Σοφοκλέους: Ντρέπεσαι σχεδόν να πεις ότι είσαι βουλευτής

Η λαϊκή εντολή που μας έχει δοθεί, είναι για να κρατήσουμε τη χώρα όρθια, ανέφερε μεταξύ άλλων ο βουλευτής του ΔΗΣΥ

Να στέλνουμε σήμερα το μήνυμα ότι βάζουμε πολιτικά του παιγνίδια πάνω από την υγεία, τις ζωές, τις δουλειές και το μέλλον των ανθρώπων, είπε μεταξύ άλλων στην ομιλία του κατά τη συζήτηση των κρατικών προϋπολογισμών 2021 στη Βουλή των Αντιπροσώπων, ο Βουλευτής του ΔΗΣΥ, Μιχάλης Σοφοκλέους.

Στην ομιλία του κατά την συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού στην Ολομέλεια της Βουλής, τόνισε, μεταξύ άλλων πως «δεν έχει δώσει όμως κανείς σε εμάς το δικαίωμα, να ρίξουμε τη χώρα στα βράχια, καταργώντας κάθε γράμμα και πνεύμα του Κυπριακού πολυτάραχου Συντάγματος. Η λαϊκή εντολή που μας έχει δοθεί, είναι για να κρατήσουμε τη χώρα όρθια και να αναγεννήσουμε την προοπτική και την ελπίδα, μέσα από αυτή την τρικυμία. Θα είμαστε ασυγχώρητοι εάν, εκεί που πήγε η χώρα να αναθαρρήσει μετά την τεράστια οικονομική καταστροφή του 2013, την μετατρέψουμε σε ένα σύγχρονο Σίσυφο».

Αυτούσια η ομιλία του βουλευτή του ΔΗΣΥ, Μιχάλη Σοφοκλέους: 

Κύριε Πρόεδρε,
 
Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,
 
Ακριβώς ένα χρόνο πριν, μπήκα στη Βουλή έχοντας απόλυτη επίγνωση ότι ο Βουλευτής είναι ο κυρίαρχος εκφραστής της λαϊκής κυριαρχίας. Άλλωστε, οι πολίτες εμάς είναι που ψηφίζουν για να τους εκπροσωπούμε. Εμάς τους 56 και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Κανέναν άλλο. Μια υπέρτατη τιμή αλλά και τεράστια ευθύνη.
 
Αυτό που δεν περίμενα όμως, ήταν να δω να πέφτει τόσο χαμηλά η στάθμη του πολιτικού βίου. Να ντρέπεσαι σχεδόν να πεις ότι είσαι βουλευτής.
 
Η χρονιά που πέρασε ήταν η δυσκολότερη χρονιά για όλη την οικουμένη σε ειρηνική περίοδο. Η πανδημία, έφερε όλες τις χώρες του κόσμου να πρέπει να περπατάμε σαν τον ακροβάτη, σε ένα τεντωμένο σχοινί, χωρίς προστατευτικό δίκτυ.
 
Να πρέπει να ζυγίζουμε διαρκώς την ισορροπία μας, έχοντας στη μία πλευρά το αβάστακτο βάρος της δημόσιας υγείας και τις ανθρώπινης ζωής και από την άλλη την οικονομία, την εργασία και την κοινωνική ελευθερία.
 
Μια διαρκής ισορροπία τρόμου, όπου καμία απόφαση δεν είναι χωρίς συνέπειες, τραγικές τις περισσότερες φορές, αλλά που πρέπει να λαμβάνονται για να αποφευχθούν άλλες, πολύ τραγικότερες.
 
Μια ακροβασία, που θα έπρεπε να μας έβρισκε τουλάχιστον ενωμένους, αντί μια κερκίδα έτοιμη, να κατασπαράξει στην κυριολεξία, όσους λαμβάνουν τις δύσκολες αποφάσεις.
 
Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,
 
Στις μέρες μας, το πολιτικό σύστημα δείχνει να λειτουργεί σε ένα παράλληλο κόσμο.  Μακριά από τα πραγματικά προβλήματα και ζητούμενα των πολιτών.
 
Διότι, έχουμε από τη μία το μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας. Τους σοβαρούς, παραγωγικούς και μετρημένους συμπολίτες μας, που αγωνιούν για την υγεία και τις δουλειές τους. Για το πως θα τα βγάλει πέρα η οικογένεια τους. Για το πως θα προστατεύσουν τα παιδιά τους και τους δικούς τους, μεγαλύτερους σε ηλικία και ευπαθείς ανθρώπους.
 
Άνδρες και Γυναίκες που υπομένουν καρτερικά το εμβόλιο και την επαναφορά της κανονικότητας, για να δώσουν ξανά την μάχη μιας καλύτερης ζωής. Άνθρωποι που αναμένουν από εμάς να ηγηθούμε όλης αυτής της προσπάθειας.
 
Έχουμε τους νέους μας, οι οποίοι έχασαν ένα καίριο χρόνο της νιότης τους. Και απαιτούν από εμάς, να δουν ξανά την ελπίδα και την αισιοδοξία, σε μια πατρίδα που οφείλει να τους δώσει το πλαίσιο και τις ευκαιρίες, για να κάνουν πράξη τα όνειρα και τις φιλοδοξίες τους.
 
Όλοι αυτοί είναι η σιωπηλή πλειοψηφία των συμπολιτών μας. Που κάνει υπομονή, δείχνει ανοχή, αλλά έχει και όρια. Και με αυτά τα όρια δεν δικαιούται κανείς να παίζει άλλο.
 
Διότι από την άλλη δείχνουμε σήμερα να βρισκόμαστε εμείς.
 
Να στέλνουμε σήμερα το μήνυμα ότι βάζουμε πολιτικά του παιγνίδια πάνω από την υγεία, τις ζωές, τις δουλειές και το μέλλον των ανθρώπων.
 
Δεν έχει δώσει όμως κανείς σε εμάς το δικαίωμα, να ρίξουμε τη χώρα στα βράχια, καταργώντας κάθε γράμμα και πνεύμα του Κυπριακού πολυτάραχου Συντάγματος. 
 
Η λαϊκή εντολή που μας έχει δοθεί, είναι για να κρατήσουμε τη χώρα όρθια και να αναγεννήσουμε την προοπτική και την ελπίδα, μέσα από αυτή την τρικυμία.
 
Θα είμαστε ασυγχώρητοι εάν, εκεί που πήγε η χώρα να αναθαρρήσει μετά την τεράστια οικονομική καταστροφή του 2013, την μετατρέψουμε σε ένα σύγχρονο Σίσυφο.
 
Διότι είναι στον Σίσυφο που προσομοιάζει η Κύπρος σήμερα. Στον μυθολογικό ήρωα που είχε καταδικαστεί από τους Θεούς, να σπρώχνει έναν τεράστιο βράχο επάνω σε έναν μεγάλο λόφο και, κάθε φορά που έφτανε στην κορφή, ο βράχος κατρακυλούσε πίσω, με αποτέλεσμα ο Σίσυφος να πρέπει να ξεκινάει και πάλι από την αρχή, εγκλωβισμένος, αιώνια, στην ίδια αυτή σκληρή δοκιμασία.