Ταχύρρυθμα μαθήματα από τη Μεγάλη Βρετανία
ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΩΣΤΟΥΡΗΣ
Το εντυπωσιακό με την περίπτωση της θητείας εξπρές της Λιζ Τρας ως πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας δεν είναι ο χρόνος των μόλις 44 ημερών που πέρασε στον αριθμό 10 της Downing Street, αλλά οι λόγοι που ώθησαν στην παραίτησή της. Παρόμοιοι ή και πανομοιότυποι άλλων πολιτικών προσώπων ή άλλων πολιτικών κομμάτων με τους αντίστοιχους χειρισμούς σε άλλες χώρες. Το σημαντικό στην περίπτωση της Μεγάλης Βρετανίας είναι πως φαίνεται να αντιλήφθηκαν τις περαιτέρω περιπέτειες στις οποίες εισέρχονται και εφαρμόζουν με ιδιαίτερη ταχύτητα το ρητό που υπαγορεύει: Fail fast.
Η προεκλογική, ορισμένων εβδομάδων, μεταξύ των υποψηφίων από το κόμμα των Συντηρητικών για τη διαδοχή του Μπόρις Τζόνσον αποδείχθηκε σαφώς μεγαλύτερη, χρονικά, περίοδος από την ίδια τη θητεία της Λιζ Τρας στον πρωθυπουργικό θώκο. Ταυτόχρονα, οι απόπειρες της τέως πρωθυπουργού να χαλιναγωγήσει τις τεράστιες οικονομικές προκλήσεις, με μάλλον ανορθόδοξο τρόπο, άνοιξαν τον δρόμο της παραίτησής της και παράλληλα την κούρσα διαδοχής της από ένα ακόμη στέλεχος των Συντηρητικών.
Διαβάστε επίσης:
Αυτά καταγράφονται σε μερικές μόνο εβδομάδες σε μια ώριμη και δοκιμασμένη Δημοκρατία, όπως αυτή της Μεγάλης Βρετανίας. Σε μια χώρα όπου η παραιτηθείσα πρωθυπουργός είχε το θάρρος, ανακοινώνοντας την παραίτησή της, να σημειώσει ευθαρσώς και μέσα σε λίγες κουβέντες ότι αποχωρεί διότι αδυνατεί να παραδώσει αυτά που υποσχέθηκε. Μάθημα πρώτο, λοιπόν, από τη Μεγάλη Βρετανία η πολιτική ευθιξία.
Το δεύτερο μάθημα αφορά όμως και τους κακούς χειρισμούς, την αδυναμία να εντοπιστούν οι δυνητικοί κίνδυνοι και να παρθούν οι ορθές αποφάσεις, στον σωστό χρόνο και από τα κατάλληλα άτομα.
Βεβαίως, η Μεγάλη Βρετανία απέδειξε πλέον, με το πιο μεγάλο μάθημα που δίνει και μάλιστα με τον δύσκολο τρόπο, ότι ο λαϊκισμός που μπορεί να υπάρξει σε όλους τους πολιτικούς χώρους μπορεί να βλάψει. Και να βλάψει σε τέτοιο βαθμό την πορεία και τις προοπτικές μιας χώρας που να είναι αργά για αναστροφή της κατάστασης. Και αυτό αποδείχθηκε από την ανόητη συζήτηση για το Brexit, που οδηγήθηκε σε δημοψήφισμα -με την πεποίθηση ότι δεν θα εγκρινόταν- και κάπως έτσι η Βρετανία από τις πύλες του φρενοκομείου βρέθηκε μέσα, αδυνατώντας να βρει την έξοδο μέχρι και σήμερα.
Συνεπώς, οι επιπτώσεις του λαϊκισμού, της ελαφρότητας με την οποία αντιμετωπίζεται η πολιτική τόσο από το πολιτικό προσωπικό όσο και από την κοινωνία, αλλά και οι -φαινομενικά- μικρές ή ασήμαντες αποφάσεις μπορούν να οδηγήσουν σε τραγικές συνθήκες και μάλιστα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό ειδικά, το μάθημα θα πρέπει να το έχουμε πολύ καλά εμπεδωμένο ενόψει των δικών μας εκλογών αλλά και κατά την περίοδο που μεσολαβεί από σήμερα έως την ανάδειξη του επόμενου Προέδρου. Η ζημιά που μπορεί να γίνει σε μερικούς, μόνο, μήνες ίσως αποδειχθεί τόσο μεγάλη που να χρειαστεί ολόκληρη η επόμενη πενταετία για να αποκατασταθεί.