Την θέση πως, «η Πάφος αντιμετωπίστηκε και αντιμετωπίζεται από το Κεντρικό Κράτος ως ο φτωχός συγγενής και οι Παφίτες ως πολίτες δεύτερης και τρίτης κατηγορίας», εξέφρασε ο Βουλευτής του ΔΗΚΟ, Χαράλαμπος Πιττοκοπίτης, σε ομιλία του κατά τη συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού.

Όπως είπε, «δυστυχώς, η σημαντικότατη οικονομική συνεισφορά της Πάφου και των Παφιτών για την εκτέλεση των έργων ανάπτυξης σε άλλες επαρχίες στις δεκαετίες του 1990 και 2000 δεν έχουν εκτιμηθεί ούτε κατά το ελάχιστο από το κεντρικό κράτος».
 
Δυστυχώς, συνέχισε, η Πάφος αντιμετωπίστηκε και αντιμετωπίζεται από το Κεντρικό Κράτος ως ο φτωχός συγγενής και οι Παφίτες ως πολίτες δεύτερης και τρίτης κατηγορίας.

«Δυστυχώς κύριε Πρόεδρε και κύριοι συνάδελφοι ακόμη και στη λήψη περιοριστικών μέτρων στα πλαίσια αντιμετώπισης της εξάπλωσης του Covid 19, η Πόλη και η Επαρχία της Πάφου έχουν αντιμετωπιστεί δυσμενώς και τιμωρητικά από τους κυβερνώντες», τόνισε σημειώνοντας πως «το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Νοεμβρίου η Πάφος μπήκε σε καθολικό Lockdown κατά το οποίο δεν δικαιολογείτο ούτε από τον αριθμό των κρουσμάτων ούτε από τους επιδημιολογικούς δείκτες».

>>> Ροή Ειδήσεων Brief – Επιλεγμένο περιεχόμενο <<<

Αυτούσια η ομιλία του Βουλευτή ΔΗΚΟ Πάφου, Χαράλαμπου Πιττοκοπίτη:

Κύριε Πρόεδρε,
 
Κυρίες & Κύριοι Συνάδελφοι,
 
Η φετινή συζήτηση του προϋπολογισμού διεξάγεται ομολογουμένως κάτω από πάρα πολύ δυσάρεστες συνθήκες.
 
Εν μέσω μιας πανδημίας.
 
Εν μέσω οικονομικής ύφεσης.
 
Εν μέσω μιας νέας παταγώδους αποτυχίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και πάνω απ’ όλα αυτά, κάτω από την σκιά της διαπλοκής και της διαφθοράς της Κυβέρνησης του ΔΗΣΥ.
 
Η επέλαση της πανδημίας και τα περιοριστικά μέτρα που λαμβάνονται από τον περασμένο Μάρτιο, σε συνάρτηση με την αστοχία των κυβερνώντων, έχουν οδηγήσει την οικονομία στα πρόθυρα της καταστροφής και τους συμπολίτες μας στην απόγνωση και σε συνθήκες φτώχειας, ανέχειας και εξαθλίωσης.

Δυστυχώς και το δεύτερο κύμα του κορωνοϊού μας βρίσκει ως Κράτος απροετοίμαστους να τρέχουμε πίσω από τα γεγονότα λειτουργώντας ως επιμηθείς αντί ως προμηθείς.
 
Ως Δημοκρατικό Κόμμα, προειδοποιούσαμε και ζητούσαμε από τον περασμένο Σεπτέμβριο όπως η Κυβέρνηση πάρει έγκαιρα μέτρα για θωράκιση της Υγείας και της Οικονομίας του τόπου προβλέποντας τον ερχομό του νέου κύματος.
 
Δυστυχώς οι προβλέψεις των κυβερνώντων ήταν πολύ διαφορετικές με αποτέλεσμα το δεύτερο κύμα της πανδημίας που είναι χειρότερο από το πρώτο να μας βρίσκει ουσιαστικά απροετοίμαστους και ανέτοιμους να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά και τα θέματα της Υγείας και τα θέματα της Οικονομίας.
 
Επιπρόσθετα των πιο πάνω, δυστυχώς η Κύπρος έχει να αντιμετωπίσει και την εξάπλωση της διαφθοράς που έχει οδηγήσει στον άτακτο τερματισμό του Κυπριακού Επενδυτικού Προγράμματος με καταστροφικές συνέπειες για την Κυπριακή Οικονομία.
 
Ειδικά για την Επαρχία Πάφου της οποίας η οικονομία σε μεγάλο βαθμό βασίζεται στον κατασκευαστικό τομέα ο τερματισμός του προγράμματος θα οδηγήσει πολλές επιχειρήσεις στα πρόθυρα πτώχευσης και πολλούς εργαζόμενους στην ανεργία με πολύ αρνητικά συνεπακόλουθα. Σημειώνω ότι ήδη ορισμένες εργοληπτικές εταιρείες, έχουν αρχίσει τις απολύσεις εργαζομένων.
 
Κυρίες και Κύριοι,
 
Η διαδικασία συζήτησης και ψήφισης του Κρατικού Προϋπολογισμού αποτελεί για το Νομοθετικό Σώμα την κορυφαία πράξη άσκησης του Κοινοβουλευτικού ελέγχου προς την εκτελεστική εξουσία.
 
Οι πολίτες σήμερα έχουν να αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα όπως τα κόκκινα δάνεια και οι εκποιήσεις που απειλούν ακόμη την πρώτη κατοικία και την επαγγελματική στέγη.
 
Εμείς αναμέναμε ένα κράτος με περισσότερο ανθρώπινο πρόσωπο, ένα κράτος κοντά στον πολίτη και τα καθημερινά του προβλήματα. Αντί αυτού, βλέπουμε τους συνταξιούχους μας να ζουν μέσα σε συνθήκες φτώχειας, ανέχειας και εξαθλίωσης.

Ως Δημοκρατικό Κόμμα ζητούμε τον καθορισμό εθνικού κατώτατου μισθού όπως και κατώτατης σύνταξης για να εξαλειφθούν τα απαράδεκτα φαινόμενα των συντάξεων κάτω του ορίου της φτώχειας. Θεωρούμε ότι το υφιστάμενο συνταξιοδοτικό σύστημα έχει κλείσει τον κύκλο ζωής του και θα πρέπει να υπάρξει εκ βάθρων ριζική αναθεώρηση του για να αντιμετωπισθούν οι σημερινές αδικίες και στρεβλώσεις.

Ζητούμε επίσης τον τερματισμό της αποκοπής του 12% από όσους εργαζόμενους αποχωρήσουν από την εργασία στο 63ο έτος της ηλικίας τους αρχίζοντας από τα ανθυγιεινά επαγγέλματα από αυτούς που για διάφορους λόγους δεν μπορούν να συνεχίσουν να εργάζονται μετά την ηλικία των 63 ετών και για όσους έχουν υπηρετήσει στην Εθνική Φρουρά πέραν της κανονικής θητείας εξαιτίας της Τουρκικής εισβολής το 1974.

Πρέπει να υπάρξει βελτίωση των διαδικασιών παραχώρησης του ανεργιακού επιδόματος, καθώς και του επιδόματος ασθενείας, ούτως ώστε οι δικαιούχοι να παίρνουν τη βοήθεια που δικαιούνται την ώρα που την έχουν πραγματικά ανάγκη.

>>> Οι οικονομικές εξελίξεις σήμερα <<<

Δυστυχώς βλέπουμε την ανεργία να βρίσκεται ακόμα σε ψηλά επίπεδα και ειδικότερα στους νέους να έχει κτυπήσει στο κόκκινο. Η φυγή των νέων μας στο εξωτερικό για εξασφάλιση εργασίας αποτελεί για την πατρίδας μας τον τρίτο Αττίλα, αφού επιτείνει ακόμη περισσότερο το δημογραφικό μας πρόβλημα.

Η φυγή των νέων μας, και ειδικότερα των πτυχιούχων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και όχι μόνο, από την πατρίδα μας και η εγκατάσταση τους στο εξωτερικό, αποτελεί μια ανοικτή πληγή που πρέπει άμεσα να κλείσει.
 
Αλληλένδετο πρόβλημα είναι και η υπογεννητικότητα και η στήριξη της μητρότητας. Υπέρτατη ευθύνη κάθε Ευρωπαϊκής Κοινωνίας είναι η θωράκιση της μητρότητας.

Δυστυχώς στη Ευρωπαϊκή Κύπρο με τα τόσα προβλήματα υπογεννητικότητας και δημογραφικής υποχώρησης του Κυπριακού Ελληνισμού, με την ανοχή και του κράτους, μερίδα εργοδοτών θεωρούν την μητρότητα σοβαρό κόστος για τις επιχειρήσεις και δεν διστάζουν να απολύουν έγκυες γυναίκες.

Εμείς ως ΔΗΚΟ λέμε ότι είναι εθνική επιταγή η στήριξη και η ενθάρρυνση της μητρότητας από το ίδιο το κράτος με συγκεκριμένα πρακτικά μέτρα.

Δυστυχώς το κράτος απέτυχε να εκτιμήσει έγκαιρα και τον κίνδυνο από τις συνεχείς αυξανόμενες μεταναστευτικές ροές και να πάρει τα αναγκαία μέτρα με αποτέλεσμα η Κύπρος να δέχεται αναλογικά με τον πληθυσμό της το μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων και οικονομικών μεταναστών σε σύγκριση με τις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. 

Αυτό έχει ως συνέπεια να αντιμετωπίζουμε σοβαρά προβλήματα οικονομικής και κοινωνικής υφής καθώς επίσης και προβλήματα ασφάλειας και αλλοίωσης της δημογραφικής σύνθεσης της χώρας μας. Στην επαρχία Πάφου αντιμετωπίζουμε αυξημένα προβλήματα σε αρκετές κοινότητες (Χλώρακα, Γεροσκήπου, Έμπα, και σε κοινότητες της Υπαίθρου) λόγω της συγκέντρωσης μεγάλου αριθμού μεταναστών.
 
Στον τομέα της προσφυγικής πολιτικής, δυστυχώς η Κυβέρνηση εξακολουθεί να παραμένει στις βαρύγδουπες διακηρύξεις και εξαγγελίες υπέρ των προσφύγων. Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική.
 
Η στεγαστική προσφυγική πολιτική εξαντλείται σχεδόν αποκλειστικά και μόνο στη διαχείριση των τουρκοκυπριακών κατοικιών με αποτέλεσμα μεγάλος αριθμός δικαιούχων εκτοπισμένων οικογενειών να παραμένουν χωρίς στέγη. Σημειώνω ότι το κονδύλι για τις επιδιορθώσεις Τουρκοκυπριακών οικειών συνεχίζει να παραμένει σε πολύ χαμηλά επίπεδα, και η Υπηρεσία Διαχείρισης Τ/Κ περιουσιών παραμένει υποστελεχωμένη.

Σημειώνουμε επίσης στους υπό συζήτηση προϋπολογισμούς την έλλειψη επαρκών δαπανών για τους σημαντικότατους τομείς της Άμυνας της Υγείας και της Παιδείας.
 
Συγκεκριμένα στον τομέα της Υγείας, πρόσφατες έρευνες από την Ε.Ε δείχνουν ότι είμαστε τελευταίοι στις δαπάνες στον τομέα αυτό και δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι τα δημόσια νοσηλευτήρια μας βρίσκονται σε πλήρη κατάρρευση (Γενικό Νοσοκομείο Πάφου και Πόλεως Χρυσοχούς, Πρώτες Βοήθειες, Νεφρολογική Κλινική), παρόλο που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του ΓΕΣΥ.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στον τομέα της παιδείας που και εδώ οι στατιστικές της Ε.Ε μας εμφανίζουν πάλι στην τελευταία θέση στην ποιότητα γνώσεων.

Δεν φταίνε φυσικά ούτε οι μαθητές ούτε οι εκπαιδευτικοί αλλά οι στρεβλώσεις που εμφάνιζε μέχρι πρότινος το εκπαιδευτικό μας σύστημα το οποίο χρήζει περαιτέρω βελτίωσης.

Όλοι μιλούμε για την ανάγκη στήριξης της τεχνικής εκπαίδευσης, πως θα το πετύχουμε όμως αυτό χωρίς τεχνικές σχολές; (Πάφος).

Όλοι μιλούμε για την ανάγκη όπως ενθαρρύνουμε τους μαθητές μας στην επιλογή και της Τεχνικής Εκπαίδευσης για να έχουν καλύτερες προοπτικές εργοδότησης αλλά ως κράτος, ως πολιτεία παραμένουμε στα λόγια.

Να αναφέρω ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση ο μέσος όρος των μαθητών που ακολουθούν την Τεχνική Εκπαίδευση ανέρχεται στο 49,3% ενώ στην Κύπρο ανέρχεται μόλις στο 18,5%.

Στην Πάφο αυτό το ποσοστό ανήλθε τα τελευταία δέκα χρόνια από το 19% στο 36,7% και αυτό με μόνο μια Τεχνική Σχολή η οποία ήδη έχει κορεσθεί και πολλοί μαθητές υποχρεώνονται να συνεχίσουν να φοιτούν στο Λύκειο.

Η ανέγερση δεύτερης Τεχνικής Σχολής στην Πάφο είναι πέραν από αναγκαία σήμερα, εάν πραγματικά θέλουμε οι μεγαλόστομες διακηρύξεις μας για στήριξη της Τεχνικής Εκπαίδευσης να συμβαδίζουν και με τις αποφάσεις μας. Σημειώνω ότι η Επιτροπή Παιδείας της Βουλής σε πρόσφατη επίσκεψη της σε εκπαιδευτήρια της Πάφου, αποφάνθηκε ομόφωνα ότι είναι άμεση αναγκαιότητα η ανέγερση δεύτερης τεχνικής σχολής στην Πάφο.

Παρόλο ότι έχουμε βγει από το μνημόνια και έχουμε απαλλαγεί από την Τρόικα στο όνομα μνημονιακών δεσμεύσεων βλέπουμε να επιχειρείται ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας και ειδικότερα κερδοφόρων Ημικρατικών Οργανισμών όπως η CYTA και η ΑΗΚ.
 
Εμείς ως ΔΗΚΟ στέλνουμε για μια ακόμη φορά το ξεκάθαρο μήνυμα ότι είμαστε υπέρ του εκσυγχρονισμού και αναβάθμισης των Δημόσιων Οργανισμών αυτών αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα συγκατανεύσουμε στο ξεπούλημα τους.

>>> Όλη η σημερινή πολιτική επικαιρότητα <<<
 
Ως ΔΗΚΟ μας ανησυχεί επίσης η έλλειψη αποτελεσματικών μέτρων για στήριξη του Γεωργικού Τομέα της πατρίδας μας όπως είναι η δημιουργία και τήρηση μητρώου γεωργών, καθώς και η ρύθμιση της εμπορίας Γεωργικών προϊόντων ειδικά αυτή την περίοδο που λόγω των περιορισμένων μέτρων για αντιμετώπιση του Covid 19 η παραγωγή των γεωργών μας είτε έχει μείνει αδιάθετη και καταστράφηκε, είτε διατέθηκε σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές.

Τα κίνητρα για ενθάρρυνση νεαρών ατόμων να ασχοληθούν με τη Γεωργία είναι σχεδόν ανύπαρκτα. 
 
Δυστυχώς και ο γεωργικός τομέας έχει αφεθεί από την παρούσα διακυβέρνηση στον αυτόματο πιλότο με αποτέλεσμα συγκεκριμένοι τομείς όπως η αμπελοκαλλιέργεια και άλλοι οι οποίοι στο παρελθόν στήριζαν την οικονομία του τόπου και παρείχαν ικανοποιητικό εισόδημα στους κατοίκους της υπαίθρου μας και ειδικότερα τις Επαρχίες Λεμεσού και Πάφου να κινδυνεύουν σήμερα με πλήρη κατάρρευση.

Υπογραμμίζω ότι έστω και με καθυστέρηση δύο χρόνων το Υπουργικό Συμβούλιο προχώρησε στην διεύρυνση και διόρθωση των κενών και στρεβλώσεων που παρουσίαζε η Στεγαστική Πολιτική που εξαγγέλθηκε τον Ιούλιο του 2019 με μοναδικό κριτήριο συμμετοχής κοινότητες με υψόμετρο πέραν των 600 μέτρων με αποτέλεσμα το μηδαμινό ενδιαφέρον μέχρι σήμερα.
 
Το νέο Στεγαστικό Σχέδιο που τίθεται σε εφαρμογή από την 1η Ιανουαρίου 2021 παρόλο ότι κινείται προς την ορθή κατεύθυνση εντούτοις αφήνει εκτός σχεδίου αριθμό κοινοτήτων χωρίς επαρκείς λογικές εξηγήσεις.
 
Σημειώνω ότι με παρεμβάσεις και προτάσεις του ΔΗΚΟ στους προϋπολογισμούς του 2020 το σχετικό κονδύλι είχε διπλασιαστεί φτάνοντας στο ποσό των €4,6 εκ. ευρώ. 
 
Παράλληλα, τονίζουμε την ανάγκη επαναφοράς του θεσμού της μεμονωμένης κατοικίας ως κοινωνικού θεσμού με τη δήλωση πολιτικής, κάτι που θα λειτουργήσει θετικά προς την κατεύθυνση στήριξης της υπαίθρου και των μικροϊδιοκτητών.
 
Σημειώνω δε ότι τα περισσότερα κυβερνητικά τμήματα στην επαρχία μου είναι υποστελεχωμένα με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ανταποκριθούν με επάρκεια και αξιοπιστία, στην αποστολή τους και τα σπασμένα ως συνήθως να τα πληρώνουν οι πολίτες και ο τόπος.
 
Με την ευκαιρία της συζήτησης των προϋπολογισμών του κράτους θα ήθελα να μεταφέρω προς την Εκτελεστική Εξουσία την δυσαρέσκεια, απογοήτευση και αγανάκτηση των συνεπαρχιωτών μου για τον τρόπο με τον οποίο συνεχίζει να αντιμετωπίζεται η Επαρχία μου από το κεντρικό κράτος.

Η πόλη και η Επαρχία της Πάφου με τα πολλαπλά συγκριτικά της πλεονεκτήματα, όπως το κλίμα, οι παραλίες, το φυσικό περιβάλλον, η ιστορία της και ο αρχαιολογικός της πλούτος, αλλά κυρίως ο φιλόξενος και εργατικός της κόσμος, βρίσκεται σήμερα, λόγω της κυβερνητικής κοροϊδίας και αναλγησίας, αποκλεισμένη απο την εκτέλεση έργων υποδομής.
 
Σημαντικότατα έργα που έπρεπε να εκτελεστούν εδώ και χρόνια στην πόλη και Επαρχία της Πάφου και θα έδιναν προοπτική και ανάπτυξη στην Επαρχία μου δυστυχώς με διάφορες προφάσεις έχουν αφεθεί κλειδαμπαρωμένα στα χρονοντούλαπα της εκάστοτε κεντρικής εξουσίας.

Σημαντικά έργα όπως ο δρόμος Πόλεως Χρυσοχούς – Πάφου (κτηματολόγιο), ο δρόμος Αεροδρομίου Πάφου μέχρι την Τουριστική Περιοχή κ. Πάφου και Κόλπου των Κοραλλίων (περιβαλλοντικά προβλήματα), η κατασκευή Μαρίνας στα Πότιμα Κισσόνεργας, Αγκυροβόλια στην κ.Πάφο και Λατσί, η δημιουργία φράγματος στον ποταμό της Έζουσας κοντά στην Επισκοπή, η μεταφορά του ΑΞΙΚ στην Πάφο, το Διαχειριστικό Σχέδιο Ακάμα δυστυχώς λόγω του εμπαιγμού και της κοροϊδίας από την Κεντρική Εξουσία παραμένουν μέχρι σήμερα απλές υποσχέσεις και δεσμεύσεις χωρίς ουσιαστικό και πρακτικό αντίκρισμα.
 
Δυστυχώς, η σημαντικότατη οικονομική συνεισφορά της Πάφου και των Παφιτών για την εκτέλεση των έργων ανάπτυξης σε άλλες επαρχίες στις δεκαετίες του 1990 και 2000 δεν έχουν εκτιμηθεί ούτε κατά το ελάχιστο από το κεντρικό κράτος.
 
Η Πάφος την περίοδο αυτή λειτούργησε σαν οικονομικός αιμοδότης της ανάπτυξης της υπόλοιπης Κύπρου ενώ η Επαρχία μου δυστυχώς παράμεινε αβοήθητη και χωρίς να πάρει εκείνα τα ελάχιστα και σημαντικά τα οποία εδικαιούτο. 

Δυστυχώς, η Πάφος αντιμετωπίστηκε και αντιμετωπίζεται από το Κεντρικό Κράτος ως ο φτωχός συγγενής και οι Παφίτες ως πολίτες δεύτερης και τρίτης κατηγορίας.

Δυστυχώς κύριε Πρόεδρε και κύριοι συνάδελφοι ακόμη και στη λήψη περιοριστικών μέτρων στα πλαίσια αντιμετώπισης της εξάπλωσης του Covid 19, η Πόλη και η Επαρχία της Πάφου έχουν αντιμετωπιστεί δυσμενώς και τιμωρητικά από τους κυβερνώντες.
 
Συγκεκριμένα το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Νοεμβρίου η Πάφος μπήκε σε καθολικό Lockdown κατά το οποίο δεν δικαιολογείτο ούτε από τον αριθμό των κρουσμάτων ούτε από τους επιδημιολογικούς δείκτες.

Τα συνεχιζόμενα περιοριστικά μέτρα δυστυχώς έχουν δώσει τη χαριστική βολή στην οικονομία της Πάφου και στις μικροεπιχειρήσεις και ειδικότερα στον τομέα της εστίασης.
 
Είναι γνωστό ότι η οικονομία της Επαρχίας Πάφου βασίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στον τουρισμό και τον τομέα των κατασκευών, δύο πυλώνες οι οποίοι έχουν πληγεί καίρια τόσο από τα περιοριστικά μέτρα που λαμβάνονται για αντιμετώπιση του Covid 19 όσο και από τον τερματισμό του Επενδυτικού Προγράμματος.

Είναι ακριβώς για αυτούς τους λόγους που ζητούμε από την Κυβέρνηση όπως κηρύξει την Πάφο ως πληγείσα περιοχή και να τύχει κατ’ εξαίρεση στήριξης και όχι τη λήψη περιοριστικών τιμωρητικών μέτρων. 

Κύριε Πρόεδρε,
Το τελευταίο διάστημα, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη από πλευράς Δημοκρατικού Συναγερμού και κυβέρνησης μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια υπόσκαψης της αξιοπιστίας του ΔΗΚΟ και του Νικόλα Παπαδόπουλου, γιατί τολμήσαμε να συνδέσουμε την ψήφιση του προϋπολογισμού με τα θέματα της διαφθοράς και της διαπλοκής.

Ξαφνικά για την κυβέρνηση και τον Δημοκρατικό Συναγερμό γίναμε το μαύρο πρόβατο του πολιτικού στερεώματος του τόπου. Μας αποκάλεσαν εκβιαστές και λαϊκιστές και αυτό γιατί ζητήσαμε το αυτονόητο, γιατί απαντήσαμε παρόν στην απαίτηση των συμπολιτών μας για διαφάνεια, αποκάλυψη της διαφθοράς και της διαπλοκής και τιμωρίας των ενόχων.

Εμείς ως υπεύθυνη πολιτική δύναμη, απαντήσαμε άμεσα θετικά στην πρόταση του πρώην Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας Κώστα Κληρίδη, σε μια προσπάθεια αντιμετώπισης του προβλήματος που έχει προκύψει με την ψήφιση των προϋπολογισμών. Τι είναι εκείνο που φοβίζει τον Δημοκρατικό Συναγερμό και την Κυβέρνηση και αρνούνται πεισματικά τον έλεγχο των φακέλων για τις πολιτογραφήσεις, από τον Γενικό Ελεγκτή;

>>> Ροή Ειδήσεων Brief – ΕπΙλεγμένο περιεχόμενο <<<

Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες & Κύριοι Συνάδελφοι,

Σαν ένας από τους εντολοδόχους αυτής της Επαρχίας είμαι επιφορτισμένος να στείλω αυστηρά προειδοποίηση προς τα κέντρα λήψης αποφάσεων εδώ στην Λευκωσία. 
 
Ότι για μας ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι, το ποτήρι της υπομονής μας έχει ξεχειλίσει και δεν πρόκειται να συνεχίσουμε να παρακολουθούμε με απάθεια να στραγγαλίζεται η Επαρχίας μας, δεν θα συνεχίσουμε να ανεχόμαστε να βλέπουμε τα παιδιά μας να αναγκάζονται να ξενιτεύονται για να βρουν δουλειά και τελικά να τους χάνουμε για πάντα γιατί το κεντρικό κράτος δεν έχει πράξει ούτε κατά το ελάχιστο εκείνα που όφειλε για την Πάφο.
 
Χρόνια Πολλά και Καλά Χριστούγεννα.