Η θέσπισης του «Συνηγόρου Υγείας και Ασθενή», εφαρμόζεται με επιτυχία εδώ και χρόνια σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αναφέρει η Σύμβουλος για θέματα Υγείας του ΔΗΚΟ, Ανδρούλα Ελευθερίου, επισημαίνοντας την ανάγκη δημιουργίας ενός τέτοιου θεσμού και στην Κύπρο.

Αυτούσια η ανακοίνωση:

«Μια επίσημη ανακοίνωση από έναν Σύλλογο επαγγελματιών υγείας ή ασθενών ή μια επώνυμη καταγγελία στα ΜΜΕ από κάποιον ταλαιπωρημένο και δυσαρεστημένο – δικαιολογημένα ή μη – πολίτη και το θέμα της διαχείρισης των παραπόνων των ληπτών υπηρεσιών υγείας γίνεται προσωρινά ορατό στη δημόσια συζήτηση.

>>>Διαβάστε επίσης: Ανακοινώθηκαν μεταθέσεις και διορισμοί εκπαιδευτικών (ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ)

Κατόπιν, περνά ξανά στην αφάνεια μέχρι την επόμενη καταγγελία που θα προκαλέσει «αίσθηση» για το μέγεθος των ανεπίλυτων προβλημάτων που υφίστανται σχετικά με τη διερεύνηση των αιτημάτων ή παραπόνων των πολιτών στον τομέα της Υγείας. Και ο φαύλος κύκλος δε βρίσκει διέξοδο.

Αυτή είναι, δυστυχώς, η λυπηρή πραγματικότητα που επικρατεί στη χώρα μας αναφορικά με το πιο πάνω ζήτημα, αφού παρά τις όποιες προσπάθειες έχουν γίνει κατά καιρούς από την Πολιτεία, απέχουμε παρασάγγας από την απαιτούμενη, ορθή, αξιοπρεπή και έγκαιρη, διαχείριση των παραπόνων και καταγγελιών που λαμβάνουν χώρα από τους ασθενείς και, κατά συνέπεια, από την αποτελεσματική προστασία των δικαιωμάτων τους.

>>> Ροή Ειδήσεων Brief – Επιλεγμένο περιεχόμενο <<<

Οι μηχανισμοί που έχουν δημιουργηθεί έως σήμερα στην Κύπρο χαρακτηρίζονταν είτε από πολυδιάσπαση των ευθυνών διερεύνησης σε περισσότερα όργανα με συχνά αλληλο-επικαλυπτόμενες αρμοδιότητες, είτε από αδυναμία ή υποτονικότητα στην παρακολούθηση και έγκαιρη παρέμβαση για την αντιμετώπιση των διάφορων προβλημάτων που αφορούν την υποβολή παραπόνων και καταγγελιών. Το αποτέλεσμα; Nα δημιουργείται αναπόφευκτα σύγχυση τόσο στους ασθενείς για το που μπορούν και που πρέπει να απευθύνονται για τέτοια ζητήματα, όσο και στο προσωπικό των υπηρεσιών υγείας που δυσκολεύεται να παρέχει κατάλληλη και επαρκή ενημέρωση στους πολίτες, με τις σχετικές ευθύνες να γίνονται συχνά «μπαλάκι» μεταξύ των εμπλεκόμενων.

Είναι οι Οργανισμοί Ασθενών, οι περισσότεροι εκ των οποίων απασχολούν χρόνιους πάσχοντες, εκείνοι που έχουν τον ρόλο ή και τη δυνατότητα να εξεύρουν λύσεις στα παράπονα του κάθε πολίτη, όχι μόνο του χρόνιου ασθενή, λ.χ. για απρεπείς συμπεριφορές λειτουργών, κακή εξυπηρέτηση ασθενών ή ακόμη και ιατρικές πλημμέλειες; Φυσικά και όχι. Δεν είναι η πρώτη φορά που θα τολμήσω να υποστηρίξω δημόσια πως η προστασία των δικαιωμάτων των ασθενών και η βελτίωση των υπηρεσιών υγείας και των σχέσεων τους με τον πολίτη πρέπει να γίνεται από μια καλά δομημένη και συντονισμένη Ανεξάρτητη Αρχή, στη βάση του Νόμου «περί της Κατοχύρωσης και της Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ασθενών» που χρονολογείται εδώ και δεκαετίες.

Παρόλη την ύπαρξη ολοκληρωμένης Εθνικής Στρατηγικής για πιο αποτελεσματική διεκδίκηση των δικαιωμάτων του πολίτη στον τομέα της Υγείας μέσω της θέσπισης του «Συνηγόρου Υγείας και Ασθενή, ενεργού με επιτυχία εδώ και χρόνια σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, η υλοποίησή του στην Κύπρο εξακολουθεί να εκκρεμεί. Παράλληλα, παραμένουν ελλιπείς, αν όχι εξαιρετικά ανεπαρκείς, και η ενημέρωση και εκπαίδευση των Κυπρίων πολιτών σχετικά με τα δικαιώματά τους και συχνά η εκπαίδευση των ίδιων των παρόχων υγείας στην ιατρική ηθική και δεοντολογία, δύο πτυχές στις οποίες θα μπορούσε να συνεισφέρει καταλυτικά ο εν λόγω θεσμός.

Το ΔΗΚΟ καλεί, ως εκ τούτου, την Πολιτεία να πάρει την θαρραλέα απόφαση να προωθήσει έστω και σήμερα, σε σύμπραξη με τις όλες πολιτικές δυνάμεις και την κοινωνία, αυτή την Ανεξάρτητη Αρχή που θα πλαισιώσει και θα ενισχύσει περαιτέρω την τεράστια κοινωνική μεταρρύθμιση του ΓεΣΥ».