Τα τελευταία επτά χρόνια με την κατάρρευση του κυπριακού τραπεζικού συστήματος  επιβλήθηκαν αιματηρές θυσίες στο κοινωνικό κράτος που προκάλεσαν μόνιμες αναπηρίες στην κοινωνική συνοχή, στην ποιότητα ζωής και στο περιβάλλον της πατρίδας μας, για να βελτιωθούν οι δείκτες της Κυπριακής οικονομίας, γεγονός που υποτίθεται ότι θα προσέλκυε επενδύσεις που στη συνέχεια θα έφερναν θέσεις εργασίας και ευημερία, είπε μεταξύ άλλων σε ομιλία του ο βουλευτής του Κινήματος Οικολόγων Συνεργασίας Πολιτών κ. Γιώργος Περδίκης στην συζήτηση για τον κρατικό προϋπολογισμό του 2021.

Αυτούσια η ομιλία:

"Ο Υπουργός Οικονομικών μιλώντας χθες στο κρατικό ραδιόφωνο είπε επι λέξη: «Και στο παρελθόν πολλοί καταψήφισαν προϋπολογισμούς. Άλλο το να θέλει να στείλει ένα κόμμα κάποιο μήνυμα διαφωνίας και άλλο να διακινδυνεύουμε και να παίζουμε με την ολική διάλυση του κράτους». Κατηγόρησε όσους θα διαφωνήσουν -για τον κρατικό προϋπολογισμό για  το σωτήριο έτος 2021- ότι θα οδηγήσουν  στον ακρωτηριασμό του κράτους. 
 
Τα τελευταία επτά χρόνια με την κατάρρευση του κυπριακού τραπεζικού συστήματος  επιβλήθηκαν αιματηρές θυσίες στο κοινωνικό κράτος που προκάλεσαν μόνιμες αναπηρίες στην κοινωνική συνοχή, στην ποιότητα ζωής και στο περιβάλλον της πατρίδας μας, για να βελτιωθούν οι δείκτες της Κυπριακής οικονομίας, γεγονός που υποτίθεται ότι θα προσέλκυε επενδύσεις που στη συνέχεια θα έφερναν θέσεις εργασίας και ευημερία.
 
Επτά χρόνια μετά -το 2020 -η οικονομία μας ταρακουνήθηκε για ακόμη μια φορά, λόγω της νόσου COVID-19. Η σοβαρή οικονομική κρίση που έφεραν τα μέτρα αντιμετώπισης του κορωνοιού  αποτελεί το πιο ξεκάθαρο τεκμήριο που στηρίζει την άποψη μας ότι δηλαδή η επανάκαμψη της οικονομίας μετά την κατάρρευση των Κυπριακών τραπεζών το 2013, δεν στηρίχθηκε σε αειφόρο και βιώσιμη βάση αλλά στην οικονομία της αρπαχτής και της αισχροκέρδειας. 
 
Το πιο καθοριστικό δείγμα αυτής της κατάστασης είναι το λεγόμενο Κυπριακό Επενδυτικό Πρόγραμμα, το γνωστό ως πρόγραμμα «χρυσά διαβατήρια». Από το πρόγραμμα αυτό έχουν ευνοηθεί μια μικρή ομάδα ανθρώπων, στον οικογενειακό και επαγγελματικό κύκλο των κυβερνώντων. Η αναγκαστική διακοπή του προγράμματος «χρυσά διαβατήρια» μετά από ένα όργιο διεθνών αποκαλύψεων που έχουν δυσφημήσει την κυπριακή οικονομία στα διεθνή φόρα, αφήνει πίσω της ένα τεράστιο περιβαλλοντικό και κοινωνικό κόστος. Στη δεκαετία του 2000-2010 συνέρρευσαν στην Κύπρο τεράστια ποσά για τις υπηρεσίες και τις κατασκευές, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια φούσκα που έσκασε επώδυνα για την οικονομία και την κοινωνία, το 2013. Στη δεκαετία που συμπληρώνουμε, καθώς η κοινωνία αιμορραγούσε από τα σκληρά μέτρα του μνημονίου, τεράστια ποσά συνέρρευσαν και πάλιν στη Κύπρο, τα οποία επωφελήθηκαν και πάλιν μια ολιγαρχία εκ των ημετέρων, χωρίς τα ανάλογα κέρδη για την  κοινωνία και την πραγματική οικονομία.
 
Το «οικονομικό θαύμα» αυτής της κυβέρνησης στηρίχθηκε στις φίσσιες, τις μίζες και τις βίζες.
 
Κι αυτό το «οικονομικό θαύμα» αφού άφησε το αρνητικό αποτύπωμά του στο φυσικό και ανθρωποιητό περιβάλλον, έσκασε  σαν ένα παραφουσκωμένο μπαλόνι, μια ακόμα καταστροφική για τους πολλούς αλλά χρήσιμη για τους ολίγους , φούσκα.
  
Καθώς βρισκόμαστε στην εξέλιξη της παρούσας κρίσης θα ήταν ωφέλιμο να κάνουμε ένα απολογισμό για τα αποτελέσματα της προηγούμενης κρίσης που πέρασε αυτή η χώρα. Παρά τα δραστικά μέτρα που αποφάσισε η Κυβέρνηση με τη βοήθεια της πλειοψηφίας της Βουλή,  που περιλάμβαναν το κούρεμα των καταθέσεων και την εφαρμογή άδικων για τους δανειολήπτες νόμων, δεν φαίνεται να έχουν ξεπεραστεί τα προβλήματα του τραπεζικού μας συστήματος. Παρά την υπερψήφιση από την πλειοψηφία της Βουλής πιο αυστηρών νομοθεσιών που βοηθούν στη γρηγορότερη εκποίηση ακινήτων-οι οποίες περιλαμβάνουν και την απαράδεκτη αποστέρηση του δικαιώματος των δανειοληπτών να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη (νόμος 87(Ι)/2018) -  και το ξεπούλημα του Συνεργατισμού, φαίνεται να μην διαφοροποιείται σημαντικά ο κίνδυνος από το μεγάλο  ποσοστό των Μη Εξυπηρετούμενων Δανείων. Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια (ΜΕΔ) μετακινήθηκαν από τις τράπεζες στις «εταιρείες ειδικού σκοπού» οι οποίες έχουν ξεκινήσει ένα κυνήγι με θήραμα τους δανειολήπτες. Το «Σχέδιο Εστία» φαίνεται να μην έχει καταφέρει να προστατεύσει τους ευάλωτους δανειολήπτες. Οι κουρεμένοι καταθέτες και οι κάτοχοι αξιογράφων -οι άνθρωποι που έχουν υποστεί τη μεγαλύτερη ζημιά από τις αποφάσεις του 2013- αναμένουν ακόμα τη δικαιοσύνη μέσω της δίκαιης κατανομής των υπολειμμάτων της Λαϊκής Τράπεζας (ότι άφησε η κακή διαχείριση και η εξυγίανση) και κυρίως την αποτελεσματική και δίκαιη λειτουργία του Ταμείου Αλληλεγγύης. Η πρόνοια στον κρατικό προϋπολογισμό του 2021  για χορηγία 25  εκατομ. ευρώ για ενίσχυση του Ταμείου Αλληλεγγύης κρίνεται ως απελπιστικά ανεπαρκής.
 
Διαπιστώνουμε με ανησυχία ότι οι αρμόδιες αρχές του κράτους δεν προώθησαν δυναμικά και αποτελεσματικά τις έρευνες για τις ευθύνες της διοίκησης των τραπεζών, την τιμωρία των υπεύθυνων για την παράνομη παραχώρηση του ELA στη Λαϊκή Τράπεζα, την καταδίκη των υπεύθυνων για την πώληση  των καταστημάτων των Κυπριακών Τραπεζών στην Ελλάδα, την οικτρή οικονομική κατάσταση στην οποία βρέθηκε ο Συνεργατισμός και ο συνοπτικός τρόπος ξεπουλήματος του στην Ελληνική Τράπεζα, την ανάληψη της ευθύνης για τον ανύπαρκτο έλεγχο από την Κεντρική Τράπεζα και την πολιτική ευθύνη για την οικονομική καταστροφή κοκ .
 
Οι πολιτικοί υπεύθυνοι αυτών των εγκλημάτων κατά του κυπριακού λαού-του κυπριακού κράτους δηλαδή- εξακολουθούν να απολαμβάνουν τιμές και αξιώματα από μια πολιτεία που στα μάτια του απλού πολίτη φαίνεται να επιβραβεύει τους κλέφτες, τα λαμόγια, τους απατεώνες και τους διεφθαρμένους. Και μας λένε με αναίδεια «this is Cyprus”. Σηκώνουν το πανάκριβο ποτήρι-από κρύσταλλο Βοημίας- και πίνουν στην υγεία των κορόιδων κυπρίων πολιτών . Και μας κλείνουν τσαχπίνικα το μάτι.
 
Αυτό είναι το κράτος που μας ζητά να προστατεύσουμε με την ψήφο μας ο υπουργός οικονομικών ; Το κράτος μας – κυρίες και κύριοι- δεν είναι κράτος δικαίου. Είναι ένα κράτος διεφθαρμένο, σαθρό και άδικο. Και ξέρετε κάτι; Η αδικία δεν μεταρρυθμίζεται, ανατρέπεται. Ας μην μιλούμε λοιπόν για μεταρρυθμίσεις αλλά για ανατροπές. Τα καρκινώματα πρέπει όντως να αφαιρεθούν, κι αυτό δεν λέγεται ακρωτηριασμός αλλά κάθαρση. 

>>> Ροή Ειδήσεων Brief – Επιλεγμένο περιεχόμενο <<<

Επιπρόσθετα σε ότι αφορά τον κρατικό προϋπολογισμό του 2021  εντοπίζουμε σπατάλες και μη δικαιολογημένες δαπάνες, αδικαιολόγητα ψηλά επιδόματα αξιωματούχων (επιδόματα φιλοξενίας, παραστάσεως και τηλεφώνων),εκατοντάδες προαγωγές δημοσίων υπαλλήλων, σκάνδαλα και κακοδιαχείριση του δημόσιου χρήματος και προπαντός αστόχευτες και προκλητικές δαπάνες πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων εν μέσω οικονομικής κρίσης. Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, οι αυτοεργοδοτούμενοι και οι μικρές επιχειρήσεις αναλαμβάνουν και πάλιν το κύριο βάρος της νέας οικονομικής κρίσης. Προσπαθήσαμε  να πείσουμε την κυβέρνηση να στηρίξει τις μικρές επιχειρήσεις, να αλλάξει στάση στο θέμα της λειτουργίας των μεγαλοκαταστημάτων την Κυριακή, να υπάρξει στήριξη των ενοικίων , να σεβαστεί τις ανάγκες των μικρών επιχειρήσεων σε συνθήκες COVID-19  κλπ.
 
Από την άλλη και σε αυτόν τον κρατικό προϋπολογισμό δεν δίνεται προτεραιότητα στην ενίσχυση των μέτρων δημογραφικής ανάπτυξης. Εμείς ως Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών  θεωρούμε ότι το μεγαλύτερο κεφάλαιο της χώρας μας – μιας χώρας που βρίσκεται υπό κατοχή και απειλείται από δημογραφικό Αττίλα – είναι ο πληθυσμός της, οι άνθρωποί της, από ποσοτική και ποιοτική άποψη. Εξακολουθούν τα μέτρα οικονομικής στήριξης της τεκνογονίας και της μόρφωσης των παιδιών να υπόκεινται σε υπέρμετρα αυστηρά εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια, στο όνομα της ορθολογιστικής στόχευσης. Θέση μας είναι ότι τα επιδόματα για την οικογένεια και τους φοιτητές δεν είναι μέρος της κοινωνικής πολιτικής, φιλανθρωπίας ή κοινωνικής μέριμνας, και κακώς περικόπτονται στη βάση ενός δυσνόητου και γεμάτου κενά συστήματος στόχευσης.
 
Η λογική της «εισοδηματικής στόχευσης» εφαρμόζεται δυστυχώς και στα προγράμματα στήριξης των αναπήρων, γεγονός που έχει προκαλέσει τις έντονες διαφωνίες του αναπηρικού κινήματος.
 
Ως οικολόγος δεν μπορώ να μην σημειώσω την έλλειψη οράματος στον τομέα του περιβάλλοντος, που να χρηματοδοτείται από πραγματικά, ουσιαστικά κονδύλια τόσο από τον κρατικό προϋπολογισμό όσο και από Ευρωπαϊκά κονδύλια. Ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2021 δεν εμπεριέχει ούτε βασικές πρόνοιες για προώθηση της Πράσινης Ανάπτυξης. Παρά την υποχρέωση μας με βάση την Σύμβαση των Παρισίων να παρουσιάζονται οι οριζόντιες δαπάνες για το περιβάλλον, για την προώθηση της βιώσιμης πράσινης ανάπτυξης, των επενδύσεων για επίτευξη του στόχου για μείωση των συνολικών εκπομπών ρύπων σε εθνικό επίπεδο και των μέτρων για διαχείριση των επιπτώσεων του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής, το Υπουργείο Οικονομικών και Προϋπολογισμού σφυρίζει αδιάφορα.
 
Παρά το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση προωθεί την «Πράσινη Ανάκαμψη» και θέτει ως προϋπόθεση για αποδέσμευση των δισεκατομμυρίων από το ταμείο ανάκαμψης την προώθηση μέτρων περιβαλλοντικής αναδιάρθρωσης της οικονομίας, στην Κύπρο, η κυβέρνηση  αναμασάει συνταγές της προηγουμένης δεκαετίας, αρνείται να εφαρμόσει δομικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις (πχ Υφυπουργείο Περιβάλλοντος, Πράσινο Ταμείο κοκ)  και συνεχίζει να προωθεί έργα και πολιτικές που καταστρέφουν το φυσικό και ανθρωποποιητό περιβάλλον (πχ λεωφόρους μέσα από οικιστικές περιοχές στο Στρόβολο και μέσα από τα δάση στην Αθαλάσσα και Αγλαντζιά).
 
Όσον αφορά την κοινωνική πολιτική δεν υπάρχουν στον προϋπολογισμό πρόνοιες που να καλύπτουν ικανοποιητικά το έλλειμμα του ταμείου κοινωνικών ασφαλίσεων της τάξης των 7.5 δις ευρώ, παρά τις σχετικές νομοθεσίες και τις κατά καιρούς δεσμεύσεις της Κυβέρνησης. Έχω την άποψη ότι μόνο η αποζημίωση του ταμείου κοινωνικών ασφαλίσεων και η υλοποίηση της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου (Απόφαση ΥΣ με αρ. 68.643 και ημερ. 14.4.2009)  για «σταδιακή κατάθεση των οφειλών της Κυβέρνησης στο ταμείο», θα επιτρέψει τον εκσυγχρονισμό του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και προστασίας, με την εισαγωγή δίκαιων μέτρων, όπως η επέκταση της άδειας μητρότητας σε 20 εβδομάδες, η καθιέρωση επαρκούς γονικής άδειας, η εισαγωγή της σύνταξης χηρείας για όλους τους άνδρες, τον καθορισμό της ελάχιστης κοινωνικής σύνταξης,  την κατάργηση της περικοπής του 12% στις συντάξεις κ.ο.κ.

Εκτιμούμε τις προσπάθειες που καταβάλλει το Υπουργείο Εργασίας και προσωπικά η υπουργός κα Αιμιλιανίδου για αντιμετώπιση των συνεπειών από τα μέτρα αντιμετώπισης του κορωνοιού στην αγορά εργασίας αφού υιοθέτησε και εφάρμοσε -στο μέτρο του δυνατού και σε κόντρα με τις εργοδοτικές οργανώσεις – την αρχή της διασφάλισης των υφιστάμενων θέσεων εργασίας στα προγράμματα στήριξης των επιχειρήσεων αλλά δυστυχώς αυτές δεν είναι αρκετές .  
 
Περιμένουμε ακόμα να υιοθετηθεί η πρόταση μας για τον εθνικό κατώτατο μισθό, να τροποποιηθούν πρόνοιες του ΕΕΕ και να καταστεί η μεταναστευτική πολιτική πιο ανθρώπινη και συμβατή με τις διεθνείς συνθήκες.
 
Ο προϋπολογισμός δεν αντιστρέφει την κοινωνική οπισθοδρόμηση και την εργασιακή υποχώρηση που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια. Κυρίως όμως θέλουμε να τονίσουμε πως, αντίθετα με τις συμβουλές που λαμβάνουμε από Διεθνείς Οργανισμούς και παραδείγματα άλλων χωρών, που εξήλθαν ή αντιμετώπισαν την οικονομική κρίση, δεν υπάρχουν επαρκείς πρόνοιες στον προϋπολογισμό που να δίνουν την ένδειξη, ή έστω την ελπίδα, ότι θα προκύψει κάποιας μορφής δυναμική που θα αλλάξει ριζικά το υφιστάμενο οικονομικό και αναπτυξιακό μοντέλο, που μας έφερε σε αυτό το σημείο ευθύς εξαρχής.
 
Θέλουμε η Κυβέρνηση μέσω του προϋπολογισμού να δώσει νέα ελπίδα και νέα κατεύθυνση. Ο κρατικός προϋπολογισμός 2021 αντίθετα αντανακλά την αδυναμία της Κυβέρνησης να επενδύσει στην επανεκκίνηση της οικονομίας που να βασίζεται εξίσου στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα, δηλαδή τη γεωργία, την κτηνοτροφία, την αλιεία, τη βιοτεχνία, την παραγωγή ενέργειας κ.ο.κ. και όχι μόνο στον τριτογενή τομέα των υπηρεσιών και των τραπεζών. Κινητήριος δύναμη δεν μπορούν να είναι αποκλειστικά τα ξένα δεκανίκια και τα δάνεια. Πρέπει να εμπιστευτούμε τις δυνάμεις της Κυπριακής οικονομίας, τις μικρές επιχειρήσεις, τους αυτοεργοδοτούμενους και τους βιοτέχνες, τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους μας και κυρίως τη νεολαία μας.
 
Ο προϋπολογισμός που έχουμε μπροστά μας δεν μας αφήνει καμία αμφιβολία ότι επιδιώκει μέσα από τις συνθήκες της αντιμετώπισης μιας πρωτόγνωρης υγειονομικής κρίσης να στηριχθεί μια οικονομία βασισμένη ανισομερώς στις υπηρεσίες του τριτογενή τομέα, μιας οικονομίας που θα είναι για πάντα εξαρτημένη από εξωγενείς παράγοντες και μιας διακυβέρνησης που θα ρέπει προς τη διαφθορά και τη διαπλοκή.
 
Δεν είναι τυχαίο που φέτος τα θέματα που αφορούν την αντιμετώπιση της διαφθοράς και της διαπλοκής σχετίζονται με την έγκριση του προϋπολογισμού. Άλλωστε οι δείκτες οικονομικής ανάπτυξης συνδέονται πλέον με την αντίληψη για τη διαφθορά σύμφωνα με τους διεθνείς οργανισμούς. Σε αυτά τα ζητήματα η κατάσταση στην Κύπρο είναι καταθλιπτική. Ήδη η υπόθεση με τα «χρυσά διαβατήρια» έχει οδηγήσει στην παραίτηση τον πρόεδρο της Βουλής και ένα βουλευτή της αντιπολίτευσης, εκθέτει το μισό υπουργικό συμβούλιο και τον ίδιο τον πρόεδρο της δημοκρατίας προσωπικά, έχει οδηγήσει στα τάρταρα της ανυποληψίας το πολιτικό προσωπικό της χώρας και αλλά πολλά. Τι πιο φυσικό -αυτή η ίδια η υπόθεση των «χρυσών διαβατηρίων»- να οδηγήσει και στην καταψήφισή του προϋπολογισμού;  
 
Η κρίση του προϋπολογισμού δεν είναι μια λογιστική πράξη. Οι βουλευτές -σε κοινοβουλευτικά ή προεδρικά συστήματα και ανεξάρτητα των συνταγματικών ιδιαιτεροτήτων- δεν μπορεί να μετατρέπονται σε εγκεκριμένους λογιστές που εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία. Η καταψήφισή του προϋπολογισμού ανοίγει τον δρόμο της παραίτησης για την κυβέρνηση και τη Βουλή. Σας το είπα αυτό άλλωστε και πριν λίγες εβδομάδες από αυτό το βήμα όταν κατέθεσα πρόταση για αυτοδιάλυση της Βουλής. Σήμερα -καθώς αισθάνομαι ότι τα γεγονότα με επιβεβαιώνουν- Βουλή και κυβέρνηση οφείλουν να παραιτηθούν άμεσα και ας μας δικάσει όλους ο λαός. «Και γαία πυρί μειχθητω».
 
Εμείς θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε την ανάγκη προώθησης ομοιόμορφης ανάπτυξης που να περιλαμβάνει όλους τους τομείς της οικονομίας και οπωσδήποτε του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα της οικονομίας, σε σχέση με τον τριτογενή τομέα μέσω της εφαρμογής νέων οικολογικών και πράσινων πολιτικών, βασισμένων στις νέες τεχνολογίες, στην πληροφορική και την καινοτομία.  Αυτό που πραγματικά χρειάζεται η οικονομία μας και έπρεπε να αντικατοπτρίζεται στον προϋπολογισμό του 2021, είναι μια εκ βάθρων αλλαγή, μια ανατροπή που να αντικαταστήσει το κερδοσκοπικό σύστημα της αλόγιστης και χωρίς όρια ανάπτυξης – που θα οδηγεί πάντα τον τόπο σε κρίσεις ύφεσης, σαν αυτή που ζούμε ακόμα – με ένα νέο πράσινο και αειφόρο μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης.