Η Κυπριακή Δημοκρατία ιδρύθηκε και διατηρήθηκε με θυσίες και αίμα ηρώων. Δεν θα επιτρέψουμε να καταλυθεί με υπογραφή πολιτικών, τόνισε σε ομιλία του κατά την συνεδρία της Ολομέλειας της Βουλής για την καταδίκη των μαύρων επετείων του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής ο Πρόεδρος της ΕΔΕΚ, Μαρίνος Σιζόπουλος.

Αυτούσια η ομιλία:

Έντιμε κύριε πρόεδρε,

Συναδέλφισσες, και συνάδελφοι,

Όταν η κατάσταση παραμένει αμετάβλητη, αμετάβλητες και σταθερές πρέπει να είναι και οι απόψεις και θέσεις που θα διατυπώσουμε, σε σχέση με τη συνεχιζόμενη δοκιμασία του λαού μας και τους κινδύνους που ελλοχεύουν από την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας. Ιδιαίτερα όταν αυτή η πολιτική προσλαμβάνει ιδιαίτερα προκλητικές διαστάσεις, λόγω της ουδετερότητας του διεθνούς παράγοντα αλλά και της υποχωρητικής στάσης που επιδεικνύουμε ως κράτος.

>>> Ροή Ειδήσεων Brief – Επιλεγμένο περιεχόμενο <<<

Για 46η χρονιά η Βουλή των Αντιπροσώπων συνέρχεται σε αυτή την ειδική συνεδρίαση για να τιμήσει τους υπερασπιστές της συνταγματικής νομιμότητας και να αποτίσει φόρο τιμής σε αυτούς που όρθωσαν το ανάστημά τους, που υπερασπίσθηκαν τη δημοκρατία ενάντια στις συνωμοσίες της χούντας των Αθηνών και της ΕΟΚΑ Β΄, και την ελευθερία της πατρίδας μας εναντίον των τούρκων εισβολέων. Όμως το πατριωτικό μας καθήκον δεν πρέπει να εξαντλείται σε ομιλίες και διαπιστώσεις. Για να έχει πραγματική αξία η απόδοση τιμής στους τιμώμενους σήμερα ήρωες, οφείλουμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους και έναντι οποιουδήποτε τιμήματος να συνεχίσουμε τον αγώνα τους.

Σε μια περίοδο όπου επιχειρείται συστηματικά η παραχάραξη της ιστορίας, και  τα χουντικά κατάλοιπα αναβιώνουν ενδεδυμένα τον εθνικό μανδύα, οφείλουμε να αναδεικνύουμε τα αίτια και τα αιτιατά που μας οδήγησαν στην τραγωδία του 1974, τις συνέπειες της οποίας εξακολουθούμε να βιώνουμε και σήμερα επικίνδυνες όσο ποτέ άλλοτε.  Όπως είπε και ο δολοφονημένος ήρωας - ποιητής Δώρος Λοΐζου η αλήθεια είναι πιο καυτή και από τη μήτρα του ήλιου.

Η 15^η και η 20^η Ιουλίου 1974 δεν ήταν δύο στιγμιαία γεγονότα.  Ήταν οι δύο φάσεις του ίδιου εγκληματικού σχεδίου το οποίο είχε εκκολαφθεί από τους ΝΑΤΟικούς κύκλους και υλοποιήθηκε με τη συνεργασία Ελλήνων πολιτικών και στρατιωτικών και τη συνδρομή Κυπρίων συνοδοιπόρων.

Ήταν το αποκορύφωμα μιας 10ετούς συνωμοσίας η οποία αποσκοπούσε στην κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την επιβολή διχοτομικής λύσης. Άρχισε με την τουρκοανταρσία το Δεκέμβριο του 1963. Ακολούθησε:

• Το διχοτομικό σχέδιο Άτσεσον τον Αύγουστο του 1964.
• Το πρώτο σχέδιο πραξικοπηματικής ανατροπής του Αρχ. Μακαρίου την άνοιξη του 1965.
• Το φιάσκο της Κοφίνου το Νοέμβριο του 1967 και η αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας τον Ιανουάριο του 1968.
• Η ίδρυση της τρομοκρατικής οργάνωσης Εθνικό Μέτωπο το 1969 και η δολοφονική απόπειρα σε βάρος του Αρχ. Μακαρίου το Μάρτιο του 1970.

Συνεχίστηκε:

• Με την ίδρυση της παράνομης τρομοκρατικής οργάνωσης ΕΟΚΑ Β΄ τον Αύγουστο του 1971.
• Τη ρηματική διακοίνωση της χούντας και το ματαιωθέν πραξικόπημα της 14^ης Φεβρουαρίου του 1972 λόγω της λαϊκής κινητοποίησης.

Για να ολοκληρωθεί με το προδοτικό πραξικόπημα της 15^ης Ιουλίου και την τουρκική εισβολή της 20^ης Ιουλίου του 1974.

Τα αποτελέσματα αυτής της συνομωσίας επιχειρήθηκε να νομιμοποιηθούν το 2004 με το σχέδιο Ανάν, το οποίο ο λαός μας με υπευθυνότητα απέρριψε διασώζοντας την Κυπριακή Δημοκρατία.
Για την ΕΔΕΚ, τους ΕΔΕΚίτες και τον ιδρυτή και ιστορικό-της ηγέτη Β. Λυσσαρίδη σε αυτή τη διαδρομή δεν υπήρξαν διλήμματα. Από την πρώτη στιγμή αναμετρήθηκαν με τη συνομωσία και την παρανομία. Δεν επέλεξαν την εύκολη λύση είτε της συμπόρευσης, είτε της επιτήδειας ουδετερότητας για να εξασφαλίσουν εύνοια και λαφυραγωγία. Οργανωμένα και συντεταγμένα αντέδρασαν στις συνομωσίες με στόχο τη ματαίωσή τους.

Το 1964 οι ηρωικοί Κοκκινοσκούφηδες απελευθέρωσαν τον Πενταδάκτυλο, ματαιώνοντας σε μεγάλο βαθμό τα διχοτομικά σχέδια της Τουρκίας.

Στα χρόνια της χουντικής συνομωσίας στήριξαν αποφασιστικά και έμπρακτα τον Εθνάρχη Μακάριο, στο πρόσωπο του οποίου εκφραζόταν η δημοκρατία, η συνταγματική νομιμότητα και η κρατική κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Για αυτή τη στάση κάποιοι  αποκαλούσαν τους ΕΔΕΚίτες «ανθέλληνες» και κάποιοι άλλοι «εξτρεμιστές».

Η πλειοψηφία αυτού του Κοινοβουλίου τον Απρίλιο του 1971 φίμωσε τον Βάσο Λυσσαρίδη για να μη καταγγείλει τους χουντικούς τραμπουκισμούς σε βάρος ΕΔΕΚιτών που διαδήλωναν υπέρ της αποκατάστασης της δημοκρατίας στην Ελλάδα.

Στα χρόνια της παρανομίας και της οργανωμένης προσπάθειας για ανατροπή της συνταγματικής νομιμότητας η ΕΔΕΚ κατέβαλε βαρύ αλλά περήφανο φόρο αίματος. Ο κύκλος των δολοφονιών των στελεχών της ΕΔΕΚ άρχισε με τον Κόκο Φωτίου τον Απρίλιο του 1973 για να κλείσει με το Δώρο Λοΐζου στις 30 Αυγούστου 1974 κατά την απόπειρα δολοφονίας του ηγέτη της αντίστασης Βάσου Λυσσαρίδη. Η συγκάλυψη των ενόχων και στις δύο δολοφονίες, η φυγάδευσή τους στο εξωτερικό και η μη προσαγωγή τους στη δικαιοσύνη αποτελεί ακόμα ένα μελανό στίγμα του κράτους μας.

Το πρωινό της 15^ης Ιουλίου η ΕΔΕΚ ήταν το μοναδικό κόμμα που οργανωμένα αντιστάθηκε στο προδοτικό πραξικόπημα, στο  άνοιγμα του Κολοκάση, την Αρχιεπισκοπή, το Καϊμακλί, το ΣΟΠΑΖ, τη Σολιά.
Όταν εκδηλώθηκε η τουρκική εισβολή οι ΕΔΕΚίτες ήταν και πάλι στην πρώτη γραμμή άμυνας για να αποτραπεί η κατάληψη της Λευκωσίας, όταν η χούντα στη  συνάντηση της 19^ης Ιουλίου στην Αθήνα με την Αμερικανική αντιπροσωπεία είχε συναινέσει στην κατάληψη κυπριακών εδαφών για να αποκτήσει έξοδο προς τη θάλασσα η τουρκοκυπριακή κοινότητα.

Και στις 15 Αυγούστου του 1974 στη γνωστή σύσκεψη του Γραφείου Δημοσίων Πληροφοριών ο Β. Λυσσαρίδης με τη γνωστή ομιλία του απέτρεψε την παράδοση της πατρίδας μας στα τουρκικά στρατεύματα και τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως ήταν η απαίτηση της Τουρκίας με τη στήριξη των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας για αποδοχή του  σχεδίου Γκιουνές.
Οι ΕΔΕΚίτες όπως και τότε έτσι και τώρα θα συνεχίσουμε τον αγώνα των νεκρών και όχι μόνο συναγωνιστών μας, με κάθε νόμιμο και δημοκρατικό τρόπο για:

• να προστατεύσουμε τους δημοκρατικούς θεσμούς και την κοινωνία μας από έκνομες δραστηριότητες,
• να εξαλείψουμε κάθε προσπάθεια συγκαλυμμένης ή όχι παραπλάνησης του λαού μας,
• να προστατεύσουμε την κρατική μας οντότητα και
• να διεκδικήσουμε λύση που να απαλλάσσει την πατρίδα μας από την κατοχή.

Λύση η οποία να κατοχυρώνει ένα κράτος, ένα λαό και να ενισχύει τη συνεργασία των νόμιμων κατοίκων για τη διαμόρφωση του κοινού-τους μέλλοντος.

>>> Ροή Ειδήσεων Brief – Επιλεγμένο περιεχόμενο <<<

Μόνο η ιστορική αυτογνωσία, η σωστή διεκδίκηση των δικαίων μας και η αγωνιστικότητα μπορούν να διορθώσουν την πορεία μας, να ανατροφοδοτήσουν  τους στόχους μας.

Ο ραγιαδισμός, ο ευσεβοποθισμός και η ηττοπάθεια μόνο σε καταστροφική λύση μπορούν να μας οδηγήσουν. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να είμαστε η τελευταία γενιά Ελλήνων στη μαρτυρική  Κύπρο.
Στο όνομα των νεκρών αλλά και των ζώντων αγωνιστών της δημοκρατικής αντίστασης, τους οποίους τιμούμε σήμερα, στο όνομα των χιλιάδων επώνυμων και ανώνυμων ηρώων της κυπριακής ελευθερίας, στα αθώα θύματα και τους παθόντες της τουρκικής θηριωδίας, οφείλουμε να προστατεύσουμε και να ενισχύσουμε την Κυπριακή Δημοκρατία.

Η Κυπριακή Δημοκρατία ιδρύθηκε και διατηρήθηκε με θυσίες και αίμα ηρώων. Δεν θα επιτρέψουμε να καταλυθεί με υπογραφή πολιτικών. Οφείλουμε να αγωνισθούμε και να την παραδώσουμε στις μελλοντικές γενιές και πάλι ελεύθερη και δημοκρατική, όπως την οραματίσθηκαν και για την πραγματοποίησή της αγωνίσθηκαν μέχρι την τελευταία τους πνοή οι ήρωες που τιμούμε σήμερα. Αυτή είναι και η καλύτερη υπόσχεση στη μνήμη τους.