουργείου Οικονομικών δίνεται η ευχέρεια στις εταιρείες διαχείρισης δανείων να μπορούν να προβαίνουν σε έρευνα των περιουσιακών στοιχείων του δανειολήπτη, των εγγυητών των παρόχων εξασφάλισης και των συνδεδεμένων προσώπων. Ως συνδεδεμένα πρόσωπα του δανειολήπτη ορίζονται όσα είναι σε θέση να επηρεάσουν την ευχέρεια του δανειολήπτη να αποπληρώσει τα δάνεια του. Ως παράδειγμα ο κ. Παπαδούρης ανέφερε ότι αυτή η κατηγορία μπορεί να περιλαμβάνει και τη σύζυγο του δανειολήπτη. Όπως είπε, αν κάποιος εξασφάλισε ένα δάνειο και μετά από κάποια χρόνια παντρεύτηκε, γιατί η σύζυγος του δανειολήπτη να περιλαμβάνεται στα άτομα που θα κληθούν να πληρώσουν για το δάνειο, σε περίπτωση που αυτό δεν εξυπηρετείται από τον δανειολήπτη, διερωτήθηκε.

Στόχος της τροπολογίας είναι να διασφαλίσει τη μη κατάχρηση της νομοθεσίας, σε βάρος των εγγυητών, των παρόχων εξασφάλισης και των συνδεδεμένων με τους δανειολήπτες προσώπων για ενθάρρυνση της παροχής βιώσιμων λύσεων αναδιάρθρωσης. 
Συναφώς, η τροπολογία στοχεύει να μην επιτρέπεται η πρόσβαση στις εταιρείες διαχείρισης πιστωτικών διευκολύνσεων στη βάση δεδομένων «ΑΡΤΕΜΙΣ», καθώς και στη βάση δεδομένων του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας για σκοπούς απόκτησης δεδομένων των εγγυητών, των παρόχων εξασφάλισης και των συνδεδεμένων με τους δανειολήπτες προσώπων, ώστε να αποτρέπεται η κατάχρηση της νομοθεσίας εις βάρος τους.

Το Υπουργείο Οικονομικών

Η εκπρόσωπος του ΥΠΟΙΚ είχε αναφέρει στα πλαίσια συζήτησης του θέματος στην Επιτροπή Οικονομικών, πως κυριότερος στόχος της δέσμης νομοσχεδίων του ΥΠΟΙΚ ήταν να τεθεί ένα σωστό πλαίσιο στην αδειοδότηση και εποπτεία των εταιρειών διαχείρισης πιστωτικών διευκολύνσεων από την Κεντρική Τράπεζα όπως γίνεται και με τις εταιρείες εξαγοράς πιστώσεων, αλλά και στην προστασία των δανειοληπτών και παράλληλα να υπάρχει διαφάνεια σε αυτό τον τομέα και «να μην προστατεύονται οι στρατηγικοί κακοπληρωτές».
 
Είπε ακόμη ότι στόχος επίσης της δέσμης νομοσχεδίων του ΥΠΟΙΚ είναι να βελτιωθεί το πλαίσιο διαχείρισης δανείων και όταν γίνεται πώληση δανείων να μην αλλάζουν όροι, δικαιώματα, υποχρεώσεις και προϋποθέσεις υπήρχαν πριν αλλάξει ο ιδιοκτήτης των δανείων.
 
Ανέφερε επίσης ότι με την τροπολογία με την οποία δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στις εταιρείες διαχείρισης δανείων στη βάση δεδομένων ΑΡΤΕΜΙΣ και Κτηματολογίου κατά την άποψη του ΥΠΟΙΚ «δεν φαίνεται να επιτυγχάνεται ο σκοπός, όπως αυτός αποτυπώνεται, αντίθετα λειτουργεί φέρνοντας σε δυσχερέστερη θέση τις εταιρείες διαχείρισης πιστώσεων από την υπάρχουσα κατάσταση και θέτει σε αμφισβήτηση την δυνατότητα αδειοδότησης και λειτουργίας αυτών των εταιρειών».
 
Είπε ακόμη ότι ο διαχειριστής δανείων δεν δύναται πλέον να συνομολογήσει ή να καταρτίσει συμφωνίες αναδιάρθρωσης, συμφωνίες διευθέτησης πιστωτικών διευκολύνσεων ή των οφειλών που απορρέουν από την δανειακή σύμβαση, από τους εγγυητές ή τους παρόχους εξασφαλίσεων του δανειολήπτη αλλά μόνο από τον ίδιο τον δανειολήπτη», αλλά «ούτε μπορεί να περιλαμβάνει στις ενέργειες του περιπτώσεις ανταλλαγής χρέους με ακίνητα».
 
Ανέφερε επίσης μεταξύ άλλων ότι «καταστρατηγείται η αρχή της ισότητας του Συντάγματος», καθώς οι εταιρείες διαχείρισης δανείων έχουν περιορισμένα δικαιώματα πρόσβασης σε σχέση με τα πιστωτικά ιδρύματα και προσκρούει και στο δικαίωμα του επιχειρείν «αφού περιορίζεται η λειτουργία των επιχειρήσεων αυτών».

Κεντρική Τράπεζα

Ο εκπρόσωπος της Κεντρικής Τράπεζας είπε ότι «εκ των πραγμάτων ο εγγυητής και ο πάροχος εξασφάλισης είναι μέρος της σύμβασης που διέπεται από νομοθεσίες και δεν είναι ελεύθερος ο ορισμός και μετάφραση του τι σημαίνει συνδεδεμένο πρόσωπο». Είπε ακόμη ότι «από μόνος του και ο εγγυητής και ο πάροχος εξασφάλισης υπέγραψε με την θέληση του ενώπιον μαρτύρων που διέπεται από νομοθεσίες» και «αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της σύμβασης μεταξύ δανειολήπτη και τράπεζας και δεν είναι κάτι το οποίο κρίνει ο ίδιος».

Χρηματοοικονομικός Επίτροπος

Από την πλευρά του, ο Παύλος Ιωάννου κατέθεσε υπόμνημα στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής στο οποίο μεταξύ άλλων εισηγείται την υπερψήφιση των τροποποιητικών νομοσχεδίων, νοουμένου ότι θα υιοθετηθεί η εξεταζόμενη τροπολογία σε ότι αφορά στα συνδεδεμένα με τους δανειολήπτες πρόσωπα και τους εγγυητές ή παρόχους εξασφαλίσεων. Εάν δεν είναι νομοτεχνικά εφικτό, αυτό να περιοριστεί μόνο σε εγγυητές και ή παρόχους εξασφαλίσεων δανείων που προέρχονται από το πρώην Συνεργατικό Πιστωτικό Ίδρυμα ή τον οργανισμό Χρηματοδότησης Στέγης.

Πέραν αυτών, ο Χρηματοοικονομικός Επίτροπος σημειώνει στο υπόμνημα του ότι θα πρέπει να είναι πασιφανές ότι η δυνατότητα παρέμβασης σε πληροφορίες σχετικά με τα συνδεδεμένα με τους δανειολήπτες πρόσωπα, αποτελεί μια άνευ προηγουμένου θεσμοποίηση κατάχρησης δικαιωμάτων των πολιτών που έτυχε να είναι συνδεδεμένα με τους δανειολήπτες. Κατά συνέπεια, αναμφίβολα η υιοθέτηση της υπό συζήτησης τροπολογίας, σε ότι αφορά στο συγκεκριμένο σημείο, διασφαλίζει πράγματι τον αποκλεισμό δυνατότητας κατάχρησης και επομένως συναφών ενδεχομένων σε βάρος των πολιτών.